Δώσε μου ph 7

Γράφει η Σοφία Αράβου-Παπαδάτου

Χρόνια τα διάβαζε και παράλληλα έψαχνε γύρω της παραδείγματα να το επιβεβαιώνει. Αν το σάλιο μας έχει ph γύρω στο 7, όλα καλά. Πιο πάνω (αλκαλικό περιβάλλον) επικρατούν οι μύκητες και κάνουν στοματίτιδες, πιο κάτω (όξινο) επικρατούν τα μικρόβια και φτιάχνουν τερηδόνα ή ουλίτιδες, βαριές και ελαφριές.

Στον γέροντα ασθενή της, για χρόνια δεν υπήρχε ούτε σφράγισμα, μόνο καθαρισμούς κατά καιρούς. «Μωρέ αυτό είναι σάλιο» του έλεγε, «Ό,τι και να τρως χαμπάρι από τερηδόνα… και ξέρω σου αρέσουν τα γλυκάκια, όλο κουρκούτια-πετιμέζια ζητάς, σε καρφώνει η κυρά σου» «Τυχερέ ανήκεις στους λίγους, θα ζήσεις  βαθιά γεράματα χωρίς μασέλα». Γέλαγε ικανοποιημένος.

Αυτό μέχρι να εμφανιστεί ο καρκίνος στο στομάχι του ηλικιωμένου. Τότε πλημμύριζαν το στόμα τα γαστρικά υγρά, κάθε μήνα του έφτιαχνε 2-3 σφραγίσματα. Δεν προλάβαινε η γιατρίνα να συμμαζέψει την κατάσταση. Όλα τα δόντια σε διάλυση, το ph, ποιος ξέρει, μπορεί και 4.

Μια γερόντισσα αντίθετα, ήταν γεμάτη μύκητες στο σώμα. Όταν έπεσε κατάκοιτη σε βαθειά γεράματα, η γυναίκα που της έκοβε τα νύχια, έφερνε τροχό μαζί της. Να τροχίσει τα άγρια μικρά βραχάκια που είχαν μετατραπεί τα νύχια. Φυσιολογικά νύχια πουθενά, μόνο κάτι άγρια «βουναλάκια» στο κέντρο κάθε νυχιού. Αυτό για χρόνια, ομολόγησε μόνη της, αλλά δεν το ήξερε κανείς, μόνο σαν έπεσε ανήμπορη στο κρεβάτι το είδαν οι κοντινοί που την φρόντιζαν. Πόσο άραγε να ήταν το ph στο σάλιο της, ποιος ξέρει; Υπέθετε η γιατρίνα ίσως και 9, από χρόνια φόραγε οδοντοστοιχίες λόγω βαριάς αθεράπευτης ουλίτιδας, αλλά χωρίς έρευνα πώς να ξέρεις;

Πάντως όταν χειρουργήθηκε παλιότερα η ίδια γερόντισσα, της έβγαλαν από την κοιλιά έναν όγκο 7 κιλά. «Καλοήθης» είπαν οι γιατροί μετά τη βιοψία, καρκίνος πουθενά. «Λες οι μύκητες;», σκεφτόταν η οδοντογιατρίνα. «Χωρίς έρευνα, λέμε ό,τι νάναι» κατέληγε!

«Το χάσαμε το μέτρο, είναι βέβαιο» σκεφτόταν. Το άγχος που αυξάνει με τις αβεβαιότητες που ζούμε, είναι τοξικό, ζητάει ζάχαρη. Τα μικρόβια στο στόμα τρώνε ζάχαρη και ξερνάνε οξέα. Από την άλλη, η απομάκρυνση από τη γη και τη φύση, ίσως και από κάποιους ωφέλιμους μύκητες  (καμιά έρευνα;), ίσως να ωφελεί τον καρκίνο.

Τα νύχια και τα δόντια  είναι μπροστά στα μάτια μας, το άγχος μας επίσης. Καθημερινή εξέταση, φροντίδα, πρόληψη και προσευχή, ώστε να έχουμε οξεοβασική ισορροπία, όπως λένε οι γραμματιζούμενοι, το ph κοντά στο επτά (7). Το άγχος στα όρια του δημιουργικού, αλλιώς θα μας νικήσουν οι δικοί μας ψυχοσωματικοί «εχθροί»!

«Όχι βιολειτουργισμός, αλλά βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο στην Ιατρική και την Οδοντιατρική! Μάλλιασε η γλώσσα μας να το λέμε, στέγνωσε η πέννα μας να το γράφουμε, χάλασε μέχρι η μπαταρία στο Laptop, πάω να την αλλάξω»!