Ας αρχίσω με πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές που μας  χάρισαν μια απολαυστική βραδιά.

Αν είσαι παιδί, ή ενήλικας με καρδιά παιδιού, η παράσταση σε ταξιδεύει σε άλλους κόσμους και σε άλλες εποχές, με τα κοστούμια, το χορό, τους διαλόγους, το χιούμορ.

Ο Σαίξπηρ, πέντε (5)αιώνες πριν εμφανιστεί η Ψυχολογία, ορίζει τα τρία επίπεδα της Ψυχοσύνθεσής  μας, Φαντασιακό, Συμβολικό και Πραγματικό. Μιλάει για τα Όνειρα και τη Γλώσσα που μας αποκαλύπτουν τα μύχια της Ψυχής μας.

Η Φαντασία διεγείρεται μέσα από τα Ξωτικά, τα Παραμύθια τις Μαγείες και τις Μαγγανίες, μέσα από τις Προλήψεις  και τους Φόβους που δημιουργούνται εντός μας.

Το Συμβολικό εμφανίζεται  στη θέση της Γυναίκας, απόλυτα εξαρτημένη από την Πατριαρχία και τους θεσμούς της Εξουσίας. Και όλα αυτά πού; Στην Αρχαία Αθήνα, γεννήτορα της Δημοκρατίας! Ο Έρωτας και ο γάμος ορίζονται από τους νόμους και τις επιλογές του Πατέρα-αφέντη. Οι ερωτευμένοι όμως ξεφεύγουν με τα  Όνειρά τους.

Το Πραγματικό, αυτό που απωθούμε στα βάθη του Εγώ, αποκαλύπτεται μέσα από τα Τραύματά μας .                                             

                                    Γράφει η Σοφία Αράβου-Παπαδάτου

Το Χιούμορ λειτουργεί καταλυτικά. Απολαμβάνουμε κάθε στιγμή, σαν μικρά παιδιά. Γελάμε με την ψυχή μας με τον άνθρωπο-Τοίχο π.χ., που με τη ρωγμή του, βοηθά να δει ο ήρωας  απέναντι (σαν συμβολισμός του ασυνειδήτου). Βλέπει άραγε τη διπλή του Φύση Αρσενικό-Θηλυκό; Βλέπει το ταίρι του ή και τον γείτονα; Βλέπει τον/την άγνωστο/η,  που μέλει να παντρευτεί;  Ή όλα μαζί;

Το ένστικτο όμως δεν λαθεύει συνήθως, αυτό που επιλέγει έχει το νόημα του και  νικά!

Οι παλιοί μαστόροι στο έργο (άνθρωποι καλοί και του ονείρου) δημιουργούν με τα χέρια τους και μας κάνουν να ξεκαρδιζόμαστε με τα χωρατά τους! Η μοναδική χιουμοριστική γλώσσα του σώματος , το πηγαίο ταλέντο που σε κάνει να γελάς  με την  απλή αλλαγή στο ηχόχρωμα της φωνής και την κιναισθητική νοημοσύνη των καλλιτεχνών,  είναι απαράμιλλα.

Σταχυολογώντας και κλείνοντας, ο σκηνοθέτης Πάνος Βαρδάκος για άλλη μια φορά, μας χαρίζει έντεχνα με την ερασιτεχνική ομάδα του, απόλαυση, διασκέδαση και γνώση.

Η παλαιότερη φρουρά των ηθοποιών, σαν μέντορες, επιβάλλονται με αυτοπεποίθηση.

Οι νεότεροι ηθοποιοί επί σκηνής, κυριαρχούν με δυναμισμό, αυτοσαρκασμό και ταλέντο.

Μια αξιόλογη παράσταση που αξίζει να επαναληφθεί, για όσους δεν πρόλαβαν να την απολαύσουν.