Ο κοινός παρανομαστής είναι ότι και ο δύο αυτές εκδηλώσεις απευθύνονται κυρίως στο ίδιο κοινό, στο κοινό της Κεντροαριστεράς.
Στην πρώτη περίπτωση λοιπόν, εκείνη της εκλογής της Νομαρχιακής του ΠΑΣΟΚ, ανακοινώθηκε προσέλευση πληθώρας εκλογέων άνω των 500 (!) ατόμων, πράγμα που δηλώνει ότι είναι ένας χώρος με αφθονία μελλών και φίλων, αλλά όπως δείχνουν οι τελευταίες εκλογές και δημοσκοπήσεις οι ψηφοφόροι του είναι ένα είδος "εν ανεπαρκεία".
Αντιθέτως στην δεύτερη περίπτωση εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ, παρατηρήθηκε λίγος κόσμος να συμμετέχει στις εκδηλώσεις του και πάντως υποπολλαπλάσιος των 500 (!) ατόμων που καταδεικνύει πως είναι ένας χώρος, με μέλη και φίλους "εν ανεπαρκεία", αλλά όπως αποδείχθηκε εκλογικά και δημοσκοπικά με ψηφοφόρους εν αφθονία.

Ο διχασμός αυτός που παρατηρείται και στις δύο προαναφερθείσες περιπτώσεις είναι κυρίαρχος και δεν περιορίζεται μόνο στην Κεφαλονιά, αλλά διαπερνά όλο το φάσμα της Κεντροαριστεράς σε όλη τη χώρα.

Ο χιασμός αυτός, είναι απόρροια της αμηχανίας που έχει προέλθει σε μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της, που έφυγαν από την «αφετηρία» τους που γνώριζαν καλά και είχαν συνηθίσει και κινήθηκαν σε μία άλλη πολιτική «στάση» που δεν γνωρίζουν σχεδόν καθόλου. Και ναι μεν το να γυρίσουν πίσω στην «αφετηρία» φαντάζει δύσκολο έως αδύνατο, αλλά τους είναι και πολύ δύσκολο το να κάνουν κτήμα τους και να ενσωματωθούν σε μία νέα κατάσταση, όσο και αν αυτή προσπαθεί με την φρασεολογία της και την τακτική της κάτι να τους θυμίζει από το παρελθόν τους.

Το μετέωρο βήμα της Κεντροαριστεράς, λοιπόν, που προκύπτει και μέσα από αυτές τις δύο εκδηλώσεις, είναι αυτό που χαρακτηρίζει την τωρινή πολιτική περίοδο στην Ελλάδα. Ο διχασμός αυτός φρονώ ότι επιβραδύνει και απονευρώνει τις πολιτικές εξελίξεις και την δυναμικότητα της Κεντροαριστεράς, με αποτέλεσμα να μην είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση και αποτροπή των μνημονιακών και άλλων επελάσεων με τελευταίο παράδειγμα το κλείσιμο της ΕΡΤ.

http://eevangelatos.blogspot.gr/