Το Σίδνεϊ είναι ο τόπος που κατέχει μια σημαντική θέση στην καρδιά μου.

Στην πρώτη θέση είναι η Κεφαλονιά γιατί στο νησί αυτό γεννήθηκα και δέχτηκα τα πρώτα ζυμώματα της ζωής.

Δεύτερο, με ελάχιστη διαφορά, είναι το Σίδνεϊ γιατί σε αυτή την πόλη μου δόθηκαν οι ευκαιρίες να δημιουργήσω αυτά που, τέλος πάντων, δημιούργησα, τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική μου ζωή.

Ήμουνα μόλις 22 ετών όταν έφθασα στην αυστραλιανή αυτή μεγαλούπολη για συνέχιση των σπουδών μου. Με μια βαλίτσα στο χέρι, γεμάτη λίγα προσωπικά αντικείμενα, μερικά βιβλία και μύρια όνειρα. Μπροστά μου ανοιγόταν μια ζωή γεμάτη υποσχέσεις. Ο νεανικός ενθουσιασμός, η σκληρή δουλειά αλλά και το γεγονός ό,τι βρέθηκα την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος – αρπάζοντας τις ευκαιρίες από τα μαλλιά – βοήθησαν στη μετουσίωση των ονείρων μου σε πραγματικότητα.

Δεν έχω μετανιώσει για ό,τι έχω κάνει στη ζωή μου. Πιστεύω ότι η απόφασή μου για μετανάστευση στην Αυστραλία, τα δύσκολα εκείνα χρόνια, ήταν σωστή όπως σωστή ήταν και η απόφασή μου να επιστρέψω στον τόπο που είδα το φως της ζωής, την αγαπημένη μου Κεφαλονιά.

Ώρα, όμως, να επιστρέψουμε στο σήμερα…

■ ■ ■ ■ ■

Το Σίδνεϊ είναι χωρίς καμιά αμφιβολία μια από τις ωραιότερες πόλεις στον Κόσμο.

Είναι μια μεγαλούπολη που αναπτύσσεται συνεχώς σεβόμενη το «χθες» της.

Στο κέντρο της πόλης διατηρητέα κτήρια δίπλα από ουρανοξύστες.

Τα ορόσημά της η Γέφυρα, η γνωστή Χάρμπορ Μπριτζ, και η Όπερα δίπλα δίπλα συνθέτουν μια εικόνα που εντυπωσιάζει.

Το ιστορικό κομμάτι του Σίδνεϊ λέγεται «Δι Ροκς». Σε αυτή την περιοχή, στο μυχό του φυσικού λιμανιού έφτασαν και εγκαταστάθηκαν, στις 26 Ιανουαρίου του 1788, περίπου 740 Βρετανοί κατάδικοι και περίπου 500 στρατιώτες με τις οικογένειές τους.

Το ταξίδι από τη Βρετανία είχε γίνει με 11 πλοία και κράτησε μήνες. Επικεφαλής ήταν ο ναύαρχος Άρθουρ Φίλιπ.

Την ημέρα αυτή (26 Ιανουαρίου) γιορτάζεται η Ημέρα της Αυστραλίας αλλά για τους γηγενείς, τους Αβορίγινες, η ημέρα αυτή είναι ημέρα πένθους και πόνου γιατί οι πρόγονοί τους υποδουλώθηκαν από τους λευκούς εποίκους. Είναι η «Ημέρα της Εισβολής», όπως την ονομάζουν, για να θυμούνται την υποδούλωση των προγόνων τους και για να καταγγείλουν τη γενοκτονία και τη λεηλασία, που υπέστησαν.

Με την ευκαιρία να αναφέρω ότι οι πρώτοι Έλληνες έφτασαν στην Αυστραλία στις 27 Αυγούστου του 1829 ως κατάδικοι. Ήταν επτά Υδραίοι ναυτικοί, οι Αντώνιος Μανώλης, Γκίκας Βούλγαρης, Δαμιανός Νίνης, Γεώργιος Βασιλάκης, Γεώργιος Λαρίτσος, Κωνσταντίνος Στρόμπολης και Νικόλαος Παπανδρέας.

Οι εφτά Έλληνες ήταν μέλη του πληρώματος της σκούνας «Ηρακλής» και είχαν, στη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης, επιτεθεί σε αγγλικό μεταγωγικό που κατευθυνόταν στην Αλεξάνδρεια μεταφέροντας πολεμοφόδια. Πήραν όσα πολεμοφόδια μπορούσαν και χωρίς να σκοτώσουν κανέναν από το πλήρωμα του αγγλικού πλοίου, χάθηκαν στη Μεσόγειο…

Το αγγλικό ναυτικό τους εντόπισε πολύ καιρό αργότερα και το 1827 καταδικάστηκαν από Αγγλικό Ναυτοδικείο στη Μάλτα. Η ποινή που τους επιβλήθηκε ήταν ισόβια εξορία στην Αυστραλία!

Όταν συστάθηκε το ελληνικό κράτος, ζητήθηκε από το Λονδίνο να αφεθούν ελεύθεροι οι εφτά Έλληνες γιατί η πράξη τους ήταν πολεμική (τότε η Αλεξάνδρεια ήταν εχθρικό λιμάνι) και όχι πειρατεία. Οι Άγγλοι δέχτηκαν το ελληνικό αίτημα και δόθηκε εντολή να αφεθούν ελεύθεροι οι εφτά Έλληνες. Οι πέντε επέστρεψαν στην Ελλάδα. Οι Αντώνης Μανώλης και Γκίκας Βούλγαρης επέλεξαν να παραμείνουν στην Αυστραλία. Έτσι μπήκαν οι ρίζες της μεγάλης σήμερα ελληνικής παροικίας της Αυστραλίας.

ΔΙΟΡΘΩΣΗ: Στο πρώτο μέρος του ταξιδιωτικού δημοσιεύτηκε, από δικό μου λάθος, αεροφωτογραφία του Ντουμπάι αντί του Άμπου Ντάμπι. Ζητώ συγγνώμη.

Γιώργος Μεσσάρης

Η συνέχεια την άλλη εβδομάδα.

ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:

Ένα από τα πιο ιστορικά κτήρια του Σίδνεϊ, το εμπορικό κέντρο Queen Victoria Building, στο κέντρο της πόλης.

Η περιοχή The Rocks, στο Σίδνεϊ. Εδώ έγινε η πρόχειρη εγκατάσταση των πρώτων εποίκων. Από εδώ ξεκίνησε η ιστορία του Σίδνεϊ…

Μια άποψη του Σίδνεϊ.

Η εντυπωσιακή Όπερα του Σίδνεϊ.

Το πιο στενό δρομάκι του Σίδνεϊ στην περιοχή «Δι Ροκς».

Η επιβλητική Γέφυρα στο Λιμάνι του Σίδνεϊ.

Οποιοδήποτε σχόλιό σας μπορείτε να το στείλετε στο ΜΜΕ που φιλοξενεί το δημοσίευμα ή στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση και εγώ θα το μεταβιβάσω: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Οι τελευταίες παραγωγές ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ του Γιώργου Μεσσάρη: 1: «Σκιές Του Χθες» - Ένα οδοιπορικό στα εγκαταλελειμμένα χωριά της Κεφαλλονιάς και της Ιθάκης. Στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους. Διατίθεται σε μέμορι στικ. 2: ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ – ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ. Διατίθεται σε DVD σε τέσσερις γλώσσες. Για να τα αποκτήσετε επικοινωνήσετε με τον ίδιο στην ηλεκτρονική διεύθυνση Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.