Από τη Γερμανία έως την Ιταλία, και ό,τι υπάρχει ενδιάμεσα, όλες οι χώρες αποφασίζουν και πράττουν σύμφωνα με το τι θεωρούν εθνικό συμφέρον. Μόνο στην Ελλάδα πολιτικοί και ΜΜΕ ασταμάτητα μας προπαγανδίζουν την ιδέα πως το εθνικό συμφέρον είναι μια παλαιομοδίτικη ιδέα. Τελικά, με την ένταξη στην ΕΕ, όχι μόνο δεν ανήκουμε σε μια ένωση εθνών, αλλά χάσαμε και την ομάδα που υποτίθεται πως υπερασπίζεται τα δικά μας συμφέροντα, την ελληνική πολιτική τάξη.

Ίσως το μόνο που ενδιαφέρει πλέον τους Έλληνες είναι τα οικονομικά. Αλλά κι εκεί δεν τα πάμε καλά. Η Ελλάδα είναι στην 3η θέση παγκοσμίως όσον αφορά το εθνικό χρέος, και είμαστε πολύ κοντά στο να πάρουμε τη 2η θέση από το Σουδάν. Πλέον είμαστε η 2η φτωχότερη χώρα της ΕΕ και ανταγωνιζόμαστε τη Βουλγαρία για να γίνουμε η φτωχότερη. Κι επειδή μερικοί είπαν ότι αυτή η κατάντια ως δεύτερη φτωχότερη χώρα είναι αποτέλεσμα της χρεοκοπίας του 2010, να τονίσουμε πως το 2023 ήμασταν η 3η φτωχότερη χώρα της ΕΕ, και ήταν το 2024 που κατακτήσαμε τη δεύτερη θέση.

Ο υπουργός Οικονομικών συνεχώς ανακοινώνει νέα επιδόματα, ενώ παράλληλα προσπαθεί να βρει νέους τρόπους να υφαρπάξει πόρους από τον φθίνοντα ιδιωτικό τομέα. Ενόψει νέου κύματος «προσφύγων», η κυβέρνηση Μητσοτάκη στήνει νέες δομές σε Κρήτη και Ρόδο. «Θα αξιοποιηθούν κυρίως πρώην στρατιωτικές εγκαταστάσεις» (ΤΑ ΝΕΑ, 9/10/24). Ό,τι παλαιότερα χρησιμοποιούσαμε για την άμυνά μας, τώρα το καθεστώς Μητσοτάκη το χρησιμοποιεί για την πληθυσμιακή και πολιτισμική διαγραφή του ελληνισμού.

Από την ακρίβεια, την εγκληματικότητα, την αθρόα παροχή ασύλου και την αντικατάσταση πληθυσμού, μέχρι και την εισαγωγή της woke προπαγάνδας στα σχολεία, ο κ. Μητσοτάκης έχει πάει ένα βήμα παραπέρα από τους προκατόχους του. Μέχρι που έγινε πρόεδρος, η ΝΔ ακολουθούσε τον μεταπολιτευτικό κατήφορο της Ελλάδας με μια ελαφρά καθυστέρηση. Στα χρόνια του κ. Μητσοτάκη, η ΝΔ θέλει να είναι στην πρωτοπορία της παρακμής. Και εκεί αρχίζει και τελειώνει η προσφορά της ΝΔ τα τελευταία 50 χρόνια.