Ευτυχώς που θα βρέξει και θα καθαρίζει η ατμόσφαιρα…

Στο έδαφος συνωστίζονται υψηλα ιστάμενοι πολιτικοί (που κάτι θα αφήσουνε και αυτοί πίσω τους), και οι κάτοικοι που το χάραμα της Δευτέρας είχαν βγει πανικόβλητοι, κάποιοι οριστικά, από τα σπίτια τους. Συνωστίζονται οι γνώμες και οι απόψεις, οι δημοσιογράφοι που είχανε σπεύσει να καλύψουνε τον «πρώτο» και ύστερα τον «δεύτερο» που χρειάστηκε για να ευαισθητοποιηθεί η ήδη τρεμάμενη πολιτεία.

Είμαστε επιτέλους «σεισμόπληκτοι», μιας και με ελάχιστες εξαιρέσεις, από τη πρώτη μέχρι και την τελευταία κατοικία, όλες έχουνε πάθει μεγάλες ως καταστροφικές ζημιές.

Παίρνοντας νοερά απόσταση από το απρόσμενο γεγονός και συλλογιζόμενη μακριά από τις ανέσεις μου, δεν μπορώ να μην παρατηρήσω ότι ο πρίγκιπας και ο πένης, τόσο με την κυριολεκτική όσο και με την μεταφορική έννοια, εναλλάσσονται μέσα μας διαρκώς ανά των γενναίων εφόσον αναπαράγονται τα ίδια ελαττώματα ιδιοσυγκρασίας.        

Και αν μη τη άλλο, ακούγοντας, βλέποντας και αξιοποιώντας τα όσα γίνονται γύρο μας καθέτως και οριζοντίως αντλούμε ένα δίδαγμα και μπαίνουμε σε ένα δίλλημα:

Το δίδαγμα – και να μην θέλεις να ξυπνήσεις το αφύπνισμα έρχεται αργά ή γρήγορα`

Το δίλλημα – ποιόν από τους δυο να προτιμήσουμε;: τον ισχυρότερο και μακρύτερο της προηγούμενης Κυριακής ή τον μαλακότερο και ταχύτερο της Δευτέρας;     

Η  ΣΕΙΣΜΟΠΛΗΚΤΗ

5/2/2014