ΟΤΑΝ…

Όταν γεννιέσαι σε μια οικογένεια που προκύπτει από τον έρωτα ενός λεβέντη κομμουνιστή αντάρτη – πατέρα και μιας  νεαρής κόρης εύπορης οικογένειας – μητέρας που ακολουθεί τον άντρα της  σαν βράχος ακλόνητος, σ’ όλα τα σκαμπανεβάσματα της ζωής.

Όταν μεγαλώνεις με τα ιδανικά του δίκιου, της δημοκρατίας, της ειρήνης και του κομμουνισμού.

Όταν επτάχρονο κοριτσάκι με την άσπρη κορδέλα στα μαλλιά  και τα άσπρα σοσόνια, πηγαίνεις με το μικρό κατσαρολάκι λίγο φαγητό και λίγο ψωμί στον φυλακισμένο πατέρα σου, στην άκρη του Βόλου, μόνο και μόνο γιατί είναι κομμουνιστής και παλεύει για το δίκιο του εργάτη.

Όταν παρακολουθείς και βοηθάς ενεργά το επάγγελμα του πατέρα σου (είχε μεγάλο κινηματογράφο) στα διαλείμματα  των φυλακίσεων και των εξοριών, προσφέροντας πολιτισμό  στο  Βόλο με τις ποιοτικές ταινίες ακόμα και τις απαγορευμένες χωρίς να υπολογίζει το ρίσκο που αψηφούσε τους ισχύοντες νόμους της εποχής, τους νόμους της λογοκρισίας, της υποκρισίας και του φασισμού.

Όταν  χάθηκε όλη σου η οικογενειακή περιουσία , και όχι μόνο δεν σε νοιάζει που έμεινες άφραγκη, αλλά είσαι περήφανη γιατί ο πατέρας σου προτίμησε  να πληρώσει τους εργαζόμενους του, παρά να κηρύξει πτώχευση και να κρατήσει έτσι  ένα μέρος   της περιουσίας του.

Όταν αυτός ο κινηματογράφος είναι το στέκι κάθε προοδευτικής, αριστερής κομμουνιστικής δραστηριότητας στο Βόλο, από θεατρικά έργα, ομιλίες, συναυλίες κλπ  γνωρίζοντας ότι θα διωχθεί κάθε φορά και θα πληρώσει με φυλακή ή εξορία.

Τότε γίνεσαι και συ αγωνίστρια και κομμουνίστρια.

Όταν πηγαίνεις στην Αθήνα να σπουδάσεις φτωχοκόριτσο πιά, οργανώνεσαι αμέσως στην νεολαία της ΕΔΑ  και παίρνεις μέρος σ’ όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες της νεολαίας του 114, συνομήλικη, συντρόφισσα και φίλη του Σωτήρη Πέτρουλα.

Όταν ερωτεύεσαι τον άντρα σου και έρχεσαι στην Κεφαλονιά και παρά τις δυσκολίες  που συνάντησες στα πρώτα χρόνια, ερωτεύεσαι μαζί του και την Κεφαλονιά  με την υπέροχη  θάλασσα της, που την κάνεις  δεύτερη σου πατρίδα , αλλά και τους Κεφαλονίτες.

Όταν  μεγαλώνεις τα τρία σου αγόρια και   αργότερα τα 5 σου εγγόνια , πασχίζεις να τους κάνεις καλούς ανθρώπους, ηθικούς, χρήσιμους στη κοινωνία, αθλητές της ζωής αντικειμενικά και μεταφορικά, μένοντας πάντα δίπλα τους σαν λέαινα, για να  τα προστατεύσεις από τα βάσανα και τις κακίες αυτού του κόσμου, για να τα γλυκάνεις με την αγάπη σου και το χάδι σου, να τα υπερασπίζεσαι σ ‘ όλες τις καταστάσεις της ζωής τους.

Όταν νοιώθεις την ανάγκη να διαπαιδαγωγήσεις τα εγγόνια σου στην ιδέα του αγώνα, και παίρνεις πάντα σχεδόν στις πορείες  και τα συλλαλητήρια το πιο άτακτο εγγονάκι , τον Αλέξανδρο, και αυτό το ζουζουνάκι με την αγνή παιδική του ψυχή και από ένστικτο μεταμορφώνεται σε ώριμο ενήλικα και παίρνει μέρος στην συζήτηση σαν μεγάλος, τότε γίνεσαι πραγματικά ευτυχισμένη.

Όταν έχεις μια καρδιά που μέσα της χωράνε όλοι οι αδικημένοι, οι πονεμένοι,  όλοι όσοι έχουν ανάγκη, στέκεσαι δίπλα τους με την αγάπη σου αλλά και τους αγώνες σου.

Όταν συμμετέχεις ενεργά σ’ όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες του νησιού μας, χαρακτηριστική φιγούρα που ξεχωρίζει, και συμμετέχεις μέσα από συλλόγους και διάφορους  άλλους φορείς, πάντα ανένταχτη κομματικά αλλά πάντα ενταγμένη στην πάλη για το δίκιο, την δημοκρατία, την ειρήνη, τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό.

Όταν είσαι ανιψιά του Χαρίλαου Φλωράκη, πάντα περήφανη για αυτήν την συγγένεια, και παρ’ όλα αυτά βρίσκεις το θάρρος  να του πείς ότι κατά την γνώμη σου δεν ήταν πολιτικά σωστή η συνεργασία του ΚΚΕ με τον Μητσοτάκη το 1989 και διαφωνείς μαζί του.

Όταν  λατρεύεις τον ΤΣΕ  ΓΚΕΒΑΡΑ και τις ιδέες του και στα 69 σου χρόνια αποφασίζεις να μάθεις ισπανικά, για να διαβάσεις από το πρωτότυπο κείμενα του που δεν έχουν μεταφρασθεί ακόμα.

Όταν πνίγεσαι από την ασφυξία που δημιουργεί σ’ αυτόν τον κόσμο, η μιζέρια, η αγραμματοσύνη και ο εαυτουλισμός, με την αιχμηρή σου πένα, καταδικάζεις όλα τα κακώς κείμενα  και έτσι μέσα από τα άρθρα σου και  από τις ραδιοφωνικές σου εκπομπές προβάλλει  ο κόσμος που θέλεις να ζήσεις.

Όταν τα προβλήματα της υγείας  που παρουσιάσθηκαν, τα ξεπερνούσες με την δύναμη του χαρακτήρα σου μόνο και μόνο γιατί ήθελες να ζήσεις γιατί αγαπούσες την ζωή και τους δικούς σου ανθρώπους.

Όταν ... Όταν… Όταν …Χίλια Όταν….

Τότε σημαίνει ότι ήσουν ένας  σπουδαίος άνθρωπος , μια υπέροχη γυναίκα, μια μάνα κουράγιο, μια εξαιρετική φίλη, μια αγωνίστρια, περήφανη, ασυμβίβαστη, ανυποχώρητη. ΄Ενας άνθρωπος που δεν συναντιέται εύκολα στις μέρες μας και για αυτό θα παραμείνει σαν ένα καλό παράδειγμα.

Ενας τέτοιος άνθρωπος δεν μπορείς να πιστέψεις  ότι μπορεί να πεθάνει. Όμως οι νόμοι της φύσης είναι αμείλικτοι.. Κοιμήθηκες για την εγχείρηση και δεν ξύπνησες ποτέ. Έφυγες αγέρωχη και στητή περήφανη, χωρίς την μιζέρια της αρρώστιας και της ανημπόριας.

Το κενό που αφήνεις δυσαναπλήρωτο για τα παιδιά σου, για τα εγγόνια σου, για τους φίλους σου, για τους συντρόφους σου.

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΦΙΛΕΝΑΔΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ

ΓΑΙΤΑΝΙΔΟΥ ΕΥΑΝΘΙΑ