Για να προχωρήσει όμως ο ντόπιος Αγρότης σε επενδύσεις, οι οποίες με την σειρά τους θα τον βοηθήσουν να δημιουργήσει Ανάπτυξη, που είναι και το ζητούμενο, πρέπει να έχει πρόσβαση σε πόρους. Χρειάζεται πολιτικές με σταθερότητα σε μακρόχρονο ορίζοντα με επίκεντρο την Κοινωνία.
Ο αγροδιατροφικός τομέας θα είναι πάντα μια σταθερή αξία και ένας τομέας με ενδιαφέρον και προοπτική. Επιπλέον δε, η σύζευξη του με τον τουρισμό μπορεί να πετύχει όσο το δυνατό περισσότερα για τα Νησιά μας.

Σύμφωνα με μελέτες και αναλύσεις ειδικών οι σημερινές καλλιεργούμενες εκτάσεις δεν επαρκούν για την διατροφή του πληθυσμού της γης το 2050. Πρωταρχικό μέλημα λοιπόν πρέπει να είναι η προετοιμασία των ντόπιων γαιών από εγκατάλειψη και απερήμωση προκειμένου να μας εξασφαλίσουν διατροφική επάρκεια με συμβατικούς μεθόδους παραγωγής. Οφείλουμε να στρέψουμε την προσοχή μας σε προϊόντα διατροφής και σταδιακά να εγκαταλείψουμε μη διατροφικές παραγωγές και ιδιαίτερα αυτές που επιβαρύνουν το περιβάλλον με λιπάσματα, φυτοφάρμακα και εξάντληση των αποθεμάτων νερού.

Με κάθε τρόπο ο ντόπιος Αγρότης πρέπει να μείνει στον τόπο του και στο επάγγελμα του, δίνοντας ώθηση στην ανάληψη επιχειρηματικών πρωτοβουλιών που μπορούν να προσφέρουν πρόσθετο εισόδημα και νέες θέσεις εργασίας.

Έννοιες όπως «Τοπικά Προϊόντα» και «Δημόσια Αγαθά» είναι σήμερα όσο ποτέ άλλοτε κολοσσιαίας σημασίας γιατί είναι απαίτηση της Κοινωνίας η αμοιβή του ντόπιου Αγρότη - Παραγωγού για τα «Δημόσια Αγαθά» που παράγει (προστασία περιβάλλοντος, βιοποικιλότητα, διατήρηση κοινωνικού ιστού, την μη αστική εξάπλωση κλπ). Από την άλλη πλευρά τα «Τοπικά Προϊόντα» τα ποιοτικά, τα επώνυμα, τα πιστοποιημένα είναι μια σταθερή αξία και πάντα θα έχουν ζήτηση.

Δρ. Σπυρίδων Α. Θεοτοκάτος