Του Παναγή Ρασσιά

Μετά τον Σημίτη άλλος ένας ευχαρίστησε τους Αμερικάνους, ο Δραγασάκης, γιατί όπως δήλωσε με την διαμεσολάβησή τους κατανοήθηκε η ανάγκη για ύπαρξη συμφωνίας, το θεωρώ, είπε, ιστορικό γεγονός και το συμβάν τρίτωσε.

Όταν κάποια δημοσιογράφος ρώτησε τον Μεϊμαράκη αν η Ελλάδα οφείλει να καταδικάσει την δήλωση αυτή, διότι όπως η ίδια είπε, προσβάλει το πατριωτικό συναίσθημα, αυτός απάντησε, ότι είναι και πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός και δεν την καταδικάζει τόσο εύκολα διότι ο Πρωθυπουργός έχει την αλληλεγγύη και την στήριξη των ΗΠΑ και για αυτό ο ίδιος έχει ανοχή στην άλλη άποψη.

Είδατε για να διατελέσει και Πρόεδρος της Βουλής έμαθε να συνθέτει απόψεις. Δείγμα γραφής ότι ξέρει να διευθύνει επιδέξια την διπλωματική δραστηριότητα της χώρας, να ρεγκέρει καταστάσεις, να περιφρουρεί την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και την αρχήν του ανίκομεν εις την δύσην.

Να γιατί ο καραγκιόζης φώναζε στην γυναίκα του την Αγλαϊα, τι να πρωτοπείς... τι να πρωτοπείς... όταν μπλέκεις με μαχαίρια πάντα θα κοπείς.

Αμ... το άλλο, κυρίως οι παλιοί θα το θυμούνται, η ζωή σου ξεκινάει από τα βουνά... και ύστερα πήγες στο κέντρο κι ύστερα στη δεξιά τσιριμώκο, τσιριμώκο μασχαρά.

Πάρτε διάολοι βάγια κι έχει κι άλλα η κόφα μέσα.