H ευρωκατοχή και η τηλεδικτατορία είναι οι μεγάλοι νικητές των εκλογών. Κατευθύνοντας την ψήφο των Ελλήνων Πολιτών, επέβαλλαν ένα πειθήνιο κοινοβούλιο, που με τεράστια πλειοψηφία θα εγκρίνει τους κατοχικούς νόμους εφαρμογής του τρίτου μνημονίου.

Κεφαλλήνες και Ιθακήσιοι κατέφεραν στους «ισχυροκεφαλλλλονίτες» και δεύτερο, μέσα σε ένα χρόνο, ισχυρό κατακέφαλο, παρά την συσπείρωση στην Ισχυρή Κεφαλλλλονιά - Νέα Δημοκρατία πολλών πρωτοκλασάτων τοπικών πολιτευτών, που ξεπέρασαν τις διαφορές τους χάριν της σοβαρότητος και της τιμής της παρατάξεως του Αδώνιδος Γεωργιάδου. Δεν απέφυγαν όμως τη νέα παγίδα, το ψευτοδίπολο ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ., παρέχοντας αφειδώς την ψήφο τους στην πολιτικά άοσμη, άχρωμη, άγευστη και πάνω απ’ όλα καταφατική στα μνημονιακά κελεύσματα του ΣΥΡΙΖΑ κ. Θεοπεφτάτου.

Το μέλλον διαφαίνεται ζοφερό, αλλά, όσο και αν ακούγεται παράξενο, πιστεύω ότι είναι στο χέρι μας να το αλλάξουμε. Αρκεί μόνο να αποτινάξουμε τις ενοχές και την παραίτηση, που η ευρωπροπαγάνδα μας έχει φορτώσει και κυρίως τις ενοχές για το εκλογικό αποτέλεσμα. Ο Έλληνας ψηφοφόρος ηττήθηκε κατά κράτος σε αυτές τις εκλογές, αλλά από εχθρό κατά πολύ δυνατότερο. Δεν πρέπει να μεμφόμαστε τον διπλανό μας ή τον εαυτό μας, επειδή δεν κατάφερε εντός είκοσι ημερών να νικήσει τον φόβο, την απαισιοδοξία, την αστραφτερή μιζέρια, που χρόνια τώρα του πιπιλίζουν στο αυτί η ωραιοτάτη κυρία Κοσιώνη και η ωριμοτάτη κυρία Στάη.

Πρέπει όμως να βρούμε τη γενναιότητα να αφήσουμε πίσω μας τις αντιλήψεις που μας έφεραν εδώ. Να σηκώσουμε το κεφάλι ψηλά, να δεχτούμε ότι ΔΕΝ έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν, να βρούμε πάλι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μας ως λαός, να αγαπήσουμε και πάλι την πατρίδα. Πάνω απ’ όλα να καταλάβουμε ότι ο Έλληνας δεν μπορεί να επιβιώσει εκτός ελεύθερης κοινωνίας, ότι οποιαδήποτε μορφή κατοχής δεν μας ταιριάζει.

Το Ε.ΠΑ.Μ. δεν θα απογοητευτεί. Αυτό το 0,8% του αρκεί ως στήριγμα για την συνέχεια του αγώνα. Ενός αγώνα για την πατρίδα, τον άνθρωπο και την αξιοπρέπεια, που πρέπει να προχωρήσει ακόμα κι αν μείνουμε .... ο Καζάκης κι εγώ.
Προσωπικά, μέσα από τις τάξεις του Ε.ΠΑ.Μ. ή των ΦΙ.Κ.Ο. ή και μόνος, θα εξακολουθήσω να κάνω ό,τι μπορώ, όπως μπορώ, για να φανώ άξιος για το Ληξούρι μου.

Σας καλώ και σας παρακαλώ όλους σας, αγαπητοί συμπολίτες, να «ορίσει και φυλάγει» ο καθένας σας το δικό του Ληξούρι, όπως και αν το ονομάσει. Θα δείτε ότι θα αλλάξουν τα πράγματα αν σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι.

Καλό Ληξούρι

Ιωσήφ Λουκέρης του Βασιλείου