Η 5η Δεκεμβρίου μας βρήκε να ταξιδεύουμε από την Καβάλα προς Θεσσαλονίκη με προορισμό την Κατερίνη. Ο καιρός εξακολουθούσε να είναι απίστευτα καλοκαιρινός! Ούτε ίχνος σύννεφου στον ουρανό και ο ήλιος αυγουστιάτικος. Δε μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι ήταν Δεκέμβρης στη Βόρεια Ελλάδα. «Μάλλον ο Αύγουστος αποφάσισε να μη φύγει φέτος από την Ελλάδα» είπα στη γυναίκα μου που με ευλαβική αφοσίωση απολάμβανε την απίστευτα όμορφη φύση.

Στην Εγνατία Οδό το κοντέρ του αυτοκινήτου δεν πέφτει κάτω από τα 130 χιλιόμετρα την ώρα. Έτσι πολύ σύντομα φτάσαμε από την Καβάλα στην Αμφίπολη, μια περιοχή που έχει βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των αρχαιολόγων μετά τις ανασκαφές που έφεραν στο φως τον Τάφο στο Λόφο Καστά. Είναι γνωστές οι διιστάμενες απόψεις των αρχαιολόγων σε ότι αφορά το ερώτημα «ποιος ή ποιοι είναι οι «φιλοξενούμενος/οι» του τάφου». Οι κόντρες των επιστημόνων είναι πολλές και ακόμα σίγουρα δεν έχει ξεκαθαρίσει το θέμα.

Η περιοχή των ανασκαφών αποπνέει μια μυσταγωγία. Σου δημιουργεί την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε έναν τόπο ιστορικά πολύ σημαντικό, σε ένα κομμάτι της μακεδονικής γης που στα σπλάχνα της κρύβει πολλά μυστικά. Ελπίζω τα μυστικά αυτά να αποκαλυφθούν γρήγορα και να αποστομώσουν αυτούς που κατακλέβουν ανερυθρίαστα την ελληνική ιστορία.

Όπως πληροφορήθηκα σε λίγες μέρες (5 και 6 Φεβρουαρίου) θα γίνει στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αμφίπολης ένα επιστημονικό συνέδριο «στο οποίο θα πάρουν μέρος μέλη της ανασκαφικής ομάδας, με επικεφαλής την αρχαιολόγο Κατερίνα Περιστέρη και τον αρχιτέκτονα Μιχάλη Λεφαντζή, αλλά και άλλοι εξειδικευμένοι στο είδος τους επιστήμονες προκειμένου να γίνει ανταλλαγή απόψεων ωφέλιμη για το επιστημονικό έργο που έχει γίνει στην Αμφίπολη». Ας ελπίσουμε ότι θα βγουν κάποια συμπεράσματα που θα ρίξουν φως στο μυστήριο το οποίο καλύπτει τον Τάφο στο Λόφο Καστά.

Συνεχίσαμε το ταξίδι μας και περνώντας από τα εξωτερικά προάστια της Θεσσαλονίκης κατευθυνθήκαμε προς την Κατερίνη. Κατά τις δύο το απόγευμα και λίγο πριν εγκαταλείψουμε την Εγνατία Οδό για να ακολουθήσουμε τον αυτοκινητόδρομο 75 που οδηγεί στην Αθήνα, σταματήσαμε σε μια ειδυλλιακή ταβέρνα για φαγητό και λίγη ξεκούραση.

Από την τεράστια τζαμαρία της ταβέρνας, κτισμένης σε ένα ύψωμα, θαυμάζαμε, μέχρι να μας σερβίρουν, την ελληνική γη. Όταν η φύση «παίζει» τόσο περίτεχνα με τις εναλλαγές του τοπίου –βουνά, ποτάμια, πεδιάδες, θάλασσα– και η παλέτα της δεν αφήνει χρώμα που να μην το χρησιμοποιήσει και όταν όλα αυτά λούζονται από ένα μοναδικό φως, το φως του ελληνικού ήλιου, μένεις απλά άφωνος. Η Ελλάδα είναι, χωρίς αμφιβολία, μια από τις ομορφότερες χώρες του κόσμου και θα ήταν η καλύτερη χώρα στον κόσμο αν είχαμε πολιτικούς που αγαπούσαν περισσότερο την πατρίδα τους από ότι την τσέπη τους και συνάμα αν ο λαός μας αντιλαμβανόταν ότι θα πρέπει να απαλλαγεί από τις νοοτροπίες και πεποιθήσεις του παρελθόντος. Παρασύρθηκα, όμως, από σκέψεις που ξεφεύγουν του ταξιδιωτικού σημειώματος, γι’ αυτό επιστροφή στην πραγματικότητα και κυρίως στο δρόμο που οδηγεί στην Κατερίνη, την πρωτεύουσα του νομού Πιερίας!

Ήταν η δεύτερη φορά που επισκεπτόμουνα την Κατερίνη και ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα όσο και στην πρώτη.

Καταλύσαμε σε ξενοδοχείο της Κεντρικής Πλατείας και εξορμήσαμε στην πόλη. Το πρώτο που σε εντυπωσιάζει είναι το εμπορικό της κέντρο με τον πεζόδρομο του Μεγάλου Αλεξάνδρου ο οποίος είναι γεμάτος με καταστήματα που ικανοποιούν τα γούστα και του πιο απαιτητικού καταναλωτή.

Το κέντρο της πόλης είναι επίσης γεμάτο με όμορφες καφετέριες, εστιατόρια και ταβέρνες με δημιουργίες της τοπικής κουζίνας που είναι πραγματικός πειρασμός. Ενδίδεις στον πειρασμό αλλά –όπως συμβαίνει πάντα– «πληρώνεις» τις συνέπειες των θερμίδων! Ευτυχώς που μπορείς πάντα να δίνεις στον εαυτό σου την υπόσχεση: «Από αύριο δίαιτα!» Είναι από αυτά τα «αύριο» που είτε αργούν είτε δεν έρχονται ποτέ!

Τα αξιοθέατα στην Πιερία είναι αμέτρητα. Από πού να ξεκινήσεις και πού να τελειώσεις:

• Μια επίσκεψη στην ιερή πόλη των αρχαίων Μακεδόνων, Δίον, στις βορειοανατολικές πλαγιές του Ολύμπου, είναι επιβεβλημένη. Περπατώντας στο αρχαιολογικό πάρκο, ανάμεσα στα ευρήματα, νιώθεις να σ’ αγγίζει το αρχαίο ελληνικό μεγαλείο. Στο Μουσείο εκτίθενται πολλά και σημαντικά ευρήματα.
• Το Κάστρο του Πλαταμώνα είναι ένα πραγματικό στολίδι. Η φωταγωγημένη θέα του το βράδυ σού μένει αξέχαστη.
• Άλλα αξιοθέατα είναι το γραφικό χωριό Ελατοχώρι που βρίσκεται σε υψόμετρο 800 μέτρων. Πιο ψηλά στα Πιέρια Όρη (υψόμετρο 1500 μέτρα) βρίσκεται και το γνωστό Χιονοδρομικό Κέντρο. Επίσης στις πλαγιές του Κάτω Ολύμπου, σε υψόμετρο 700 μέτρων, βρίσκεται ο πανέμορφος παραδοσιακός οικισμός «Παλαιός Παντελεήμονας». Από εκεί πάνω, η θέα των πολλών και μεγάλων ακτών της Πιερίας είναι μοναδική.

Εγκαταλείψαμε το ξενοδοχείο μας, με διάχυτη την αίσθηση ότι δεν είχαμε αφιερώσει αρκετό χρόνο στην όμορφη Πιερία. Υποσχεθήκαμε, λοιπόν, στους εαυτούς μας μια νέα επίσκεψη στο κοντινό μέλλον.

Επόμενος σταθμός μας τα Λουτρά Αιδηψού, στη Βόρεια Εύβοια.

ΣΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Ο Τάφος στο Λόφο Καστά στην Αμφίπολη, γενική άποψη του κέντρου της Κατερίνης και ο αρχαιολογικός χώρος στο Δίον.

Μέχρι την επόμενη εβδομάδα να περνάτε καλά και μη ξεχνάτε αυτό που όλοι μας πολύ συχνά δεν… θυμόμαστε: Ζήστε τη ζωή σας σήμερα. Το χθες έχει περάσει ανεπιστρεπτί και το αύριο δεν ξέρει κανείς τι επιφυλάσσει…

georgemessarisgmail.com

www.omegadocumentaries.com(Τελευταία παραγωγή: ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ – ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ)