Έγραψα την περασμένη εβδομάδα ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε αφασία και ήρθαν εν χορώ τα πολιτικά κόμματα να το επιβεβαιώσουν!

Πριν συνεχίσω, θέλω να τονίσω απερίφραστα ότι πιστεύω στη δημοκρατία (άσχετα αν αυτή, στη σημερινή της μορφή και έκφραση, με έχει προδώσει) και απεχθάνομαι τα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Ο μεγάλος Ουίνστον Τσώρτσιλ είχε κάποτε πει ότι «η Δημοκρατία δεν είναι ένα τέλειο πολίτευμα αλλά είναι το καλύτερο που έχουμε»! Βέβαια η Δημοκρατία στην Ελλάδα όχι μόνο δεν πλησιάζει την τελειότητα αλλά, όπως την κατάντησαν οι πολιτικάντηδές μας, μάλλον ένα αγνώριστο έκτρωμα της Δημοκρατίας του Περικλή έχει γίνει.

Πριν λίγες μέρες είχαμε την επέτειο της επάρατης δικτατορίας. Μιας ομολογουμένως δύσκολης περιόδου της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και τα κόμματα –που έχουν κομματιάσει οικονομικά τουλάχιστον την Ελλάδα– βρήκαν την ευκαιρία να ρίξουν εύκολες μαχαιριές στους συνταγματάρχες για να στιγματίσουν μεν εκείνη την μαύρη περίοδο αλλά κυρίως για να αποσπάσουν, για άλλη μια φορά, την προσοχή του λαού από τα μύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Γενικά, τα «δημοκρατικά» μηνύματα των κομμάτων μιλούν «για τη σκοτεινή εκείνη περίοδο» λες και τώρα η Ελλάδα περνά λιγότερο σκοτεινή περίοδο! Φορώντας το προσωπείο του δημοκράτη οι σημερινοί πολιτικοί μας σφαγιάζουν ανελέητα τη Δημοκρατία. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν φταίνε αυτοί –από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν– για τα χάλια μας. Λες και δεν είναι αυτοί που καλλιέργησαν και έχουν αναγάγει σε επιστήμη τη διαπλοκή. Λες και δεν είναι αυτοί που υπηρέτησαν και υπηρετούν άνομα συμφέροντα. Λες και δεν είναι αυτοί που έχουν κάνει την πολιτική επάγγελμα με απολαβές που ούτε να ονειρευτεί δεν μπορεί ο δύσμοιρος ελληνικός λαός. Λες και δεν είναι αυτοί που αγνοούν τη λέξη πολιτική ευθιξία. Λες και δεν είναι αυτοί που έχουν μετατρέψει τα κόμματα σε οικογενειακές υποθέσεις. Λες και δεν είναι αυτοί που με την κακοδιαχείριση και τη διασπάθιση τού δημοσίου χρήματος έχουν φέρει τη χώρα στο χείλος της καταστροφής. Λες και δεν είναι αυτοί που πολλαπλασιάζουν (αντί να κόβουν) τα πλοκάμια της απίστευτης ελληνικής γραφειοκρατίας για να υποθάλπουν, ανάμεσα στα άλλα, τις πελατειακές σχέσεις τους με τους ψηφοφόρους (οι οποίοι αδυνατώντας να διεκπεραιώσουν ακόμα και απλές υποθέσεις τους με τις δημόσιες υπηρεσίες πρέπει να προστρέξουν στον κον ή την κα βουλευτή για βοήθεια!). Λες και δεν είναι αυτοί που βγάζουν στο εξωτερικό τα χρήματά τους (173 έχουν ήδη πιαστεί στα πράσα) καλώντας την ίδια ώρα το λαό να κάνει θυσίες και να έχει πίστη στο τραπεζικό σύστημα της χώρας. Λες και δεν είναι αυτοί που αλλάζουν τους νόμους πιο συχνά από το σώβρακό τους καθιστώντας το νομικό και το φορολογικό μας σύστημα δαιδαλώδες και αποθαρρύνοντας κάθε υποψήφιο επενδυτή.

Θα μπορούσα να συνέχιζα επ’ αόριστον τα «κατορθώματα» των Ελλήνων πολιτικών αλλά για οικονομία χώρου και χρόνου σταματάω εδώ.

Γιατί τα ανάφερα όλα αυτά; Γιατί με έπιασε… τεταρταίος πυρετός διαβάζοντας τις ανακοινώσεις των κομμάτων για την 49η επέτειο της 21ης Απριλίου. Όχι γιατί δεν πρέπει να καταδικάζεται κάθε καθεστώς που καταλύει τη Δημοκρατία αλλά γιατί οι πολιτικοί της Ελλάδας (εν τάξει, όχι όλοι, αλλά σίγουρα η πλειοψηφία τους) δεν έχουν να επιδείξουν έργο που να τους δίνει το δικαίωμα να επικρίνουν άλλους και να κομπάζουν γι’ αυτά που δεν… έχουν καταφέρει!

Μερικά δείγματα της ανείπωτης αυθάδειας των πολιτικών κομμάτων:

«Ο αγώνας όσων υπερασπίστηκαν τις αξίες της δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, στον επτάχρονο αντιδικτατορικό αγώνα, αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη», τόνισε ο ΣΥΡΙΖΑ (και εγώ προσθέτω ότι «είναι μια παρακαταθήκη που, δυστυχώς, πήγε στράφι») για να υπογραμμίσει στη συνέχεια: «Ειδικά στις μέρες μας, όπου ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, ο εθνικισμός εξαπλώνονται στην Ευρώπη, κι όπου οι νοσταλγοί της χουντικής βαρβαρότητας, οι εχθροί της δημοκρατίας, προσπαθούν ξανά να σηκώσουν κεφάλι στη χώρα μας». Εκείνο που δεν λέει η ανακοίνωση είναι ότι η ακροδεξιά φουντώνει λόγω της ανικανότητας των εκλεγμένων… δημοκρατών να βάλουν μια τάξη, να βρουν λύσεις στα προβλήματα που ταλανίζουν τη χώρα και να δώσουν πνοή ζωής στον ταλαίπωρο ελληνικό λαό.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και τα άλλα κόμματα και πολιτικοί όλων των αποχρώσεων. Όλοι μίλησαν για το σκοτάδι της δικτατορικής περιόδου λες και η μεταπολίτευση έφερε το φως! Σκοτάδι τότε, Έρεβος σήμερα! Καμιά αναλαμπή φωτός στο τέλος του τούνελ. Το μόνο που μάς απομένει είναι να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας στη ΔΕΗ. Είναι η μόνη που μας δίνει φως… άσχετα αν μας αλλάζει τα φώτα με τα τιμολόγιά της!

Μέχρι την επόμενη εβδομάδα να περνάτε καλά. Καλή Μεγάλη Εβδομάδα και καλή μας ΑΝΑΣΤΑΣΗ. Όσο για τους εορτάζοντες/ουσες τη Δευτέρα του Πάσχα, Χρόνια μας Πολλά και κυρίως Καλά.

Οποιοδήποτε σχόλιό σας μπορείτε να το στείλετε στο ΜΜΕ που φιλοξενεί το άρθρο ή στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση georgemessarisgmail.com και εγώ θα το μεταβιβάσω.

www.omegadocumentaries.com(Τελευταία παραγωγή: ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ – ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ)