Πώς να φερθείτε σε έναν υποψήφιο... Πλημμύρα άρθρων που αναφέρονται στους υποψήφιους των Πανελλαδικών. Σε όποιο site κι αν κοιτάξεις, φιλοξενούνται άρθρα ειδικών , στη ψυχολογία, στην διατροφολογία, στην γυμναστική, στη διαχείριση του άγχους και άλλα συναφή. Χρήσιμα. Υπάρχουν όμως πράγματα που δεν λέγονται, είτε γιατί οι αρθρογράφοι δεν τα ξέρουν είτε γιατί δεν τα θεωρούν σοβαρά!

Σκέφτηκα ότι τα 30 χρόνια που ασχολούμαι με υποψηφίους Πανελλαδικών εξετάσεων, μέσα σε αυτούς και τα δικά μου παιδιά, μου δίνουν το δικαίωμα να γράψω μερικές αλήθειες και κάποιες συμβουλές για μαθητές και γονείς, λίγο διαφορετικές από αυτές που συνήθως διαβάζετε.

Να ξεκινήσω με γονείς; Ελληνίδα μάνα. Μοναδική στον κόσμο!

Δεν υπάρχει λόγος να επιμένετε φορτικά στο παιδί σας να καταπιεί ό,τι διαβάσατε σε άρθρα πως βοηθάει στη συγκέντρωση και την απόδοση! Ένα λίτρο φυσικός χυμός πορτοκάλι και μισό κιλό γκότζι-μπέρι δεν θα το βοηθήσουν στην παραγωγή λόγου και μισό ταψί μουσακάς (ναι, του αρέσει, αλλά δεν είναι η κατάλληλη χρονική περίοδος για να σκάσει από το φαγητό!) δεν είναι το καλύτερο για να θυμηθεί πως υπολογίζουμε ολοκληρώματα! Φτιάξτε του αυτά που τον έχετε συνηθίσει να του μαγειρεύετε, αυτά του/της αρέσουν έτσι κι αλλιώς! Μην του δημιουργείτε το επιπλέον βάρος «Είδες τι κάνω εγώ για σένα, εσύ δεν μπορείς να γράψεις καλά;;;»

Μην του φοράτε με το ζόρι μπουφάν «γιατί έχει υγρασία το πρωί» , μην του/της ετοιμάσετε πρωϊνό τετράστερου ξενοδοχείου επιμένοντας να καταπιεί τα πάντα στις 7 το πρωί με τον κόμπο στο λαιμό, μην τον/την κάνετε τρελό με χαζοσυμβουλές!!!! Ξέρει πως τον/την αγαπάτε, βλέπει στα μάτια σας τι περιμένετε από αυτόν/αυτήν , περιορίστε λοιπόν τα λόγια. Όχι, δεν είναι ανάγκη να τον/την φιλήσετε αν δεν το συνηθίζετε και δεν χρειάζεται να του/της πείτε 10 φορές να σας πάρει τηλέφωνο μόλις βγει! Θα το κάνει μόλις αποφασίσει τι πρέπει να σας πει...

Για μπαμπάδες:

Όχι, δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να του/της θυμίσετε πόσα πράγματα έχετε στερηθεί για να πληρώνετε τα φροντιστήρια. Το ξέρουν, αλλά τα χρήματα αυτά δεν θα γυρίσουν ποτέ στην τσέπη σας , όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα! Επίσης, δεν χρειάζεται αν εσείς έχετε σπουδάσει να του/της επισημάνετε πόσο καλός και επιτυχημένος είστε, μην ανταγωνίζεστε το παιδί σας! Εννοείται, οι απειλές του τύπου «Αν δεν γράψεις, θα δεις τι έχεις να πάθεις!» μπορεί να προκαλέσουν αντιδράσεις που – πιστέψτε με – δεν θέλετε να ζήσετε! Ένα χτύπημα στην πλάτη, δύο κουβέντες που να βγάζουν το «Κάνε ό,τι καλύτερο μπορείς και εγώ πάλι θα σε αγαπάω και θα σε στηρίζω!» είναι υπεραρκετό.

Για μαθητές:

Το αυξημένο άγχος το έχετε όσοι από εσάς ξέρετε ότι έχετε κάνει πολύ λιγότερα από αυτά που θα μπορούσατε και θα έπρεπε. Τώρα πλέον δεν διορθώνεται τίποτα, δεν μπορείτε να επιστρέψετε στον Σεπτέμβρη: Εκείνο που πρέπει να προσπαθήσετε είναι τα 10 πράγματα που ξέρετε και θα βρείτε μπροστά σας να μπορέσετε να τα γράψετε. Πάρτε βαθιά ανάσα, ηρεμήστε και κάντε ό,τι καλύτερο μπορείτε!

Για όσους έχουν κάνει μεγάλη και έντιμη προσπάθεια, το άγχος στην περίπτωσή σας κατά κανόνα δρα δημιουργικά : Οι γνώσεις που έχετε αποκτήσει δεν χάνονται - ακόμα κι αν κάποιες στιγμές αισθανθείτε πως δεν θυμάστε τίποτα, όλα θα επιστρέψουν μόλις ηρεμήσετε!

Μην ασχοληθείτε με χαζοκουβέντες και φήμες για το τι «θα πέσει» ακριβώς πριν γράψετε. Εσείς αν ξέρατε τι θα πέσει, είναι βέβαιο πως δεν θα το λέγατε πουθενά! Αν την ώρα που γράφετε «κολλήσετε» κάπου, σταματήστε για λίγο και κοιτάξτε γύρω σας , όλο και κάτι «ενδιαφέρον» θα υπάρχει! Δώστε την ευκαιρία στο μυαλό σας να κάνει μια «επανεκκίνηση», στη χειρότερη ζητήστε να πάτε μια τουαλέτα και ρίξτε λίγο νερό στο πρόσωπό σας ! Ξεκινήστε με ένα άλλο ερώτημα και όλα θα πάνε καλά: Σκεφτείτε «θα το βγάλω και το άλλο σε λίγο» και όχι «Δεν υπάρχει περίπτωση να το βρω, το έχασα το ερώτημα» .
Μην ασχολείστε με τους γύρω σας, μην δώσετε σημασία σε σχόλια συμμαθητών σας, απλά αγνοήστε τους πάντες και τα πάντα! Συγκεντρωθείτε! Εσείς και το γραπτό σας μόνο υπάρχετε στον κόσμο!

Όταν με το καλό βγείτε από την αίθουσα, μην τρέξετε να κρυφτείτε σπίτι σας, όπως και αν έχετε γράψει! Συζητήστε με τους κολλητούς και τις κολλητές σας, μιλήστε με το αίσθημα (αν υπάρχει) αποφορτιστείτε, εκτονωθείτε και μετά επιστρέψτε: Δείτε τις απαντήσεις (οπωσδήποτε, γιατί αλλιώς όλη την υπόλοιπη μέρα δεν θα σκέφτεστε τίποτα άλλο) πείτε ειλικρινά στους δικούς σας πόσο περίπου γράψατε, φάτε και ξαπλώστε!

Ακόμα και αν δεν συνηθίζετε να κοιμάστε μεσημέρι, θα διαπιστώσετε ότι θα κοιμηθείτε βαθιά για 1,5-2 ώρες! Ξυπνήστε, αφήστε πίσω ό,τι σκέψεις και εκτιμήσεις είχατε για το προηγούμενο μάθημα και αρχίστε να διαβάζετε το επόμενο! Μην ασχολείστε με γελοίους που αρχίζουν να μιλάνε για πτώση ή άνοδο των βάσεων πριν ακόμα τα γραπτά σας φθάσουν στα βαθμολογικά κέντρα , για σας υπάρχει μόνο το επόμενο μάθημα! Σημαντικό: Τώρα στις τελευταίες επαναλήψεις, κλείστε το κινητό και το fb για να διαβάσετε σοβαρά, ανοίξτε τα ή ακόμα καλύτερα βγείτε μια βόλτα μόλις νιώσετε πως έχετε κάνει αυτό που πρέπει ή αυτό που μπορείτε να αντέξετε!

Συμβουλές για το τι γίνεται όταν όλα πάνε καλά δεν χρειάζονται, μόνο μια επισήμανση: Φίλοι δεν είναι τόσο όσοι στέκονται δίπλα μας στις δύσκολες στιγμές, αλλά όσοι χαίρονται πραγματικά με την επιτυχία μας!

Αν «στραβώσουν» τα πράγματα: Ποτέ δεν ξέρετε πως έχουν γράψει όλοι οι υπόλοιποι, συγκεντρωθείτε στο επόμενο μάθημα! Μην σας παίρνει από κάτω, πάντα υπάρχουν πράγματα να κάνει κανένας στη ζωή του και να ξέρετε πως λιγότερο από το 40% των φοιτητών βρίσκεται τελικά σε σχολή που του αρέσει... Το να είστε με το 60% δεν σας κάνει αποτυχημένο/η και οι δικοί σας άνθρωποι θα σας αγαπούν το ίδιο ακόμα και μετά από μια αποτυχία! Οι γονείς, ας τονώσουν το ηθικό του παιδιού τους μετά από μια «άτυχη» εξέταση, χωρίς όμως να προσπαθούν να ωραιοποιήσουν τα πράγματα εκνευρίζοντας τον υποψήφιο – τα παιδιά μας δεν είναι ηλίθια!

Καλή επιτυχία στους υποψήφιους και καλό κουράγιο σε μας τους γονείς!

Βασίλης Μπακούρος