Έχουν περάσει μόλις ελάχιστα 24ωρα από τους σεισμούς που έπληξαν τη γειτονική Ιταλία σκορπώντας το θάνατο 278 νεκρών ενώ η ανησυχία ότι ο αριθμός των θυμάτων θα αυξηθεί έχει μετατραπεί σε βεβαιότητα καθώς ο χρόνος περνά και συνεχίζουν να υπάρχουν αγνοούμενοι.

Στον τόπο μας, την Κεφαλονιά, ένα μέρος με πλούσια σεισμική δραστηριότητα, διανύουμε μια περίοδο σχετικά ήπιων «σεισμικών εκρήξεων», όσων αφορά την εκδήλωση μεγάλων σεισμών..

Η εμφανής σεισμική δραστηριότητα περιορίζεται τελευταία σε σεισμούς «ρουτίνας» για την καθημερινότητα μας..

Σε επιστημονικό επίπεδο, εν έτη 2016, κανείς σοβαρός επιστήμονας δεν μπορεί να προσδιορίσει με ακρίβεια το χρονικό διάστημα όπου θα συμβεί ένας σεισμός ή το μέγεθός του.

Ο καλύτερος τρόπος ελαχιστοποίησης των συνεπειών ενός σεισμού είναι η πρόληψη.

• Πρόληψη για την αντισεισμική θωράκιση των υπαρχόντων κτιρίων και ειδικά των δημοσίων, με τα σχολεία να βρίσκονται στην κορυφή της πυραμίδας.
• Πρόληψη για την απαραίτητη εκπαίδευση για τη διαχείριση των συνεπειών ενός σεισμού από κάθε άνθρωπο ξεχωριστά αλλά και τα όργανα της Πολιτείας, η οποία φέρει βαρύνουσα ευθύνη, συλλογικά.
• Πρόληψη σε καθημερινό επίπεδο ολόκληρης της κοινωνίας.

Δεν νοείται να υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ακριβώς πάνω από το κρεβάτι τους βαριά αντικείμενα (όπως π.χ. κλιματιστικά)

Δεν νοείται να γίνονται παρεμβάσεις στα υπάρχοντα κτίρια οι οποίες περιλαμβάνουν τροποποιήσεις στον κυρίως σκελετό των κτιρίων (όπως π.χ. να αφαιρούνται κολώνες!)

Η προς αποφυγή λίστα δεν σταματά εδώ… Αυτονόητα πράγματα που συχνά δεν τηρούνται

Ο ρόλος της κεντρικής και της τοπικής εξουσίας στην ενημέρωση , την πρόληψη και το οργανωμένο σχέδιο αντιμετώπισης πρέπει να είναι καθοριστικός

Και αυτό πρέπει να είναι μια διαρκής απαίτηση του συνόλου της κοινωνίας.

Καθοριστικός όμως πρέπει να είναι και ο ρόλος των επιστημόνων. Σεισμολόγων και Γεωλόγων.

Δεν γίνεται ένας σεισμός που πλήττει ένα μέρος  να αποτελεί αφορμή για να ξεκινά μια ατέρμονη συζήτηση για επικείμενες σεισμικές δονήσεις σε κάποιο άλλο μέρος.

Επίσης μάλλον δεν είναι χρήσιμο αυτής της μορφής οι αόριστες συζητήσεις να ξεκινούν από μερίδα επιστημόνων. Και στη συνέχεια να ακολουθούν και άλλοι με νέες , ακόμη και διαφοροποιημένες απόψεις.

Αυτές οι απόψεις που ξεκινούν από τους επιστήμονες, που ακόμη και αν στη συντριπτική τους πλειοψηφία το κάνουν καλοπροαίρετα, στην κοινωνία, συχνά μετουσιώνονται σε παραφιλολογία, αοριστολογικές προβλέψεις και λανθασμένη εκτίμηση του κινδύνου.

Συνεπώς, πρωτεύον στόχος της Πολιτείας, της κοινωνίας και των επιστημόνων πρέπει να είναι η διαρκής , ουσιαστική πρόληψη και οργάνωση σχεδίου δράσεων και όχι η ευκαιριακή συζήτηση όταν οι σεισμοί είναι στην επικαιρότητα.

Στον τόπο μας, αλλά και σε κάθε γωνιά της γης οι σεισμοί γίνονταν , γίνονται και θα συνεχίσουν να γίνονται.

Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα , στο βάθος των αιώνων, οι σεισμοί, εκτός από καταστροφές ήταν και η αφορμή για τη δημιουργία πανέμορφων τοπίων με μεγάλες αντιθέσεις.

Πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτούς, όχι όμως σε καθεστώς φόβου και τρομοκρατίας για ένα ενδεχόμενο μεγάλο φαινόμενο.

Ας μετατρέψουμε το φόβο σε μια χρήσιμη , δημιουργική δύναμη ώστε στην άνιση μάχη με το πιο ισχυρό στοιχείο της φύσης να μη χάσουμε τον πόλεμο επειδή αγνοήσαμε να χρησιμοποιήσουμε τα κατάλληλα «όπλα»..

ΧΛ