Πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Κυριακής 9/12/2017 στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη Αργοστολίου από την Εταιρεία Κεφαλληνιακών Ιστορικών Ερευνών,  σε συνεργασία με το παράρτημα Αργοστολίου του Λυκείου των Ελληνίδων, εκδήλωση αφιερωμένη στον Κεφαλονίτη γλύπτη Γεράσιμο Σκλάβο (1927-1967), με την ευκαιρία συμπλήρωσης 50 ετών από το θάνατό του. Η εκδήλωση είχε στόχο να κάνει γνωστό στο κοινό της Κεφαλονιάς τον σπουδαίο αυτό καλλιτέχνη, που παραμένει άγνωστος στους περισσότερους, μολονότι γι’ αυτόν έχουν ακουστεί κριτικές, που τον χαρακτηρίζουν  ως  «τον σπουδαιότερο γλύπτη του 20 αιώνα μετά τον Τζιακομέτι». Ο καλλιτέχνης δεν είναι ευρύτερα γνωστός, επειδή το έργο του δεν έχει επαρκώς μελετηθεί, αφού το αρχείο του παρέμενε δεσμευμένο για δεκαετίες για τις ανάγκες μιας διδακτορικής διατριβής, που ποτέ δεν εκπονήθηκε.

Ομιλήτριες στην εκδήλωση ήταν οι κυρίες Δώρα Φ. Μαρκάτου, καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης, και Ευρώπη Μοσχονά, τ. Σύμβουλος Φιλολόγων, που μίλησαν για την πρωτότυπη αισθητική προσφορά του καλλιτέχνη στην παγκόσμια γλυπτική, υπό το πρίσμα των εικαστικών συμβάσεων της εποχής του και στα πλαίσια του προσωπικού του προσανατολισμού στην αναζήτηση του φωτός, της αιωνιότητας και της επαφής με το άπειρο, αλλά και για τις ανθρώπινες καταβολές του.

Ωστόσο με το άρθρο μου αυτό θα ήθελα να κοινοποιήσω τις σκέψεις μου, που ακολουθούν παρεμβάσεις  που έκανε ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού κ. Ευάγγελος Κεκάτος μετά το πέρας των ομιλιών, απαντώντας στις επικρίσεις για το γεγονός ότι δεν έχει κάνει τίποτε η πολιτεία, κεντρικά ή τοπικά ,- και αναφέρθηκαν πράγματα που θα μπορούσε να είχε κάνει-  για να αποδώσει την πρέπουσα τιμή στο άξιο αυτό τέκνο της. Ο Αντιδήμαρχος αναφέρθηκε στις καλές προθέσεις του να αναδειχθεί η Κεφαλονιά ως παγκόσμιο κέντρο πολιτισμού και στις προσπάθειες που έχει κάνει προς αυτήν την κατεύθυνση. Μίλησε για ένα συνέδριο που είχε γίνει στις Βρυξέλες προ ετών για την προβολή της Κεφαλονιάς, παρουσία του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Μάρτιν Σουλτς. Μίλησε για την πιθανότητα έκθεσης στην Κεφαλονιά της Γκουέρνικα του Πικάσο, η οποία ευρίσκεται σε ανά την Ευρώπη περιοδεία. Μίλησε για τις συνθήκες υπό τις οποίες τοποθετήθηκε ένα –και μοναδικό- γλυπτό του Γεράσιμου Σκλάβου, που κοσμεί δημόσιο χώρο στο νησί μας, ύστερα από δωρεά με πρωτοβουλία της οικογένειας του γλύπτη. Με βεβαιότητα μπορούσε κανείς να διαπιστώσει ότι ο Αντιδήμαρχος έφυγε από την εκδήλωση πικραμένος, αφού η «εξομολόγησή» του, ότι ήθελε να κάνει την Κεφαλονιά κέντρο πολιτισμού, δεν έπεισε όλο το ακροατήριο και υπήρξε αντίδραση.

Ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού είναι μια λαμπερή προσωπικότητα -με καλές κατά την εκτίμησή μου προθέσεις- και έχει σπουδαίες επικοινωνιακές δυνατότητες , που είναι ιδιαίτερα χρήσιμες στις επαφές του στο Εξωτερικό. Η παρουσία του λαμπρύνει τις συναντήσεις των αποστολών του Δήμου μας και η ετοιμότητα του λόγου του δημιουργεί τις καλύτερες εντυπώσεις. Από εκεί και πέρα όμως;

Από εκεί και πέρα αρχίζουν οι εκπτώσεις που σχετίζονται με την ελληνική μας πραγματικότητα: Απουσία συνολικής υποστήριξης από μια οργανωμένη ομάδα, από μια γραμματεία. Ίσως  και απουσία συνολικού ανάλογου ενδιαφέροντος της δημοτικής εν γένει αρχής.  Έτσι οι προσπάθειες του Αντιδημάρχου, κατά την δική μου εκτίμηση, χαρακτηρίζονται από έλλειψη μεθοδικότητας και αποτελεσματικότητας. Και οι διακηρύξεις περί της Κεφαλονιάς ως  διεθνούς κέντρου πολιτισμού, καταλήγουν να είναι μόνο παχιά λόγια, που προκαλούν τις απρόβλεπτες και ενίοτε άκομψες παρεμβάσεις του ακροατηρίου. Όπως, αλλοίμονο, οι διακηρύξεις για την Κεφαλονιά ως το καθαρότερο νησί!

Εάν συνολικά ο Δήμος Κεφαλονιάς επιθυμεί την πολιτιστική αποκατάσταση και αναβάθμιση του τόπου, θα πρέπει να λειτουργήσει με άλλους, σύγχρονους  τρόπους. Υπάρχει ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Χρειάζεται ένα γραφείο υποστήριξης. Χρειάζεται επαφή με τους συλλογικούς φορείς, που θα μπορούσαν να συμβάλλουν, βοηθώντας ή τουλάχιστον δίνοντας πρόσθετο κύρος στις σχετικές αποφάσεις με τη συμμετοχή τους σε έναν διάλογο. Υπάρχει σήμερα η δυνατότητα για δημόσια διαβούλευση, που θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη σε σχέση με βασικές αποφάσεις που καθορίζουν την πολιτιστική ταυτότητα του τόπου μας, λ.χ. για το όνομα στο αεροδρόμιό μας, ή για τα δένδρα που θα φυτέψουμε στην παραλία μας, ή για την ονοματοδοσία των οδών μας. Και χρειάζεται διάθεση πόρων, πολιτική προσέλκυσης καλλιτεχνών, θεσμοθέτηση βραβείων. Χρειάζεται συνολικό ενδιαφέρον της δημοτικής ηγεσίας, που να επηρεάζει και να συμπαρασύρει τους δημότες στη διαβούλευση, στη συνευθύνη, στη συναπόφαση για το κοινό μας μέλλον.

Και τότε θα έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ο Αντιδήμαρχος και περισσότερη πίστη στο έργο που προωθεί. Και δεν θα αποχωρεί από την διεθνή επιτροπή για την περιοδεία της Γκουέρνικα, όπου τιμητικά είχε τοποθετηθεί, καθώς μας είπε, επειδή τυγχάνει συμπατριώτης του Κρίστιαν Ζερβού. Και τότε δεν θα πικραίνεται από απαξιωτικά σχόλια. Γιατί δεν θα έχει ανάγκη να μιλάει για τις προθέσεις του, γιατί θα είναι το έργο του που θα μιλάει γι αυτόν! Και θα μιλά στο διηνεκές!

Καλές γιορτές!

Διονύσης Γ. Γαρμπής