Οπωσδήποτε η έρευνα δεν καλύπτει όλο το ευρύ φάσμα. Έχει στοιχεία μόνον από οικογένειές αυτών που ήλθα σε επαφή κι αυτών που βρήκα στα αρχεία. Αποτελεί όμως μια βάση στην οποία ο αυριανός ερευνητής μπορεί να «πατήσει» και να προσθέσει πληροφορίες. Επειδή οφείλω την δημοσίευση σε όσους με βοήθησαν στην έρευνά μου, ανακοινώνω το γεγονός τής έκδοσης αυτής και τους ευχαριστώ θερμά. Ανάμεσά τους ο κ. Σάββας Σαββαόγλου, η κ. Έμελυ Χατζηχρήστου, η κ. Γεωργία Αναστασιάδου-Αλεξανδρή, η κ. Νίκη Τσουρούφλη-Καππάτου, ο κ. Γεώργιος Αρβανιτίδης, η κ. Πολύμνια Σταθάτου.

Ακολουθεί μέρος από την Εισαγωγή.

Ο ΕΝ ΑΡΧΗ ΛΟΓΟΣ

Ταπεινή συνεισφορά στη συγκλονιστική ιστορία του ποντιακού ελληνισμού στην διαιώνια ελληνική ποντιακή γη και στις ψυχές των άταφων νεκρών που περιπλανώνται στο διηνεκές επουράνια, καρτερώντας δικαίωση.

Η πρώτη γνώση για τις οργανωμένες, απάνθρωπες δολοφονίες, για τα πολύμορφα μαρτύρια και τον θρήνο των ξεριζωμένων της Μικρασίας και του Πόντου ήλθε στα παιδικά μου χρόνια, από την γιαγιά μου, εκπαιδευτικό Ευρυδίκη Δρόσου Μοντεσάντου (1901-1986) όταν από το παράθυρο του σπιτιού μας στο Αργοστόλι μού έδειχνε ακριβώς τον απέναντι χώρο και μου αφηγείτο πως, προσεισμικά (Αύγουστος του 1953), έστεκε εκεί η μια άκρη των παραπηγμάτων του Προσφυγικού Συνοικισμού.

Συμμαθητές στο Γ΄ Δημοτικό Σχολείο Αργοστολίου είχα εγγόνια προσφύγων.

Και το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80 γνώρισα τα καλοκαίρια, στο Ξενοδοχείο Μεντιτερανέ όπου εργαζόμουν, τον καθηγητή αείμνηστο Πολυχρόνη Ενεπεκίδη. Ερχόταν κάθε καλοκαίρι και διέμενε για αρκετό διάστημα. Μου μιλούσε για τις «χαμένες πατρίδες» και για τα αποτελέσματα της έρευνας που έκανε στα γερμανόγλωσσα αρχεία.

Μεγαλώνοντας μελέτησα ιστορία. Και ενεπλάκην με τον Πόντο μέσω:

-της ανεύρεσης του τέμπλου της Υ.Θ. Ρακαντζή, κτητορικού ναού της κεφαλλονίτικης οικογένειας Χωραφά Ρακαντζή. Η εικόνα του θρόνου είναι φερμένη από την Ρακάν του Πόντου κατά τον 18ο αι. (θα επακολουθήσει ανακοίνωσή μου)

-και της συγγραφής μελέτης για τον ιστορικό αθλητικό σύλλογο «Παγκεφαλληνιακός Α.Σ.» που ιδρύθηκε το 1923-1924 από Πόντιους και Μικρασιάτες πρωτοπόρους του ποδοσφαίρου.

Πρόταση του Πολιτιστικού Συλλόγου Πατρίδας «Ευστάθιος Χωραφάς» για συμμετοχή μου στις εκδηλώσεις για την Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού (29.5.2016) με οδήγησε στη συγγραφή του παρόντος ιστορικού μελετήματος το οποίο καταθέτω με ιδιαίτερη συγκίνηση και εθνική υποχρέωση μετά από επισταμένη έρευνα αρχειακών αποθεμάτων και μισοσβησμένων μνημών 3ης και 4ης πλέον γενιάς Ποντίων και γενικά Μικρασιατών που απέμειναν στο νησί.

Ευρυδίκη Λειβαδά