Επειδή με αφορμή τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Γεράσιμου Αρσένη που θα γίνουν στο Αργοστόλι, αύριο, 3 Αυγούστου 2018 από την Α.Ε. τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κύριο Προκόπη Παυλόπουλο, ορισμένοι δημοσιεύουν ενυπόγραφες -ή μη- κριτικές, χωρίς να έχουν πλήρη γνώση του θέματος και εν προκειμένω, του προσώπου και του έργου του, θεωρώ πως τιμώντας την μνήμη αυτού του Κεφαλλονίτη, πρέπει να γράψω αυτά που εκ του σύνεγγυς γνωρίζω.

Κατ΄ αρχήν τονίζω πως θέλει ψυχή και φρόνημα υψηλό η αποδοχή της υπεροχής του άλλου. Αυτού του άλλου που ήταν εσωκομματικός σου συμπορευτής και που τον αντιμετωπίζεις ως πολιτικό –και γενικά- αντίπαλό σου, ακόμη και μετά … τον θάνατό του. Μα, η ψυχή και το υψηλό φρόνημα απαιτούν Παιδεία. Κι ως φαίνεται, εκλείπουν όλα αυτά τα στοιχεία από αυτούς που «εκτοξεύουν ύβρεις» προς έναν … νεκρό. Βέβαια, ας μην ξεχνάμε πως ένα έργο είναι μεγάλο, όταν δέχεται μεγάλες αντιδράσεις. Αν δεν δεχθεί αντίδραση, κατατάσσεται στα μικρά κι αφανή.

Δεν θα αναφερθώ στο ευρύτερο εθνικό και πολιτικό του έργο, έργο για το οποίο είναι υπερήφανη ολόκληρη η Ελλάδα (από την Κύπρο έως την Θράκη). Κι ούτε στη διεθνή δράση του. Θα αναφερθώ επιγραμματικά μόνο στο τι προσέφερε ο ίδιος στο νησί μας.

Από όποια θέση υπηρέτησε τον πολιτικό χώρο ο Γεράσιμος αφιέρωνε ένα μεγάλο κομμάτι στην ιδιαίτερη πατρίδα του, για το «καλό του τόπου». Ελπίδα, πρόοδος, ανάπτυξη, ευθύνη, χρέος, συνέπεια, διαύγεια: αυτές οι επτά συνιστώσες, καθόριζαν για αυτόν το πλαίσιο των προσωπικών υποχρεώσεων του, αυτών που μόνος του είχε θέσει, απέναντι στην Κεφαλλονιά, στην «Κεφαλλονιά των ονείρων του», που είχε οραματισθεί ως ένα διεθνές εκπαιδευτικό κέντρο παροχής υψηλού επιπέδου παιδείας και με αυτόν τον άξονα προχώρησε στην γέννηση εκ του μηδενός του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων. Για να εδραιώσει το σχέδιό του αυτό προχώρησε στην αγορά μέρους της Βαλλιανείου Γεωργικής Σχολής στο Αργοστόλι και στην ανακατασκευή και επανίδρυση ως τεχνολογικό ίδρυμα πλέον, της ιστορικής σχολής ΒΕΣ στο Ληξούρι. Με τον τρόπο αυτό δημιούργησε κατ’ ευθείαν δυο τμήματα στην Κεφαλλονιά. Επίσης μερίμνησε για την αγορά από την ΕΤΒΑ του κτήματος Διονυσίου Λαυράγκα με στόχο να γίνει εκεί Μουσική Ακαδημία, Μουσικό Μουσείο Ιονίου και Ανοικτό Θέατρο Κεφαλλονιάς.

Στον Αίνο ίδρυσε και λειτούργησε το ρομποτικό αστεροσκοπείο «Εύδοξος», τοποθέτησε μόνιμο κλιμάκιο της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και δυο αεροπλάνων πυρόσβεσης (PZL) για να διαφυλάττουν με αμεσότητα και αποτελεσματικότητα το νησί και τον μοναδικό εθνικό δρυμό του. Η προστασία κι η ανάδειξη του μοναδικού δάσους μας και του ευρύτερου φυσικού κεφαλληνιακού περιβάλλοντος κατείχε πρώτη θέση στα αναπτυξιακά σχέδιά του. -Θυμίζω πως φιλοξένησε, περπάτησε ώρες πολλές και ξενάγησε ευρωπαίους υπουργούς στον Αίνο στην προσπάθειά του να τον καταστήσει διεθνή πόλο τουριστικής έλξης-.

Χρηματοδότησε το Δημοτικό Θέατρο «Ο Κέφαλος», την πρωτοποριακή Διαδημοτική Επιχείρηση για το Περιβάλλον και την Καθαριότητα, το Κλειστό Γυμναστήριο Ληξουρίου, το πολιτιστικό κέντρο με το αμφιθέατρο στον Πόρο. Στήριξε ποικίλες πολιτιστικές δράσεις πολιτιστικών φορέων, το μέχρι σήμερα ατελείωτο Ναυτικό Μουσείο Ιονίου στα Φάρσα. Ανέδειξε -μέσω έρευνας και ανασκαφών- σημαντικό μέρος της μνημειακής μας κληρονομιάς και συνέβαλε στην ίδρυση της Εταιρείας Μελετών Προϊστορικής Κεφαλληνίας της οποίας ήταν ο πνευματικός πατέρας. Έθεσε θεμέλια για οικονομική στήριξη του Κοργιαλένειου Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου και της Βιβλιοθήκης, κινήθηκε στην προσθήκη νέων σχολικών αιθουσών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μερίμνησε για το μεγάλο πολυκλαδικό Λύκειο που, ενώ χρηματοδοτήθηκε και εντάχθηκε στα υπό εκτέλεση έργα την εποχή που ήταν Υπουργός Παιδείας, δεν υλοποιήθηκε, αλλά αντ’ αυτού έγινε το Σχολικό Λυκειακό συγκρότημα στον Περιφερειακό που φέρει πλέον το όνομά του.

Από το πρώτο οικονομικό πακέτο –όταν ήταν Υπουργός Οικονομίας- των 11 δις δρχ. κατασκευάστηκαν λιμάνια, οδικοί άξονες, διάφορες υποδομές σε -ανά τότε- δήμο και κοινότητα, βελτιώθηκαν αγροτικοί δρόμοι, αναβαθμίσθηκαν αθλητικές υποδομές, έγιναν έργα στο νομαρχιακό νοσοκομείο, κατασκευάστηκαν οι λιμνοδεξαμενές στην Αγία Ειρήνη.

Προώθησε τα τοπικά προϊόντα, κυρίως τη φέτα, όπου πρωτοστάτησε στην Ονομασία Προέλευσης. Υπήρξε καθοριστική η συμβολή του στην αγορά του κτιρίου της Τράπεζας της Ελλάδος στο Αργοστόλι με στόχο να στεγάσει την πινακοθήκη των Κεφαλλήνων. Στο χωριό του, τα Σπαρτιά, χρηματοδότησε την ανακατασκευή της στέγης και φρόντισε για τον εξοπλισμό της παιδικής χαράς.

Φρόντισε την λειτουργία διεθνών εκπαιδευτικών προγραμμάτων που συνδέουν το επιστημονικό και παραγωγικό δυναμικό της Κεφαλλονιάς με διεθνή κέντρα, όπως με το Πανεπιστήμιο Simon Fraser στο Βανκούβερ. Κάθε χρόνο, εδώ και πολλά χρόνια, κατά το φθινόπωρο, με την απόλυτη στήριξη και συνεργασία της Ομοσπονδίας των Αποδήμων Κεφαλλήνων ΟΔΥΣΣΕΥΣ –άλλωστε, η σχέση του με τους απόδημους ήταν αγαστή και βαθειά-, και του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών υπό τον καθηγητή Ανδρέα Γερολυμάτο, έρχονταν 20 φοιτητές περίπου από το εν λόγω πανεπιστήμιο για να συμμετάσχουν ως εθελοντές στις αρχαιολογικές ανασκαφές, να διδαχθούν Ελληνική γλώσσα, ιστορία – αρχαιολογία, Ομηρικά Έπη, γεγονός που, ευτυχώς, αναθερμαίνεται τώρα.

Τελευταία του επιθυμία, που υλοποιήθηκε μέσω Εθνικής Τράπεζας από την σύζυγό του Λούκα, ήταν η χρηματοδότηση στο νοσοκομείο μονάδας τεχνικού νεφρού.

Κλείνοντας επαναλαμβάνω πως θέλει ψυχή και φρόνημα υψηλό η αποδοχή της υπεροχής του άλλου. Κι επιπλέον, όσο πιο μικρός είναι κάποιος, τόσο δηλητήριο έχει. Όπως π.χ. ο σκορπιός.

Κι ο νοών νοείτο.

Ευρυδίκη Λειβαδά