Χαράλαμπος Μοσχόπουλος: «Ας ενωθούμε όπως μας αρμόζει»
Αρθρο του Χαράλαμπου Μοσχόπουλου Σήμερα όσο ποτέ βρισκόμαστε για πέμπτη φορά μετά από 79 χρόνια να διαπραγματευόμαστε για να αποφύγουμε την χρεοκοπία. Η χώρα μας έχει στο παρελθόν τέσσερις φορές πτωχεύσει, το 1827, το 1843, το 1893 και το 1932, και τις τέσσερις φορές μπόρεσε να υπάρξει. Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε πως δημιουργούνται αυτές οι οικονομικές κρίσεις είναι απαραίτητη η ανασκόπηση στο παρελθόν.
ΟΙ πτωχεύσεις αυτές, όπως άλλωστε και η σημερινή προσπάθεια για οικονομικό ξεπέρασμα της κρίσης, είχαν το χαρακτηριστικό γνώρισμα ότι η χώρα μας αδυνατούσε να ανταποκριθεί σε έναν υπέρμετρο και πανάκριβο εξωτερικό δανεισμό και αναγκάζονταν "περιέργως" να το αντιμετωπίσει με έναν ακόμα μεγαλύτερο και επαχθέστερο δανεισμό ώστε ο κύκλος του παραλόγου να μην τελειώνει ποτέ.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα ήταν ότι πάντα οι δανειστές μας, καθόριζαν τον δανεισμό, σε σχέση με την εθνική κυριαρχία μας και δυστυχώς σήμερα και με τους πλουτοπαραγωγικούς τομείς της χώρας.Η σημερινή αναγκαιότητα επιβάλλει όσο ποτέ να δούμε με πιο τρόπο θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα καινούργια δεδομένα, που θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο την ύπαρξη του έθνους μας, στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία...
Η έννοια της ενότητας στη βάση της ύπαρξης μας είναι στης μέρες μας το προβαλλόμενο. Αν θέλουμε όμως να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε με την πολιτική επιστήμη αυτήν την έννοια, θα πρέπει να αναρωτηθούμε με ποιους θα πρέπει να ενωθούμε και για ποιο σκοπό. Ώστε να μην υπάρχει τουλάχιστον, ως αναφορά εμάς τους ίδιους, έκτη φορά ταλαιπωρία για τον τόπο μας.
Είναι καλύτερα να ξεκινήσουμε από την απάντηση στο "για ποιο σκοπό". Ο σκοπός είναι ένας η Ύπαρξη Του Έθνους.
Ποιοι λοιπόν απειλούν αυτή την προοπτική?. Οι δανειστές...Δεν μπορεί να δίνουμε τόκο 6% στους Γερμανούς, ενώ το ευρωπαϊκό ταμείο δανείζει με 1%, ώστε οικονομικά να εξαθλιωνόμαστε και η αξιοπρέπεια μας, να ποδοπατιέται.
Είναι αδύνατον να εκχωρούμε στην βάση του χρέους την Εθνική Κυριαρχία μας. Αφού βρισκόμαστε εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης και καταβάλλουμε θυσίες για να υπάρξουμε σ'αυτήν, θα έπρεπε να μας εγγυηθούν την εδαφική μας ακεραιότητα, με αποτέλεσμα οι δυσβάστακτες εξοπλιστικές ανάγκες να μειωθούν, ώστε να λειτουργήσουμε ως κράτος.
Σήμερα οι δανειστές μας δεν αρκούνται μόνο στο 6% του τόκου, στην εκχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας αλλά μας πουλούν με επαχθείς όρους (Γερμανοί-Γάλλοι) και τα οπλικά τους συστήματα ...
Σε όλη την ιστορική πορεία μας όποτε ακούσαμε κάνοντας πράξη το "θέλω" μας, δεν ζημιώσαμε...Η ενότητα που θα χτιστεί σ΄αυτή την βάση θα δώσει την δυνατότητα, θα μας προκαλέσει, να εργαστούμε για το κοινό καλό...
Η όποια άλλη "ενότητα διαχείρισης του" ξένου λόγου"στη χώρα μας, δημιουργεί υποτέλεια, και απειλή για την Εθνική μας ύπαρξη...
Δεν χρειαζόμαστε πλέον προσπάθεια για να κατανοήσουμε ότι ο εχθρός δεν είναι ο αλλόφυλος αλλά αυτός που επιβάλλει την υποτέλεια...Κοινή διαπίστωση όλων είναι ότι η κυβέρνηση των τριών εταίρων παρά την όποια προσπάθεια, προβληματίζει, επικίνδυνα, για την ικανότητά της...
Η δουλειά στη βάση αυτής της ενότητας έχει να κάνει:
α) Με το να αντιμετωπίσει το έλλειμμα της Δημοκρατίας ως προς την εκπροσώπηση στο κοινοβούλιο. Οι βουλευτές πραγματικά να εκπροσωπούν το Λαό και όχι κέντρα-γραφεία ελέγχου κομμάτων και συμφερόντων...
β) Η εκπροσώπηση να γίνεται μέσα από την κοινωνία με αξιοκρατικά κριτήρια. Η άξια προσωπικότητα να επιβραβεύεται.
γ) Να υπάρξει διαφάνεια στην δημόσια ζωή και όχι συγκάλυψη ( Λίστα Λαγκάρντ,κ.τ.λ ).
δ) Επαναπροσδιορισμός της πολιτικής στην υπηρεσία του Κυρίαρχου Λαού.
ε) Αρκετά με τους διαχωρισμούς του παρελθόντος, πάνω από όλα είμαστε Έλληνες - Κεφαλλήνες. Ας δούμε το καλό αυτού του τόπου, πως θέλουμε να υπάρξει, τι θέλουμε να κάνουμε για τον τόπο μας, αρχίζοντας από τον μικρόκοσμό μας, από το σπίτι μας, από την γειτονιά μας.
Ας απαντήσουμε στην υποτέλεια που μας καταδίκασαν με αλληλεγγύη, ώστε καμιά ευπαθής ομάδα συμπολιτών μας να μην χάσει την αξιοπρέπεια της.
Ας θυμηθούμε το φιλότιμο και την αλληλοβοήθεια που μας κράτησαν ζωντανούς και τα καταφέραμε, ας εκμεταλλευτούμε τον πρωτογενή τομέα παραγωγής στο πλούσιο νησί μας, καθώς και την βιομηχανία του τουρισμού, όλοι μαζί θα υπάρξουμε, ενωμένοι και δυνατοί...
Με αυτό τον τρόπο πρακτικά επιλύεται το"με ποιούς".