Τον Σεπτέμβριο κάθε χρόνο ανασκουμπώνονται οι γονείς σε κάθε οικογένεια για να δώσουν ότι το καλύτερο στα παιδιά τους . Θέλουν να τα θωρακίσουν πνευματικά και σωματικά και να τα οδηγήσουν στο δρόμο της γνώσης και της προόδου στο δρόμο της νέας κοινωνικής και οικονομικής ευμάρειας .
Μεγάλος ο κόπος , μεγάλο το άγχος , μεγάλη η οικονομική επιβάρυνση των γονιών που θέλουν να δουν τα παιδιά τους να απολαμβάνουν όσα έλειψαν από αυτούς και κάτι παραπάνω .
Η ίδια αγωνία σε Δήμους και Περιφέρειες και Διευθυνσεις Εκπαίδευσης , οι οποίοι σύμφωνα με την αρμοδιότητα τους τρέχουν να φροντίσουν τα σχολεία , τα δρομολόγια μεταφοράς , τα βιβλία , τους καθηγητές και δασκάλους .
Όλη η κοινωνία κάθε Σεπτέμβριο που ξεκινάει η σχολική χρόνια βρίσκεται σε εγρήγορση για να δώσει το παραπάνω στους μαθητές και σπουδαστές της .
Γιατί όμως στην πλειονότητα τους κανείς μαθητής δεν είναι ευχαριστημένος με την πρόοδο του και με τις ασχολίες του ;
Γιατί κανείς σπουδαστής δεν είναι ευχαριστημένος με τον κλάδο που εμείς τον πιέζουμε να ακολουθήσει ;
Μήπως η πίεση η δίκη μας είναι ασφυκτική και η κατεύθυνση που δίνουμε στα παιδιά μας είναι σε λάθος κατεύθυνση ;
Μήπως δεν τους δίνουμε τον κατάλληλο χρόνο να αισθανθούν παιδιά ;
Μήπως δεν τους δίνουμε τους κατάλληλους χώρους να παίξουν σαν παιδιά ;
Μήπως η εκπαίδευση τους στο σχολείο πρέπει να είναι τέτοια που να μην χρειάζονται φροντιστήρια και επι πλέον διδασκαλία ;
Μήπως ο εκτός σχολείου χρόνος τους πρέπει να είναι στο παιγνίδι , στην άθληση και στις κάθε είδους απασχολήσεις και όχι στα επι πλέον φροντιστήρια ;
Μερικές σκέψεις εκανα με αγάπη και ενδιαφέρον για την νέα γενιά που την βλέπω πολύ πιεσμένη και το αποτέλεσμα της αβέβαιο !
Εύχομαι σε όλους παιδιά , δασκάλους , καθηγητές και γονείς καλή και ευλογημένη χρονιά .

11 Σεπτεμβρίου 2019

Σωτήρης Κουρής