Η 1η ΤΟΥ ΜΑΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ

Με φαρδιά πλατιά την υπογραφή του ο Πρόεδρος της ΕΔΑΚΙ, ανακοινώνει την λήξη της απεργίας , ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ.

Αγαπητέ πρόεδρε, ούτε τα προσχήματα.

Μια μέρα σαν τη σημερινή, ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ, ημέρα ορόσημο για το εργατικό κίνημα και όχι μόνο, το λιγότερο που μπορώ να πω είναι ότι η απόφαση ήταν άστοχη.

Τα σκουπίδια θα μπορούσαν να περιμένουν μια μέρα ακόμη και εμείς να μην τα βγάζαμε στους δρόμους. Δεν θα πέθαινε κανένας από αυτό. Μα και οι εγαζόμενοι;; Δεν μπορούν να ξεθωριάζουν τέτοιες μέρες και ειδικά στα χρόνια που διανύουμε, οι οποίες μας θυμίζουν: μέρες σαν τις εξεγέρσεις στο Σικάγο στις αρχές Μάη του 1886, για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, μέρες σαν την Πρωτομαγιά του 1888 στην πόλη της Δράμας από τους καπνεργάτες που διαδήλωσαν για όλα αυτά που εμείς στις μέρες μας, χάσαμε …εν μία νυκτί με τα χέρια ψηλά, μέρες του Μάη του 1936, με τη μεγάλη απεργία και διαδήλωση των καπνεργατών στη Θεσαλονίκη, που πνίγηκε στο αίμα, με συνολικά δώδεκα νεκρούς ανάμεσα στους οποίους και του 25χρονου Τούση.

Η φωτογραφία που απαθανάτισε την μητέρα του να τον θρηνεί μόνη στο μέσον του δρόμου, αποτέλεσε την έμπνευση του Γιάννη Ρίτσου για το μεγαλειώδες ποιητικό του δημιούργημα «Ο επιτάφιος» ή την πρωτομαγιά του 1944 με την εκτέλεση των 200 στην Καισαριανή από τους Γερμανούς ναζιστές.

Γίνονται πιο επίκαιρες από ποτέ σε τούτα τα χρόνια της «χολέρας» που ζούμε. Η λήθη ή η σκόπιμη διαγραφή τους από τη συλλογική μνήμη, μόνο τα χειρότερα μπορεί να φέρει.

Γεράσιμος Δαναλάτος

1 Μάη 2020