Ημέρα για τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ – «Έχω ένα όνειρο»

Ακτιβιστής και ανθρωπιστής – υπέρμαχος των πολιτικών δικαιωμάτων των μαύρων.

Δεν θα τον χαρακτήριζα επανάσταση. Οπαδός του Μαχάτμα Γκάντι δηλαδή της θεωρίας της μη βίαιης δράσης, και της πολιτικής ανυπακοής, μέθοδοι που η ιστορία έχει δείξει ότι δεν είναι πάντοτε αποτελεσματικοί. Άλλωστε και ο ίδιος ήταν παπάς της εκκλησίας των Βαπτιστών. Έκανε όμως το παραπάνω βήμα, επιβεβαιώνοντας ότι κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος.

Το 1955 στα 26 χρόνια του, με αφορμή την σύλληψη στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα μιας μαύρης της Ρόζα Πάρκς, επειδή αρνήθηκε να παραχωρήσει την θέση της στο λεωφορείο σε ένα λευκό, αποφάσισε να βγει μπροστά.

Το κίνημα πολυθρησκευτικό προσηλωμένο στην δράση ώστε επιτέλους οι μαύροι πολίτες των ΗΠΑ να αποκτήσουν πολιτικά δικαιώματα. Η μαζική διάσταση του κινήματος ανησύχησε το κατεστημένο. Αξέχαστη έμεινε η μεγαλειώδης πορεία εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, μαύρων και λευκών στην Ουάσιγκτον στις 28 Αυγούστου 1963 όπου εκφώνησε την πασίγνωστη ομιλία «έχω ένα όνειρο».

Οι αγώνες του κινήματος έπιασαν τόπο και το 1965 ψηφίστηκε νόμος που αναγνώρισε το δικαίωμα ψήφου στους μαύρους πολίτες των ΗΠΑ. Αυτό όμως δεν άρεσε στους φασίστες-ρατσιστές, ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ έγινε στόχος και δολοφονήθηκε στις 4/4/1968 από Λευκό Ρατσιστή στα 39 του χρόνια.

Το 1986 έπειτα από μεγάλη λαϊκή πίεση  το Κογκρέσο έκανε δεκτή ρύθμιση (ομοσπονδιακός νόμος) που προβλέπει ότι κάθε 3^η Δευτέρα  του Γενάρη για τις ΗΠΑ είναι Εθνική ημέρα και αργία προς τιμή του μαύρου αγωνιστή.

Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια  βλέπουμε  ότι η ζωή των μαύρων στις ΗΠΑ είναι θλιβερά τσακισμένη από τις χειροπέδες του διαχωρισμού, και τις αλυσίδες των διακρίσεων. Δεν έχουν άλλη επιλογή από το να συνεχίσουν τους αγώνες μέχρι να έλθει η πραγματική ελευθερία και ισότητα.

Μαφρέδας Μικέλης

Σπαρτιά

Η Ρόζα Πάρκς εξέφρασε το κουράγιο και την αξιοπρέπεια όλων των μαύρων της Αμερικής που δεν είχαν φωνή και δικαιώματα. Σήμερα στα λεωφορεία στο Μοντγκόμερι ταξιδεύει τιμητικά στην πρώτη θέση σαν Ρεπλίκα, ώστε να θυμίζει στις νέες γενιές των Αφροαμερικανών τον αγώνα για την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων