Το Νοσοκομείο Κεφαλληνίας ακολουθεί μια φθίνουσα πορεία εδώ και αρκετά χρόνια. Ειδικά την τελευταία δεκαετία, μετά από μια σειρά παραιτήσεων ιατρών, με τη διατήρηση μιας μόνιμης υποστελέχωσης σε ιατρικό και  νοσηλευτικό προσωπικό, το Νοσοκομείο έχει περιέλθει στη χειρότερη στιγμή της ιστορίας του.

Η υγειονομική κρίση του τελευταίου έτους έχει βγάλει στην επιφάνεια όλα τα προβλήματα. Με την απογύμνωση του νοσοκομείου από όλες τις ιατρικές ειδικότητες και μια εικόνα αδυναμίας διοίκησης και διαχείρισης, δίνεται η εντύπωση ότι έχει επέλθει το τελειωτικό χτύπημα για την υγεία στο νησί μας.

Έχουμε την υποχρέωση να διεκδικήσουμε με κάθε τρόπο την επίλυση των προβλημάτων του νοσοκομείου που οδηγούν τους ιατρούς μακριά και να απαιτήσουμε να εξασφαλιστούν οι συνθήκες εκείνες, οι οποίες θα προσελκύσουν νέους ανθρώπους για τη στελέχωση του νοσοκομείου.

Να απαιτήσουμε όμως και πιο άμεσες λύσεις, όπως την προσωρινή στελέχωση του νοσοκομείου με στρατιωτικούς ιατρούς ή την μακροχρόνια απόσπαση ιατρών από άλλες μονάδες.

Πέραν όσων οφείλει να πράξει η πολιτεία για την επίλυση των προβλημάτων του νοσοκομείου, δεν μπορούμε να κρύβουμε κάτω από το χαλί τα προβλήματα που υπάρχουν σε τοπικό επίπεδο, μέσα στο ίδιο το νοσοκομείο. Γιατί οι γιατροί όχι μόνο δεν έρχονται στο νοσοκομείο, αλλά -ακόμη και αυτοί που έχουν έρθει- παραιτούνται και φεύγουν σωρηδόν από αυτό. Οι ίδιοι γιατροί μιλούν για ένα εχθρικό εργασιακό περιβάλλον που τους ωθεί σε παραίτηση, ενώ η φήμη αυτή αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για να έρθουν νέοι. Αν κάποιος οφείλει κάτι να κάνει, είναι να αποδώσει τις ευθύνες για αυτή την κατάσταση.

Για αυτή μας την τοποθέτηση στη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου δεν έχετε διαβάσει έως τώρα σε κανένα μέσο ενημέρωσης. Ήταν άλλωστε προφανής και η αγωνία της δημοτικής αρχής να μην ακουστεί κάτι περισσότερο από τα γνωστά, χιλιοειπωμένα ζητήματα και αυτό αποτυπώθηκε στην τελική απόφαση του συμβουλίου – τη σύσταση μιας επιτροπής που ΘΑ καταγράψει προβλήματα και ΘΑ καταθέσει προτάσεις.

ΘΑ! – ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ, ΘΑ!

Την απόφαση την ψηφίσαμε γιατί θεωρούμε πως σε ένα τέτοιο σοβαρό ζήτημα οφείλουμε να στηρίζουμε κάθε πρωτοβουλία. Μετά από πέντε ώρες γόνιμης συζήτησης όμως, στην οποία ακούστηκαν όλα τα προβλήματα και όλες οι πιθανές προτάσεις από τους ειδικούς του χώρου, θεωρούμε πως η απόφαση του συμβουλίου θα έπρεπε να είναι πιο διεκδικητική και να προβλέπει αμεσότερες ενέργειες.

Τα ερωτήματα παραμένουν και δεν απαντήθηκαν, δυστυχώς, χθες:

• Πως θα έρθουν νέοι γιατροί αν δεν γίνει ταυτόχρονη προκήρυξη όλων των απαιτούμενων θέσεων;
• Αν παράλληλα δεν γίνουν επαφές σε όλη την Ελλάδα ώστε να βρεθούν ενδιαφερόμενοι;
• Αν σε αυτούς δεν δοθούν εγγυήσεις ότι οι συνθήκες μέσα στο νοσοκομείο θα βελτιωθούν;
• Αν δεν δοθούν οικονομικά κίνητρακαι άλλες διευκολύνσεις στο προσωπικό που ζητείται (δωρεάν στέγαση, δυνατότητα μετάθεσης μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα, επιστημονικά κίνητρα)

Η συνάντηση με τον Υπουργό και τον Πρωθυπουργό έπρεπε να έχει γίνει από καιρό και να τεθούν όλα τα παραπάνω ερωτήματα, να κατατεθούν όλες οι προτάσεις του Ιατρικού Συλλόγου και να διεκδικήσουμε το αυτονόητο. Υγεία για όλους!

Αναμένουμε με αγωνία κάθε εξέλιξη πάνω στο θέμα.