«Το επιτελικό Κράτος» & «η πιο ικανή Περιφερειακή Αρχή»!

Λίγο πριν τις διακοπές του Πάσχα και 5 μήνες από την έναρξη των μαθημάτων (11.09.2024 έως σήμερα 12.02.2025), 16 Δρομολόγια και 447 μαθητές σχολείων της Π.Ε. Κέρκυρας, μεταξύ αυτών Ειδικά Σχολεία και Σχολεία των Παξών παραμένουν εκτός μαθητικών μεταφορών.
Αυτό προκύπτει από τα πρακτικά των συνεδριάσεων της Περιφερειακής Επιτροπής όπου επισημαίνεται και η απουσία σε κάποια δρομολόγια των αναγκαίων προϋποθέσεων ασφάλειας(ζώνες, καθίσματα, αγκυρώσεις), αλλά και «δευτερογενείς ελλείψεις» ΚΤΕΟ κλπ.
Μέσα στον χειμώνα μαθητές και μαθήτριες αναγκάζονται είτε να μην πηγαίνουν σχολείο, είτε να πηγαίνουν με τα πόδια, είτε οι γονείς τους να χάνουν μεροκάματα από την εργασία τους, είτε να επιβαρύνονται οι ίδιοι οικονομικά, για να μπορούν να πάνε στο σχολείο τους.

Στον Καστό της Π.Ε. Λευκάδας 80 περίπου απουσίες καταγράφουν οι μαθητές που πηγαίνουν στο σχολείο του Αστακού (ευθύνη Π.Δ. Ελλάδας) λόγω μη εκτέλεσης των θαλάσσιων μεταφορών.
Σήμερα οι προσκλήσεις για τις μαθητικές μεταφορές γίνονται με βάση τριετή Διεθνή Διαγωνισμό, η καθυστέρηση του οποίου καθώς και η γραφειοκρατία, ήταν το επιχείρημα που επικαλέστηκαν όλες οι Περιφερειακές Αρχές, της κας Κράτσα (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), του κ. Τρεπεκλή (ΝΔ), της ΑΝΑΣΑ(ΣΥΡΙΖΑ).

Οι 447 μαθητές και μάλιστα μεταξύ αυτών και από Ειδικά σχολεία επιβεβαιώνουν ότι το πρόβλημα δεν είναι διαχειριστικό ή πρόβλημα ικανοτήτων, αλλά βαθιά πολιτικό. Η όποια καλύτερη διαχείρισή του, μπορεί να μειώσει προβλήματα αλλά όχι να λύσει το κύριο που είναι η έγκαιρη, απρόσκοπτη και ασφαλής μεταφορά των μαθητών στα σχολεία τους και αυτό είναι ευθύνη του κράτους.

Οι Περιφερειακές Αρχές μέχρι σήμερα, στο όνομα της Περιφερειακής Διακυβέρνησης, αναλαμβάνουν την αρμοδιότητα αυτή χωρίς τους αναγκαίους πόρους, χωρίς προσωπικό, χωρίς εξοπλισμό και χωρίς διαμαρτυρίες. Υπηρετούν έτσι το στόχο όλων των κυβερνήσεων, της περικοπής των δαπανών για Δωρεάν Δημόσια Παιδεία, την μεταφορά της στις πλάτες του λαού ως «ατομική ευθύνη» και ανοίγουν στους ιδιώτες ένα ακόμα πεδίο κερδοφορίας.
Επειδή:
– το δικαίωμα στην εκπαίδευση και ασφάλεια της ζωής των παιδιών, δεν χωράει στις« τσιγκουνιές» καμίας κυβέρνησης,
– οι γονείς δεν πρέπει και δεν αντέχουν άλλο να επωμίζονται όλα τα βάρη υπηρεσιών που αποτελούν ευθύνη του κράτους,
– κανένα παιδί με αναπηρία, κανένας μαθητής και καμία μαθήτρια, δεν πρέπει να αποκλείεται από το δικαίωμα στη δημόσια εκπαιδευτική διαδικασία, λόγω της «πολιτικής απροθυμίας» του κράτους, να εκπληρώσει την ευθύνη που έχει και να διασφαλίσει τη μεταφορά του/της προς και από το δημόσιο σχολείο.

Έρχεται στο προσκήνιο η μοναδική λύση που πρέπει να δοθεί:

 Δημιουργία ενιαίου κρατικού φορέα για αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν και ασφαλές σύστημα μεταφοράς των μαθητών στα σχολεία τους, με κατάλληλα διαμορφωμένα μέσα μετακίνησης, μόνιμους εξειδικευμένους οδηγούς και συνοδηγούς και απευθείας κρατική χρηματοδότηση για όλα τα παιδιά, με προτεραιότητα τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, έτσι ώστε έγκαιρα και ολοκληρωμένα να προγραμματίζονται και να πραγματοποιούνται όλα τα δρομολόγια, που χρειάζονται για τη μεταφορά των μαθητών, που εντάσσονται στο “σύστημα” αυτό, χωρίς τον ασφυκτικό χιλιομετρικό περιορισμό, με ταυτόχρονη ένταξη και χρήση του στόλου αυτού σε υπόλοιπες ανάγκες και δράσεις μετακινήσεων (εκδρομές, επισκέψεις σε χώρους Πολιτισμού και άθλησης, άλλα δρομολόγια κ.λπ.).
 Προσλήψεις διοικητικού προσωπικού στα σχολεία, προκειμένου να διεκπεραιώνονται οι διαδικασίες που άπτονται της μεταφοράς, και ενίσχυση των Οικονομικών Υπηρεσιών των Περιφερειών με μόνιμο προσωπικό, προκειμένου να επισπευστούν οι διαγωνιστικές διαδικασίες. Σχολαστικούς ελέγχους οχημάτων και οδηγών.

Είναι η μοναδική λύση που μπορεί να αντιμετωπίσει τη σκόπιμη, ή μη, άρνηση των ιδιοκτητών των μέσων μεταφοράς στη σύναψη συμβάσεων, τους “άγονους” διαγωνισμούς (απροθυμία των οικονομικών φορέων να καταθέσουν προσφορές), τους εκβιασμούς για αποκόμιση μεγαλύτερων κερδών (διαπραγμάτευση της τιμής των δρομολογίων με καλύτερους φυσικά οικονομικούς όρους μετά από επαναπροκήρυξη και εκ νέου “άγονο” διαγωνισμό), τις καθυστερήσεις, τις παραιτήσεις πολλών αναδόχων από δρομολόγια ειδικά σε απομακρυσμένες περιοχές, το ανειδίκευτο προσωπικό κ.ά.

Η ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ ΣΤΟ ΖΥΓΙ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ!