Σε ηλικία 86 ετών άφησε την τελευταία του πνοή ο Γιάννης Φέρτης μετά από μια μακρά καριέρα στο θεατρικό σανίδι εξήντα χρόνων και πρωταγωνιστικούς ρόλους σε περισσότερες από 30 ταινίες με πρώτη συμμετοχή στο φιλμ «'Ποια είναι η Μαργαρίτα» με την Τζένη Καρέζη.

Στο θέατρο έκανε ντεμπούτο το 1959 με το έργο «Η ηλικία της νύχτας» του Ιάκωβου Καμπανέλλη για να συμμετάσχει μετά σε πλήθος παραστάσεων του σύγχρονου και του αρχαίου ρεπερτορίου.

Ξεχωριστή περίοδος στην καριέρα του ο θίασος που είχε δημιουργήσει με την Ξένια Καλογεροπούλου ανεβάζοντας σημαντικά έργα κλασικών δημιουργών, όπως οι Μπρεχτ, Ίψεν, Τσέχοφ, Ουάιλντ, Πιραντέλο και Σίσγκαλ

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, πρωταγωνίστησε με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο Νυφικό κρεβάτι του Γιαν ντε Χάρντογκ, με τον θίασο Καρέζη-Καζάκου στην Παναγία των δολαρίων του Γκάρσον Κάνιν και με τους Μάνο Κατράκη και Μελίνα Μερκούρη στο έργο Συντροφιά με τον Μπρεχτ του Μπέρτολτ Μπρεχτ.

Τη δεκαετία του 1980, ανέβασε με το δικό του θίασο στο θέατρο Αθηνά το Γλυκό πουλί της νιότης του Τενεσί Ουίλιαμς, με συμπρωταγωνίστρια τη Μελίνα Μερκούρη, το Μπεντ του Μάρτιν Σέρμαν, Το τέλος της κυρίας Τσέινι του Φ. Λόνσντεϊ με συμπρωταγωνίστρια τη Μιμή Ντενίση, Το παιχνίδι του έρωτα του Πιέρ ντε Μαριβώ, τα Οργισμένα νιάτα του Τζον Όσμπορν, Το πιο αληθινό του Τομ Στόπαρντ, Αμαντέους και Μαύρη κωμωδία του Πίτερ Σάφερ, Επικίνδυνες σχέσεις του Κρίστοφερ Χάμπτον.

Ακολούθησαν πρωταγωνιστικοί ρόλοι στα έργα Ξενοδοχείο ο παράδεισος του Ζορζ Φεντώ, Λοκαντιέρα του Κάρλο Γκολντόνι, Καινούρια σελίδα του Νιλ Σάιμον, ενώ συμμετείχε επίσης στις επιθεωρήσεις Γελάς Ελλάς αγελάς και Χορός του Οζαλόγγου.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 συνεργάστηκε με το Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου και ερμήνευσε τον Βόυτσεκ του Γκέοργκ Μπύχνερ  και τον Άμλετ του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Επίσης, συνεργάστηκε με τον Ρώσο σκηνοθέτη Γιούρι Λιουμπίμοφ στον Γλάρο του Αντόν Τσέχοφ, τους Δανειστές του Άουγκουστ Στρίντμπεργκ και τον Βυσσινόκηπο του Τσέχοφ.

Ερμήνευσε ακόμα τον Δον Ζουάν του Μολιέρου, τον Φάουστ του Γιόχαν Γκαίτε, ενώ συμμετείχε πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις Ούτε κρύο ούτε ζέστη του Φραντς Ξάβερ Κρόετς.

Για τον θαυματοποιό του Μπράιαν Φρίελ στο Απλό Θέατρο τιμήθηκε το Βραβείο Ερμηνείας Αιμίλιος Βεάκης. Το 2003 συνεργάστηκε ξανά με το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» και πρωταγωνίστησε στην παράσταση Προσωπική συμφωνία του Ρόναλντ Χάργουντ.

Το 2004 ερμήνευσε τον μονόλογο του Μ. Μακλιαμόρ Το πορτρέτο του Όσκαρ Ουάιλντ και πρωταγωνίστησε στις Τρεις αδελφές του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγεβιτς. Το 2007 πρωταγωνίστησε στην Επιστροφή του Τζόζεφ Κόνραντ, όπου τιμήθηκε για την ερμηνεία του με το Θεατρικό Βραβείο Κοινού. Το 2008 πρωταγωνίστησε στην Επιστροφή της γηραιάς κυρίας του Φρίντριχ Ντίρενματ και το 2009 στον Βυσσινόκηπο του Τσέχοφ στο Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού.

Το 2010 έπαιξε στο βραβευμένο έργο Ο θεός της σφαγής της Γιασμίνα Ρεζά, την περίοδο 2011-2013 στην παράσταση Ο δρόμος περνάει από μέσα του Ιάκωβου Καμπανέλλη, ενώ το 2012 ερμήνευσε τον Πατέρα του Άουγκουστ Στρίντμπεργκ. Την περίοδο 2014-2015 ερμήνευσε τον Θείο Βάνια του Αντόν Τσέχοφ. Το 2016 πρωταγωνίστησε στην παράσταση Από τη σιωπή έως την άνοιξη του Λεωνίδα Προυσαλίδη. Τη διετία 2017-2018 πρωταγωνίστησε στους Ήρωες του Ζεράρ Σιμπλερά σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγεβιτς, όπου και τιμήθηκε για την ερμηνεία του με το Θεατρικό Βραβείο Κοινού 2018. Το 2019 πρωταγωνίστησε στο βραβευμένο έργο της Μαρίλια Σαμπέρ Τόρες Ένας αληθινός καουμπόι.

Από το αρχαίο δράμα είχε την ευκαιρία να παίξει στις Βάκχες του Ευριπίδη, στην Ορέστεια και στους Πέρσες του Αισχύλου, στην Ηλέκτρα και στον Οιδίποδα επί Κολωνώ του Σοφοκλή, και στην Άλκηστη του Ευριπίδη.

Το 2008 κέρδισε το Βραβείο Α΄ Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία του στην ταινία Σκλάβοι στα δεσμά τους σε σκηνοθεσία Τώνη Λυκουρέση. Η «Ηλέκτρα» του Μιχάλη Κακογιάννη στην οποία είχε συμμετέχει ο Φέρτης απέσπασε 25 διεθνείς διακρίσεις, μεταξύ των οποίων και υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.

Πηγή: efsyn.gr