Παρότι πρόκειται για αποτελέσματα κυρίως από την ανατολική Τουρκία, που σημαίνει ότι θα υπάρξουν αλλαγές, ωστόσο όλα δείχνουν ότι το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) έχει αυξημένες πιθανότητες για αυτοδυναμία. Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα έχει 24%, το φιλοκουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών 10,4% και το ακροδεξιό Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος 11.7%. Εάν ένα από το δύο κόμματα που βρίσκονται κοντά στο όριο του 10% δεν καταφέρουν τελικά να το ξεπεράσουν και δεν εκπροσωπηθούν στην εθνοσυνέλευση, είναι βέβαιη η αυτοδυναμία του AKP. 

Στις εκλογές της 7ης Ιουνίου 2015 τα κόμματα είχαν συγκεντρώσει τα εξής ποσοστά: ΚΔΑ 40,79%, ΡΛΚ 24,95%, ΚΕΚ 16,29%, ΔΚΛ 13,12%.

Τι ανέφερε νωρίτερα το TheToc: 

Σε διάστημα μόλις πέντε μηνών, η τουρκική κοινωνία προσήλθε για δεύτερη φορά στην κάλπη για την ανάδειξη των 550 βουλευτών της εθνοσυνέλευσης, μετά την αποτυχία του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης  -που βρίσκεται απρόσκοπτα στα κυβερνητικά έδρανα από το 2002- να αποκτήσει την αυτοδυναμία τον περασμένο Ιούνιο. 

Ομαλά εξελίχθηκε η εκλογική διαδικασία 

Με δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, η εκλογική διαδικασία που άρχισε στις στις 6 το πρωί (ώρα Ελλάδας) ολοκληρώθηκε στις 4 ώρα Ελλάδας και οι εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι που είχαν τη δυνατότητα να προσέλθουν στις κάλπες ήταν 54.049.851. Δεδομένου ότι τα exit polls απαγορεύονται στην Τουρκία, οι πολίτες θα πρέπει να περιμένουν τα επίσημα εκλογικά αποτελέσματα που θα αρχίσουν να μεταδίδονται μετά τις 8 το βράδυ, όπως προβλέπει ο σχετικός κανονισμός της ανώτατης εκλογικής επιτροπής της χώρας. Ανοιχτό ωστόσο παραμένει το ενδεχόμενο η εκλογική επιτροπή να άρει νωρίτερα τον σχετικό περιορισμό. Στην ανατολική Τουρκία οι εκλογές άρχισαν μία ώρα αργότερα και ολοκληρώθηκαν στις 5 το απόγευμα. 

Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, η συμμετοχή στις σημερινές εκλογές είναι μεγαλύτερη από εκείνη των εκλογών του Ιουνίου (πληροφορίες κάνουν λόγο για συμμετοχή πάνω από 90%).  

Οι εκλογές γίνονται σε μια ανήσυχη πολιτικά περίοδο, στον απόηχο των πρόσφατων κυβερνητικών επεμβάσεων εναντίον μέσων ενημέρωσης, με τον πόλεμο στη Συρία να μαίνεται και την πρόσφατη βομβιστική ενέργεια στην Άγκυρα να διατηρεί ακόμη ανοιχτές πληγές στην τουρκική κοινωνία. 

Το στοίχημα του Ερντογάν

Μετά την προσέλευση του στην κάλπη στην Κωνσταντινούπολη, ο πρόεδρος της χώρας Ταγίπ Ερντογάν έδωσε το στίγμα του διακυβεύματος των σημερινών εκλογών, τουλάχιστον όσον αφορά το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, του οποίου ηγείτο πριν αναδειχθεί στην προεδρία και με το οποίο ακόμη ουσιαστικά ταυτίζεται. 

«Αυτό που είναι σαφές στην σημερινή εκλογική αναμέτρηση είναι πόσο σημαντική είναι η σταθερότητα για το έθνος μας και σήμερα οι πολίτες θα κάνουν την επιλογή τους βασιζόμενοι σε αυτό», δήλωσε ο Ερντογάν. 

Το  ερώτημα είναι αν το αποτέλεσμα της κάλπης θα σηματοδοτήσει ή όχι την επανάληψη του πολιτικού αδιεξόδου του περασμένου Ιουνίου δεδομένου ότι σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης δεν φαίνεται να ικανό να εξασφαλίσει από μόνο του την αυτοδυναμία, παρά τη μικρή αυξητική δυναμική των ποσοστών του. 

Η αυτοδυναμία του ΑΚP αποτελεί βασική προϋπόθεση για την διατήρηση του κυρίαρχου ρόλου που έχει ο Ερντογάν στο τουρκικό πολιτικό σκηνικό. Είναι γνωστό ότι ο τούρκος πρόεδρος έχει την πρόθεση να προωθήσει αλλαγές στο πολιτικό και συνταγματικό σύστημα της χώρας με στόχο την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του προέδρου, κάτι στο οποίο η αντιπολίτευση αντιτίθεται με σφοδρότητα. 

Ο Ερντογάν φαίνεται επίσης να «ποντάρει» και στο κεντρικό ρόλο που αποδίδει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην συνεισφορά της Τουρκίας για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.

Τα μετεκλογικά σενάρια

Τέσσερα είναι τα βασικά μετεκλόγικά σενάρια που εμφανίζονται ως πιο πιθανά για τη δημιουργία κυβέρνησης. 

Το πρώτο είναι εκείνο που προβάλλουν σήμερα οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες στην Τουρκία και προβλέπει την κατάκτηση της αυτοδυναμίας από το AKP με εκτιμώμενο ποσοστό 47%. 

Το δεύτερο σενάριο προβλέπει τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας με βασικό κορμό το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και σύμμαχο είτε το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) είτε το υπερ-εθνικιστικό Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος (MHP). 

Το τρίτο σενάριο –το οποίο αναφέρεται ως ενδεχόμενο σε δημοσιεύματα του ξένου τύπου- προβλέπει ότι μια ομάδα βουλευτών του MHP πρόκειται να αυτονομηθεί και κατόπιν να προσχωρήσει στο AKP  μετά τις εκλογές επιτρέποντάς του να αποκτήσει αυτοδυναμία στην Εθνοσυνέλευση. 

Τέλος, στο τέταρτο σενάριο, η δημιουργία κυβέρνησης καθίσταται αδύνατη και έχουμε επαναληπτικές εκλογές τον Μάρτιο ή τον Απρίλιο. «Ο παλαιστής που χάνει δεν χορταίνει την ήττα» λέει ένα παλιό τουρκικό γνωμικό.     

Θα παραμείνει ο διχασμός στην Τουρκία; 

Όποιο και αν είναι τελικά το αποτέλεσμα των εκλογών, το πιθανότερο είναι πως δεν θα καταφέρει να επουλώσει τις βαθιές πληγές που διχάζουν τη χώρα τον τελευταίο χρόνο. Η αναζωπύρωση του πολέμου με τους κούρδους του PKK, η στοχοποίηση του φιλοκουρδικού κόμματος HDP από την κυβέρνηση, αλλά και το μπαράζ αυταρχισμού εναντίον μέσων ενημέρωσης στη χώρα τις τελευταίες ημέρες μαρτυρούν τις βαθιές διαιρετικές τομές που διατρέχουν την τουρκική κοινωνία.  

«Ο Ερντογάν θέλει ένα προεδρικό σύστημα στην Τουρκία. Δεν άλλαξε γνώμη μετά τις τελευταίες εκλογές. Νομίζω ότι θα το επιβάλλει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Και νομίζω ότι αυτές οι εκλογές είναι ητελευταία έξοδος πριν την πλήρη δικτατορία για την Τουρκία», σημειώνει ο δημοσιογράφος της αντικυβερνητικής εφημερίδας Cumhuriyet Ceyda Karan στο πρακτορείο RT. 

Οι τέσσερις διεκδικητές της ψήφου

1) Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚP)
Το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης παραμένει ο βασικός διεκδικητής της αυτοδυναμίας. Έχει ρίζες στο πολιτικό Iσλάμ. Eπικεφαλής του είναι πλέον ο Αχμέτ Νταβούτογλου, μετά την παραίτηση Ερντογάν για να αναλάβει την προεδρία της χώρας. Η αρχηγία του Νταβούτογλου μπορεί ωστόσο να τεθεί σε αμφισβήτηση σε περίπτωση που το κόμμα δεν λάβει να τα επιθυμητά ποσοστά.

2) Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP)
Το κόμμα που δημιούργησε ο ιδρυτής του σύγχρονου κράτους της Τουρκίας Κεμάλ Ατατούρκ δεν έχει καταφέρει να πάρει την εξουσία τα τελευταία χρόνια. Παραμένει ωστόσο ο βασικός αντιπολιτευτικός πόλος. Το κόμμα έχει διαμηνύσει πως είναι διατεθειμένο να προχωρήσει σε μια κυβερνητική συνεργασία με το κόμμα του Νταβούτογλου σε περίπτωση που δεν υπάρξει αυτοδυναμία προκειμένου να αποφευχθεί το πολιτικό αδιέξοδο στη χώρα.

3) Το Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος (ΜΗP)
Πρόκειται για το υπερ-εθνικιστικό κόμμα του Devlet Bacheli. Διατηρεί επαμφοτερίζουσα στάση αναφορικά με το ενδεχόμενο συμμετοχής του σε μια κυβέρνηση, ενώ αντιτίθεται σφοδρά στις συνομιλίες με τους κούρδους αντάρτες που ξεκίνησε ο Ερντογάν τρία χρόνια πριν.

4) Το Δημοκρατικό κόμμα των Λαών (HDP)
Το φιλοκουρδικό κόμμα με ηγέτες τον Selahatin Demirtas και τον Figen Yuksedag αποτέλεσε την έκπληξη των εκλογών του Ιουνίου. H επιτυχία του HDP τον Ιούνιο αποκαλεί το βασικό λόγο για τον οποίο το Κόμμα Δικαιοσύνης και ανάπτυξης δεν κατάφερε να συγκεντρώσει το απαιτούμενο ποσοστό για να λάβει την αυτοδυναμία. Υποστηρίζει φιλελεύθερες πολιτικές σε σειρά ζητημάτων όπως τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων και την ισότητα των φύλων. Το HDP αντιτίθεται έντονα στην εθνικιστική και ισλαμιστική ατζέντα του AΚP. «Αυτό που χρειάζεται και θέλει η Τουρκία περισσότερο από όλα είναι ειρήνη και ηρεμία» ανέφερε ο επικεφαλής του HDP Σ. Ντεμιρτάς από την Κωνσταντινούπολη. «Ελπίζω τα καλά εκλογικά αποτελέσματα να δώσουν παρηγοριά στις οικογένειες εκείνων που έδωσαν τη ζωή τους για την ειρήνη, την ελευθερία και τη δημοκρατία», σημείωσε μετά την προσέλευσή του στις κάλπες. 

thetoc