«Δεν είναι ντροπή να μένεις από δουλειά και από τρόφιμα. Ντροπή είναι να σε αναγκάζουν να ψάχνεις ακόμα και στα σκουπίδια». Αυτό ήταν το κάλεσμα με το οποίο η Λάρισα έγινε η πρώτη πόλη στην Ελλάδα που ξεκίνησε τους «τοίχους της καλοσύνης».

Μια αξιοθαύμαστη πρωτοβουλία που όσο κι αν μοιάζει περίεργο, ξεκίνησε από το Ιράν και από την παρακάτω φωτογραφία που έγινε viral.

Κάποιος, θέλοντας να βοηθήσει τους 15.000 άστεγους συμπολίτες του στην Τεχεράνη σκέφτηκε και ξεκίνησε να τοποθετεί κρεμάστρες  στους τοίχους της πόλης γράφοντας και διαδίδοντας τη φράση: . Ετσι ξεκίνησαν οι πρώτοι τοίχοι καλοσύνης.

Μια ομάδα ανθρώπων που ζουν στη Λάρισα, εμπνεύστηκαν από το Ιράν και δημιούργησαν τους πρώτους Τοιχους Καλοσύνης στη χώρα μας.

Σύντομα, η μία πόλη μετά την άλλη άρχισε να ακολούθεί το παράδειγμα της «μαμάς» Λάρισας με στόχο να γεμίσει κάθε ελληνική πόλη με κρεμάστρες αγάπης και προσφοράς.

Για να μην πηγαίνει ούτε μία μπουκιά φαγητού χαμένη, την ώρα που χιλιάδες συνάνθρωποί μας υποφέρουν και δυσκολεύονται να βρουν έστω και ένα πιάτο φαγητό. Κανένας συνάνθρωπος μας δεν πρέπει να ψάχνει στα σκουπίδια για φαγητό.

Η ανταπόκριση είναι θεαματική και οι Ελληνες αποδεικνύουν ότι δεν έχουν χάσει τις αξίες της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς. 

Οι ελληνικές πόλεις όπου υπάρχουν σήμερα τοίχοι καλοσύνης:

Λάρισα, Αθήνα-Κέντρο, Ηράκλειο Κρήτης, Θεσσαλονίκη, Κάτω Τιθορέα, Βάρη-Βάρκιζα, Κέρκυρα, Περιστέρι, Παλαιό Φάληρο, Καισαριανή, Καλαμάτα, Ιωάννινα, Βόλος, Λαμια, Μοσχάτο, Χανιά, Ιεράπετρα, Μυτιλήνη, Ζακυνθος, Κομοτηνή, Σπάρτη, Αλεξανδρούπολη, Ναύπλιο, Σέρρες, Καρδίτσα, Δράμα, Καστοριά, Κάτω Τιθορέα, Νεα Σμύρνη, Τρίκαλα, Καβαλα, Κοζάνη, Ζωγράφου, Λιβαδειά, Ελληνικό, Αγιοι Αναργυροι, Ρόδος, Κόρινθος,