Μια ακοπανιά χωρίς ν' αντιστελώνουμαι ούτε να αμπόχνω τα γεγονότα , με ατζάρδο κουτάω να γράψω για την αρχόντισσα την επιβλητική ,την αγέρωχη αριστοκράτισσα των Μαραύτων.

Κουράστηκα για να σε αποκτήσω
Αρχόντισσά μου μάγισσα τρελή
Σαν θαλασσοδαρμένος μες στο κύμα
Παρηγοριά ζητούσα ο δόλιος στη ζωή
Πόσες καρδούλες έχουν μαραζώσει
Και ξέχασαν για πάντα τη ζωή
Μπροστά στ' αρχοντικά σου τα στολίδια
Σκλαβώθηκαν για σένα ξένοι και ρωμιοί....

Μαζί με την αδερφή της Κλαίρη μας υποδέχτηκαν εγκάρδια για τα κάλαντα στο σπίτι τους ,φρόντισαν την εκκλησία του χωριού τους ,κράτησαν τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας.

Με κάλεσες να φροντίσω στα βαθιά σου ''νιάτα'' τα υπέροχα μαλλάκια σου, στα έκοψα, στα φορμάρισα γιατί ήθελες να πας στην εκκλησιά λεβέντισα.

Απολαύσαμε αγναντεύοντας από το παλάτι σου απόπερα το Τσάντε τον υπέροχο καφέ μας ,ένας κα'ι'μακλής και άλλος σκέτος!
Στο μπαλκόνι πάνω στο τεράστιο επιβλητικό τραπέζι κάτω από τον ουράνιο θόλο είχες μια απλαδένα ή μια ντερινά ή μια γαδένα με φρούτα ή κάθε λο'ί'ς τσιριτζάτζουλες....χαράς το μεράκι σου και τη φαντασία σου.

Ο όμορφος σίκλος με το αρβάλι ασπέτα για να ποτίσεις τα φιόρα σου.
Αγάλι - αγάλι έφερνες γύρα τσους αλόνθιστους μπαξέδες σου.

Θα κρεπάρω αν δεν τιμήσω με τη γραφή μου την υπέροχη δασκάλα που με δίδαξε τούτα κ'άλλα πολλά. Δεν κωλώνω ούτε θα σέρνομαι λάου - λάου στη ζωή μου, θα τα πω ότι ήγδα για να τα μάθουν οι νεότεροι να σώσουμε λιγουλάκι τον πολιτισμό μας.
Πίστευα σε ένα θάγμα ότι πάντα θα σε εύρισκα του χεριού μου....μα να έφυγες ξαπόστα χωρίς να τ'αποτυπώσω ούλα σου.
Μου 'πες:
Το αρεσούμενο τ' ανθρώπου το καλύτερο του κόσμου!

Η κότα όταν πίνει νερό κοιτάει τον ουρανό!

Δεν εβάισες ποτές σου είσουν το δυναμάρι του σπιτιού σου.
Δεν πάτησες ποτές σου λιγκόνι.

Μια αλαξιά αρχοντική πάντα κοσμούσε την λυγερόκορμη κορμοστασιά σου στην πένα, τα μαλλιά σου στην τρίχα.

Οι θυατέρες με αγάπη φρόντιζαν να ικανοποιούν και τα πιο ιδιαίτερα προστάγματα σου.Η επιθυμία σου ήταν προτεραιότητα τους.

Πήγαμε και οι τρεις μας να μαζέψουμε χόρτα και μου πες τόσο κ'άλλα τόσα.
Σε βρήκα στην κουζίνα να ρολάρεις τις χορτόπιτες με τα υπέροχα αρωματικά λάχανα σε λαδόκολα για να τις αποθηκεύσεις στην κατάψυξη. Τις κάνουμε φλογέρες έχουμε ότι ώρα θέλουμε και στέρνω στα κορίτσια μου.

Μάζεψα ανώρως ένα μποκέ όμορφα σπαθιά ''άγριες φούξια γαρδιόλες'' και ήρθα.
Α

γαπημένη μας κυρά, αρχόντισσα θειά του φίλου μας Άλκη.

Η ευγνωμοσύνη είναι το κρασί της ψυχής!

Επιλέγοντας να είσαι ευγνώμων κερδίζεις ευτυχία!