Οι ειδικοί από το τμήμα Ψυχολογίας του πανεπιστημίου μελέτησαν τις περιπτώσεις 52 ατόμων, τα οποία είχαν εμφανιστεί στην τηλεόραση, σε διάφορες χώρες, απευθύνοντας έκκληση προς το κοινό για την ασφαλή επιστροφή συγγενών τους ή για τη συλλογή πληροφοριών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στους δολοφόνους των αγαπημένων τους προσώπων.

Σύμφωνα με τις αρχές, τα μισά από τα άτομα αυτά βάσει στοιχείων (γενετικού υλικού κ.ά.) φάνηκε ότι ψεύδονταν και στη συνέχεια καταδικάστηκαν για φόνο.

Οι αμερικανοί ψυχολόγοι από την πλευρά τους διαπίστωσαν ότι το στρες που βίωναν τα συγκεκριμένα άτομα κάθε φορά που ξεστόμιζαν ένα ψέμα δεν τους επέτρεπε να ελέγχουν τις συσπάσεις των μυών του προσώπου τους.

Στα βίντεο που ανέλυσαν εμφανίζονταν 26 ψεύτες και 26 άτομα που έλεγαν αλήθεια. Συγκεκριμένα, μελέτησαν περισσότερα από 20.000 κάδρα από τις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις, διαπιστώνοντας σημαντικές διαφορές μεταξύ τους.

Οι ειδικοί επικεντρώθηκαν ιδιαίτερα σε μυϊκές ομάδες του προσώπου που σχετίζονται με τη λύπη, τη χαρά και την έκπληξη – όπως π.χ. οι μετωπιαίοι μύες, ο επισκύνιος μυς των βλεφάρων, ο σφιγκτήρας μυς του στόματος, ο μείζων ζυγωματικός μυς, ο καθελκτήρας μυς της γωνίας του στόματος.

Βάσει των ευρημάτων των ερευνητών, οι μύες που σχετίζονται με την έκφραση της θλίψης – ο επισκύνιος μυς των βλεφάρων και ο καθελκτήρας μυς της γωνίας του στόματος – φάνηκαν να συσπώνται συχνότερα σε άτομα που έλεγαν την αλήθεια.

Αντίθετα, στο πρόσωπο όσων ψεύδονταν παρατηρείτο μια μικρή σύσπαση του μείζονος ζυγωματικού μυ και πλήρης σύσπαση των μετωπιαίων μυών.

Οι κινήσεις αυτές, σύμφωνα με τους ειδικούς, συνέβαλλαν στην αποτυχημένη προσπάθειά τους να μοιάζουν λυπημένοι.

Όπως υπογραμμίζουν οι επιστήμονες, πίσω από το ψέμα υπάρχει μια εξελικτική συνιστώσα. Κατά μέσο όρο λέμε ψέματα δύο φορές την ημέρα.

Πηγή: ygeianews.gr