Με κατάνυξη και ευλάβεια πλήθος πιστών βρέθηκε στην Πάστρα, εκεί όπου τελέστηκε το βράδυ της 14ης Αυγούστου ο Μέγας Εσπερινός της Παναγίας Γραβαλιώτησσας ή όπως αλλιώς ονομάζεται της Παναγίας με τα κρινάκια.

Αποκαλείται η Παναγία με τα κρινάκια, καθώς οι ξεροί κρίνοι που τοποθετούνται στην εικόνα της Παναγίας ανθίζουν στις εορτή της για δεύτερη φορά μέσα στον χρόνο.

Στον εσπερινό τέλεσε ο ιερέας π. Αντώνιος Καγγελάρης και τον λάμπρυνε με την παρουσία της η εκκλησιαστική χορωδία υπό την διεύθυνση του Αγαθάγγελου Γεωργακάτου.

Η ιστορία της έχει ως εξής:

Η ονομασία Γραβαλώτισσα προέρχεται από τον τρόπο με τον οποίο βρέθηκε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας στην Πάστρα της Κεφαλονιάς .Την εποχή εκείνη άρχοντας του τόπου ήταν ο Κόντε Λιανός. Ήταν αρχές Αυγούστου και οι προετοιμασίες για τη νέα σοδειά είχαν αρχίσει.

Με διαταγή του Κόντε, να καθαριστούν τα αμπέλια ξεκίνησαν, οι πρώτες εργασίες. Καθαρίζοντας λοιπόν τα ξερά χόρτα με τα γράβαλα (τα γνωστά σε όλους μας τσουγκράνες) συνέβη κάτι το απίθανο.

Στο γράβαλο ενός από τους υπηρέτες του Κόντε, είχε γραπωθεί ένα ξύλο. Προσπαθώντας να το βγάλει από τα δόντια του γράβαλου, διαπιστώνει ότι το ξύλο το οποίο επίμονα ήθελα να πετάξει, αντιστοιχούσε σε μία εικόνα της Παναγίας.

Άναυδος και τρεμάμενος ο φτωχός εργάτης για το συμβάν, παίρνει την εικόνα και την τοποθέτησε σε ένα σωρό από ξερά και πεταμένα χόρτα. Διακόπτει κάθε εργασία στον τόπο εκείνο και τρέχει να ειδοποιήσει τον Κόντε. Εκείνος όμως, επηρεασμένος και απασχολημένος με τις δουλειές του και την αύξηση της νέας σοδειάς, λέει στον υπηρέτη να πάει την εικόνα στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου . Όλα λοιπόν έγιναν όπως εκείνος είχε διατάξει .

Το ίδιο βράδυ όμως ο Κόντες βλέπει την Παναγία στον ύπνο του να του λέει: γιατί με πήρες από το σπίτι μου. Μετά από αυτό έντρομος και γεμάτος ρίγος ,πρωί -πρωί πήγαινε και παίρνει την εικόνα με σκοπό να την μεταφέρει σπίτι του ο ίδιος, ο οποίος την είχε απαρνηθεί την προηγούμενη ημέρα.

Εκείνο τον καιρό ο Κόντες είχε μια κόρη άρρωστη, καθηλωμένη σε μια αναπηρική καρέκλα. Γυρίζοντας λοιπόν από την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, γεμάτος δέος πηγαίνει στο σπίτι του . Μόλις αντικρίζει η νεαρή κοπέλα την εικόνα, ανασηκώνεται στα δύο της πόδια και με αργά προσεκτικά βήματα, την προσκυνά . Μετά από αυτό ο Κόντες παίρνει απόφαση να χτιστεί η εκκλησία της Παναγίας στο μέρος στο οποίο βρέθηκε η εικόνα.

Πηγαίνοντας όμως οι εργάτες εκεί ήρθαν αντιμέτωποι με κάτι συγκλονιστικο. Ο σωρός με τα ξερά χόρτα στον οποίο είχε τοποθετήσει ο εργάτης την εικόνα είχε ανθήσει και μέσα από τα ξερά κλαδιά διακρινόταν μικρά ανθισμένα μπουμπούκια κρίνων και πράσινα φύλλα.

Έτσι χτίστηκε λοιπόν ,η εκκλησία και σε ανάμνηση εκείνου του θαύματος κάθε 15 Αυγούστου στην εορτή της Παναγίας ανθίζουν οι ξεροί κρίνοι ,τους οποίους μαζεύουν οι γυναίκες του χωριού από τον Απρίλιο μέχρι το Μάιο ,τοποθετώντας τους στα εικονίσματα των σπιτιών τους αφήνοντάς τους να ξεραθούν.

Την πρώτη του Αυγούστου παίρνουν τους ξερούς κρίνους και τους πηγαίνουν στην εκκλησία. Ο ιερέας της εκκλησίας ανοίγει την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και τοποθετεί τους κρίνους μέσα σε αυτή. Από τις 10 έως τις 15 Αυγούστου τα ξερά κλωνάρια των κρίνων βγάζουν πράσινα φύλλα και ένα ολόδροσο μπουμπούκι ,το οποίο είναι έτοιμο να ανθίσει. Έτσι στην εορτή της Παναγίας, μετά το τέλος της θείας λειτουργίας ο ιερέας ανοίγει την εικόνα και βγάζει τους ανθισμένους κρίνους και τους μοιράζει σε ευλογία των πιστών.

Χρόνια Πολλά! Και του χρόνου!

Γιώργος Χαλαβαζής