Άρθρο του καθηγητή Ναπολέοντα Μαραβέγια στην εφημερίδα Political .

Από την εποχή της Ελληνικής Επανάστασης το 1821 μέχρι και σήμερα συνυπάρχουν δύο Ελλάδες. Η μία Ελλάδα είναι αυτή του ορθολογισμού, του ευρωπαϊσμού, της σοβαρότητας, της υπευθυνότητας και της συνέπειας. Η Ελλάδα που εμπνέεται από τις ιδέες του διαφωτισμού. Η άλλη Ελλάδα είναι εκείνη του ανορθολογισμού, της ανευθυνότητας, της συνωμοσίας και του σκοταδισμού. Σε κάθε μεγάλη δημόσια συζήτηση για το μέλλον της χώρας, σε κάθε κρίσιμη στιγμή του έθνους, οι δύο κόσμοι, οι δύο Ελλάδες εμφανίζονται και παλεύουν για την επικράτησή τους στη δημόσια πολιτική.

Η πιο πρόσφατη τέτοια διαμάχη μεταξύ των δύο Ελλάδων διεξήχθη κατά την περίοδο της πανδημίας. Σε αυτήν τη μεγάλη δοκιμασία της χώρας μας και του κόσμου ολοκλήρου εμφανίστηκαν και πάλι οι δύο κόσμοι. Από τη μία πλευρά ο κόσμος του ορθολογισμού για την αντιμετώπιση της πανδημίας με τα σύγχρονα μέσα της επιστήμης και της τεχνολογίας, με τους εμβολιασμούς και τις προφυλάξεις. Από την άλλη πλευρά ο κόσμος του ανορθολογισμού, της άρνησης της επιστήμης και των εμβολίων και η προβολή της συνωμοσιολογίας και του σκοταδισμού. Στην περίπτωση της πανδημίας φάνηκε να κερδίζει η πλευρά του ορθολογισμού, χωρίς όμως να κυριαρχεί οριστικά. Η διαπάλη συνεχίζεται και θα μπορούσε να συνοψιστεί στη ρήση του Γέρου του Μοριά ότι «αυτός ο τόπος ούτε φτιάχνεται ούτε χαλιέται», εννοώντας ότι δεν μπορούν να κυριαρχήσουν οριστικά ούτε οι δυνάμεις της προόδου αλλά ούτε και οι δυνάμεις της οπισθοδρόμησης.

Σήμερα, αν αναλογιστούμε τα βαθύτερα αίτια της εθνικής τραγωδίας στα Τέμπη, όπως και άλλων ανάλογων στο παρελθόν, μπορούμε να διακρίνουμε ότι οι δυνάμεις της οπισθοδρόμησης, του ανορθολογισμού και της ανευθυνότητας κατόρθωσαν στην περίπτωση των σιδηροδρόμων να κυριαρχήσουν σε ολόκληρη τη μεταπολεμική περίοδο μέχρι και σήμερα. Αυτές οι δυνάμεις εμπόδισαν τον εκσυγχρονισμό και την επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου και στηρίχθηκαν σε επιμέρους συμφέροντα, αγνοώντας το γενικό συμφέρον της χώρας. Προφανώς θα αναζητηθούν οι ευθύνες στα πρόσωπα που είναι φορείς του αναχρονισμού, της ανευθυνότητας, της αδιαφορίας και της ασυνέπειας.

Το ζήτημα είναι πώς η Ελλάδα του ορθολογισμού, του εκσυγχρονισμού και της σοβαρότητας θα κυριαρχήσει οριστικά, θα ενδυναμωθεί και να αφήσει πίσω την καθήλωση και την ακινησία. Η σημερινή φιλελεύθερη παράταξη που κυβερνά πρέπει να ξεπεράσει τις δυνάμεις του αναχρονισμού και τα επιμέρους κατακερματισμένα συμφέροντα, όπως έχει κάνει σε πολλούς άλλους τομείς, και να συμβάλει στην οριστική κυριαρχία των δυνάμεων του ορθολογισμού και του εκσυγχρονισμού, ώστε η χώρα μας να γίνει οριστικά μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα.