Σε ένα ειδυλλιακό τοπίο στο παλαιο μοναστήρι, στην εκκλησία της Παναγίας του Ανατολικού, η παράδοση αντάμωσε το σήμερα, το νέο συνάντησε ευγενώς το παλαιό, κατανυχτικά αλλά και ουσιαστικά, ψυχαγωγικά.

Η εκκλησιαστική πανήγυρις στην εκπαγλου ομορφιάς ομώνυμη εκκλησία πλημμύρισε κυριολεκτικά από πιστούς αλλά και επισκέπτες.Το τοπίο μαγικό.

Η αντίθεση του άγριου ορεινού σκηνικού με την γλυκάδα και την γαλήνη που απέπνεε ο χώρος της Μονής,απίστευτα ιδιαίτερη και συνάμα λυτρωτική από τα όσα μας ταλανίζουν.

Ο χορός συνεχίστηκε με αμείωτο κέφι μέχρι το πρωί, καθως η προσέλευση συνεχιζόταν αδιαλλείπτως μεχρι τα,ξημερώματα σχεδόν.

Οι Μόντε Νερό και ο υπεροχος Λαμπρογιάννης Πεφάνης παρέμειναν άκοπα, το ίδιο εξαιρετικοί, στις επάλξεις των χορευτικών απαιτήσεων του κοινού μέχρι η ανατολή " να φρενάρει" τους ανθρώπους που συνέρρεαν με περισσή ζέση για χορό ,σχεδόν ασταμάτητα.

Η παράδοσή μας ανθίσταται σθεναρά στην επέλαση εκείνων που αποπροσανατολίζουν, σκιάζουν, φιμώνουν, θλίβουν, απομακρύνουν απο την ψυχή μας και όσα ορίζουν εντέλει την ανθρωπιά μας.

Χρόνια πολλά σε όλους.

Ευαγγελία Σαμόλη