Ο Καρνάουλας και η ατζέντα  του

Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός

«Καρνάουλας» ήταν το παρανόμι ενός σπιρτόζου καταστηματάρχη ψιλικών στο Ληξούρι που είχε το ονοματεπώνυμο, Χρήστος Γερασίμου Μαντζαβίνος (1911-1994).

           Το κατάστημα του Καρνάουλα   στο Ληξούρι μετά το σεισμό του 1953,  ήταν στο νότιο μέρος της  κεντρικής πλατείας, με μια πόρτα, μικρό δε στον εσωτερικό του χώρο.  Η πελατεία του ήταν  κυρίως οι κυράδες του Ληξουρίου, μια και το κατάστημα αυτό είχε περισσότερο γυναικεία ήδη, επί το πλείστον εσώρουχα, καλτσόν, κάλτσες, σοσόνια, φανέλες, μικροπράγματα ραπτικής, ομπρελίνα, σουτιέν, κομπινεζόν, καλλυντικά και τόσα άλλα απαραίτητα για την ένδυση και καλλωπισμό της γυναίκας.

Βέβαια, είχε και γενικά εμπορεύσιμα πάνω στα ψιλικά είδη.   

         Προσεισμικά, ο Χρήστος ο Καρνάουλας, είχε κατάστημα ψιλικών  μαζί με τον αδελφό του Σπυρίδωνα Μαντζαβίνο, και  το 1938, αποφάσισαν να λύσουν το συμβόλαιο της «Εταιρείας Πωλήσεων Ψιλικών» και να κάνει ο καθένας το δικό του κατάστημα.

          Στην ενημερωτική διαφήμιση  του 1938, για το κατάστημά του, ο Καρνάουλας, αναφέρει «… παρακαλώ την αξιότιμον πελατείαν και το κοινόν Ληξουρίου όπως με περιβάλλη δια της αυτής ηθικής συνδρομής την οποίαν μου παρείχον έως  τώρα βέβαιοι ότι και εις το νέον μου κατάστημα θα ευρίσκουν πάν εμπόρευμα της αρεσκείας των εις καλήν ποιότητα με συμφέρουσας πάντοτε τιμάς και με πάσαν ευκολίαν πληρωμής. ».

           Ο Καρνάουλας είχε τον τρόπο του, λεκτικά όμορφος για να «ρίχνει» τις όμορφες υπάρξεις. Κοντούλης στο ανάστημα, με μάτια που διάβαζαν τα εσωτερικά της επιθυμίας, πάντα καλοντυμένος και περιποιημένος, με τις τιράντες του και τα μαύρα γυαλιά του,   αφόπλιζε  την πελατεία του, όχι μόνο με έναν απλό χαιρετισμό, αλλά με την αμεσότητα του εμπορικού λόγου.

-  Κυρά μου, καλή μέρα σου και ευλογημένη νά’ ναι … ότι θέλεις, εδώ σε τούτο το κατάστημα υπάρχει..! Άσε με να σου δείξω, δες κι αυτό… και το άλλο, όσο για χρώματα είναι ότι θέλεις ταιριαστό επάνω σου…»

Και έως να του πει η κυρία τι  θέλει, ο Καρνάουλας, με τη μεζούρα το είχε ποστιάσει το πράγμα!  Βλέπεις που σου έλεγα εγώ… εφαρμοστό στα μέτρα σου, κυρά μου...

Στα 1970 πρωτοπορεί με την έκδοση μιας ατζέντας για να διαφημίσει τα προϊόντα του, τα οποία και τα έφερνε από την Αθήνα. Ήταν από τις πρώτες διαφημιστικές μετασεισμικές ατζέντες - ημερολόγια, καταστημάτων του Ληξουρίου, και μέσα υπήρχε και ο κατάλληλος χώρος, για να σημειώνει η πελάτισσά του, τόσο την επίσκεψη, όσο και στοιχεία, αγοράς, χρέωση μπιστιού (εν πιστώσει),  διαστάσεις σώματος και λοιπά.

Άλλος κόσμος, άλλες εποχές, που είχαν και το δικό τους τρόπο ζωής, τη δική τους νοοτροπία μέσα σε κείνα στα σκληρά χρόνια..