Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός

Ταπεινός χωρίς κραυγαλέες στιγμές στην ψαλτική του, υπηρέτησε το αναλόγιο με εκκλησιαστικό ήθος και ύφος, με εντιμότητα, με καθαρότητα ψαλτικού λόγου και προσφορά, κι αυτά όλα με διάχυτη καλοσύνη και αγάπη, γι’ αυτό που τάχτηκε να προσφέρει στη ζωή του. Μαζί με τον πρωτοψάλτη συγγενή του, Σπύρο Έρτσο και με άλλους της παρέας τους, χάραξαν μια παράδοση και συνέχεια πάνω στην εκκλησιαστική κεφαλληνιακή βυζαντινή μουσική.

Ευχόμαστε, Αυτόν που πίστευε και υμνολογούσε σ’ όλη του τη ζωή, τόσο όμορφα και γαλήνια, να τον κατατάξει, εν χώρα ζώντων…