«Και φυσικά τώρα είναι η ευκαιρία να μιλήσουμε για νέα δημόσια κτίρια (περιλαμβανομένων και των πολλών εκκλησιών) που δεν θα τα μπαλώνουμε όπως – όπως σε κάθε νέο σεισμό μέχρι που κάποια στιγμή θα καταρρεύσουν.

Χαρακτηριστικότερο όλων παράδειγμα το Μουσείο Αργοστολίου.

Γιατί να μην μετακινηθεί στην προσεισμική του ’53 θέση του λίγα μέτρα πιο πέρα (απέναντι από το Ξενία) και ο σημερινός χώρος να αποδοθεί στην πόλη ως κοινόχρηστος;»

Η πρόταση αυτή δεν είναι ευκαιριακή.

Είναι αποτέλεσμα της πείρας μου από τη 12χρονη θητεία μου ως Δήμαρχος στην πρωτεύουσα του νομού και σε συνδυασμό με την ολοκληρωμένη πρόταση για τη σχολική στέγη που κατέθεσα στην ίδια παρέμβαση, μπορεί να υπάρξει η σημαντικότερη πολεοδομική παρέμβαση στην πόλη από την ανοικοδόμησή της μετά το 1953 μετά  τους πρόσφατους σεισμούς.

Με αφορμή τη δήλωση της Γενικής Γραμματέως του Υπουργείου Πολιτισμού κ. Μενδώνη στο Συντονιστικό Όργανο των Κεφαλληνιακών Συλλόγων Αττικής για κατεδάφιση του Μουσείου Αργοστολίου, θεωρώ ότι:

Το Μουσείο μπορεί και πρέπει να μεταφερθεί κοντά και έξω από το κέντρο της πόλης στην προσεισμική του ’ 53 θέση του στο οικοδομικό τετράγωνο 260 ιδιοκτησίας των Ελληνικών Τουριστικών Ακινήτων (ΕΤΑ) προσφέροντας έτσι έναν πολύτιμο κοινόχρηστο χώρο με το σημερινό του οικόπεδο.

Και το νέο Μουσείο θα μπορούσε εκτός από «να πληρεί όλες τις σύγχρονες προϋποθέσεις» όπως δήλωσε η κ. Μενδώνη, να είναι υπόδειγμα αντισεισμικής τεχνολογίας (όπως το Μουσείο της Ακρόπολης) και ακόμη η εξωτερική του όψη να είναι αντιγραφή του προσεισμικού κτιρίου σε μια προσπάθεια έστω και μετά από 60 χρόνια, αποκατάστασης της ιστορικής – πολιτιστικής ιστορίας του Αργοστολίου όπως ακριβώς γίνεται με το νέο δημοτικό γηροκομείο.

Όμως αναγκαία προϋπόθεση για την ανοικοδόμηση του πολιτιστικού μας κεφαλαίου, της σχολικής στέγης και όλων των άλλων υποδομών είναι να δημιουργηθεί ένα αυτόνομο επιχειρησιακό πρόγραμμα για την ανοικοδόμηση – ανασυγκρότηση της Κεφαλονιάς με πόρους από το Ταμείο Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, «τα μαζέματα» από τα 27 επιχειρησιακά προγράμματα των 24 δις του ΕΣΠΑ που τελειώνει και τη γενναία συνδρομή του νέου ΕΣΠΑ (ΣΕΣ) που ξεκίνησε την 1/1 και έχει μπροστά του 6 ολόκληρα χρόνια.

Σε κάθε άλλη περίπτωση η ανοικοδόμηση – ανασυγκρότηση της Κεφαλονιάς κινδυνεύει μέσα από την γραφειοκρατία, την κατά περίπτωση εξεύρεση πιστώσεων και τις ευκαιριακές τοπικές διεκδικήσεις, να εξελιχτεί σε σύγχρονη τραγωδία ανυπολόγιστων διαστάσεων.