Θαρρώ πως την τελευταία του μάχη για τον τουρισμό, είχα την τιμή να την δώσουμε μαζί πριν από πέντε περίπου χρόνια στην έκθεση ITB του Βερολίνου.
Η τότε επιστροφή Βερολίνο – Αθήνα, θα μείνει αξέχαστη σε πολλούς γιατί με το τραγούδι και τα ευφυολογήματα του Γιώργου, παρασύρθηκαν όλοι οι επιβάτες του αεροπλάνου, στο τραγούδι, Έλληνες και μη.

Καλοκάγαθε Γιώργο μας, ίσως είπα πολλά, γιατί ό,τι είχα να πω για σένα το είπα όταν ήσουν στη ζωή. Το μόνο που με προβληματίζει είναι το τι να απαντώ όταν οι απανταχού γνωστοί και φίλοι σου θα με ρωτούν με αγάπη κι ενδιαφέρον όπως πάντα «τι κάνει ο Γουλιμής ;»

Δεν ξέρω αν θα ικανοποιεί η απάντηση ότι ο Γιώργος ζει, εφόσον τον σκεφτόμαστε και εξακολουθούμε να διδασκόμαστε από τις συμβουλές και τη μαχητικότητά του, διότι οι άνθρωποι πεθαίνουν μόνο όταν τους ξεχνούν.

Με την ευγνωμοσύνη μου στο Γιώργο και τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους του,

Σπύρος Γαλιατσάτος

Πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Κεφαλονιάς & Ιθάκης