Την δική του επανάσταση υπηρετεί... με κέφι ο 15χρονος μαθητής Μάρκος Θεοφιλάτος: Πάει κόντρα στην καθημερινότητα των παιδιών της γενιάς του, υπερβαίνει ακόμα και τις υποχρεώσεις του στο σχολείο, αφού φροντίζει να περνάει δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο του.

Ήταν μόλις 5 (!) ετών όταν ξεκίνησε ένα ιδιαίτερο χόμπι: Να κατασκευάζει πλοία με χαρτί, επειδή, καθώς λέει, λάτρευε τα ταξίδια! Το χόμπι του όμως μπορεί να γίνει επάγγελμα, αφού, όταν μεγαλώσει, θέλει να γίνει ναυπηγός.

Ο Μάρκος Θεοφιλάτος είναι μόλις 15 ετών και ακολουθεί έναν ξεχωριστό και ιδιαίτερο για την ηλικία του δρόμο. Κατάγεται από την Κεφαλονιά, έζησε για 10 χρόνια στην Ιθάκη -στην περιοχή Φρίκες- και πλέον κατοικεί στο Αγρίνιο. Κοντά στη μαμά του, την γιαγιά του και τον παππού του και έχοντας λατρεία για τη θάλασσα και τα ταξίδια, σε ηλικία μόλις 5 ετών, ξεκίνησε να κατασκευάζει πλοία από χαρτί. Ο Μάρκος βρήκε την έμπνευση στο πρόσωπο του παππού του, ο οποίος τον στήριξε και τον βοήθησε σε κάθε του βήμα.

«Από μικρός βρήκα ενδιαφέρον στα πλοία. Μου άρεσαν πολύ, ενώ λάτρευα και τα ταξίδια» σημειώνει χαρακτηριστικά ο Μάρκος για το πώς ξεκίνησε το χόμπι του και υπερτονίζει τον ρόλο που έπαιξε ο παππούς του: «Με έμπνευση από τον παππού μου άρχισα να φτιάχνω τα πλοία. Ο παππούς μου, που συνήθιζε να φτιάχνει πανέμορφα ιστιοφόρα από ξύλο, μου είχε φτιάξει δύο πλοία, τα οποία εγώ έβαζα στη θάλασσα και έπαιζα με τις ώρες. Πέρναγα πολύ ευχάριστα και σιγά-σιγά ήθελα να φτιάξω τα δικά μου πλοία».

Ο 15χρονος μαθητής ξεκίνησε το χόμπι του από τότε, φτιάχνοντας επιβατικά πλοία, κρουαζιερόπλοια και πολεμικά πλοία από χαρτί. «Δυσκολευόμουν να φτιάξω ιστιοφόρα» εξηγεί ο πιτσιρικάς που λησμονεί τα παιδικά του χρόνια και τον στενό παιδικό του φίλο, με τον οποίο έπαιζε με τα πρώτα χάρτινα πλοία που είχε φτιάξει: «Το πρώτο μου πλοίο ήταν ένα ferry. Μέσα σε αυτό έβαζα αυτοκινητάκια και πήγαινα από το δωμάτιο στο σαλόνι και πάλι πίσω».Με τον καιρό να περνάει, ο Μάρκος γινόταν όλο και καλύτερος. Όλο και πιο καλλιτέχνης! «Άρχισα να φτιάχνω καλύτερα πλοία και κυρίως στράφηκα στα επιβατικά, όπως τα Blue Star Ferries και Super Fast Ferries, τα οποία χρησιμοποιούσαμε με τον φίλο μου, παίζοντας με τις ώρες» λέει.

Η αλλαγή… πλεύσης έγινε όταν ο Μάρκος έφτασε 11 ετών. Ξεκίνησε να φτιάχνει κρουαζιερόπλοια, το αποτέλεσμα των οποίων ήταν πιο όμορφο και πιο εντυπωσιακό. Το πρώτο από τα δύο κρουαζιερόπλοια ήταν λίγο ελαττωματικό, επειδή είχε γυρίσει απο τη μία μεριά και φαινόταν σαν βυθισμένο. «Αυτό έγινε επειδή δεν είχα φτιάξει το πλοίο γερό και δεν του είχα στηρίγματα, με αποτέλεσμα να πέσει από τη μία μεριά λόγω του βάρους» εξηγεί ο Μάρκος. Το λάθος όμως έγινε μάθημα και το δεύτερο κρουαζιερόπλοιο είχε σαφή βελτίωση στο κέντρο βάρους του. Ακόμη καλύτερο όμως ήταν το επόμενο, στο οποίο έβαλε και εσωτερικούς χώρους. «Σε αυτό το πλοίο είχα πρόσβαση στο εσωτερικό, αφού προέβλεψα ν’ ‘ανοίγει’ από πάνω και μετά τοποθετούσα μέσα διάφορα αντικείμενα».

Δύο χρόνια μετά, στα 13 του πια, ο Μάρκος έφτιαχνε πιο πετυχημένα πλοία, με περισσότερες λεπτομέρειες. Πλέον είχε κάνει ένα βήμα παραπάνω. «Άρχισα να φτιάχνω μοντέλα αληθινών πλοίων, τα οποία είχα όμως για διακοσμητικά και όχι για να παίζω. Το πρώτο μου λεπτομερές πλοίο ήταν το πρώτο μοντέλο του Queen Mary 2. Μετά απο ένα χρόνο άρχισα το δεύτερο μοντέλο του Queen Mary 2 με σκοπό να είναι πιο λεπτομερές. Αυτό το μοντέλο το κατασκευάζω ακόμη μέχρι σήμερα, αλλά δεν το έχω τελειώσει, γιατί ήθελα να προχωρήσω και σε άλλα πλοία, οπότε το φτιάχνω σιγά σιγά» σημειώνει ο Μάρκος και συνεχίζει σχετικά με τα μοντέλα που κατασκευάζει: «Το 2013 έφτιαξα αυτοκίνητα Formula 1 και ένα Porsche Cayman. Το καλοκαίρι του 2016 άρχισα να φτιάχνω τα πολεμικά πλοία με το Scorpion να είναι το πρώτο μου και να είναι δική μου ιδέα πολεμικού πλοίου». Το Scorpion μάλιστα το έχει φτιάξει με τέτοιο τρόπο, ώστε να επιπλέει στο νερό! Μετά από αυτό ξεκίνησε το χάρτινο μοντέλο του USS Freedom, το μεγάλο χάρτινο μοντέλο του USS Missouri και το χάρτινο μοντέλο του USS Gearing. «Το τελευταίο πολεμικό πλοίο και μοντέλο που έφτιαξα έως τώρα, είναι το χάρτινο μοντέλο του USS Bainbridge» σημειώνει ο Μάρκος που καταλήγει ευχαριστώντας τον παππού του: «Κατάφερα να φτιάχνω αυτά τα πλοία με την βοήθεια του παππού μου».

Το δεκαετές πλέον «ταξίδι» του Μάρκου είναι μία ιστορία ξεχωριστή και ιδιαίτερη για παιδιά της ηλικίας του. Με μεράκι και διάθεση για συνεχή βελτίωση, ο νεαρός μαθητής στοχεύει στην εξέλιξη του χόμπι του, το οποίο θέλει μελλοντικά να φτάσει σε άλλο επίπεδο. Το σίγουρο είναι πως διαθέτει το ταλέντο και τη χάρη για μία τέτοια προοπτική, αφού βρίσκεται στα χνάρια του παππού του, τον οποίο δείχνει να εκτιμά ιδιαίτερα…

Πηγή: agriniovoice.gr