Ειδικά για τα Ιόνια νησιά , οι πιο σημαντικές παρεμβάσεις στήριξης του ΕΣΥ   που έχουν δρομολογηθεί είναι :

1. Σημαντική ενίσχυση με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό των νοσοκομείων.       Έχουν προκηρυχθεί 39 θέσεις μονίμων γιατρών ΕΣΥ διαφόρων ειδικοτήτων σε όλα τα νοσοκομεία  τη διετία 2016-2017 . Έχουν επίσης προσληφθεί 31 μόνιμοι εργαζόμενοι (νοσηλευτές , παραϊατρικό και λοιπό προσωπικό ) και εκκρεμεί η πρόσληψη ακόμα 15 ατόμων μέσω ΑΣΕΠ. 
2. Το Νοσοκομείο  Ζακύνθου  επανήλθε στην  κανονικότητα  μετά την αδικαιολόγητη και παρατεταμένη  αναστολή της λειτουργίας των  Χειρουργείων . Επόμενος  στόχος  η άμεση λειτουργία των κλειστών κλινών της ΜΕΘ του νοσοκομείου.

1. Τοποθετήθηκε μόνιμος παιδίατρος στην Ιθάκη.
2. Εναρξη  λειτουργίας του Νέου Νοσοκομείου Λευκάδας μέσα στο 2018
3. Αναβάθμιση των ΤΕΠ και πλήρης  λειτουργία  του  Μαγνητικού Τομογράφου στο Νοσοκομείο Κέρκυρας.
4. Απογευματινή  λειτουργία του αστικού Κέντρου Υγείας Κέρκυρας - ιατρείο επειγόντων περιστατικών
5. Έναρξη λειτουργίας 3  Τοπικών Μονάδων Υγείας ( ΤΟΜΥ) στο αμέσως επόμενο διάστημα  , από μία σε Κέρκυρα,  Κεφαλλονιά και Ζάκυνθο .

• Προϋπολογισμός 2018 : εγγυημένη κάλυψη υγειονομικών αναγκών

Στον προϋπολογισμό του 2018 δεν έχουμε περικοπές στις δημόσιες δαπάνες υγείας. Αυτές εξακολουθούν εδώ και 2 χρόνια να είναι σταθεροποιημένες στο 5,1% του ΑΕΠ ( από 4,6% που ήταν το 2014 ) και σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να επηρεαστεί η ήδη αναβαθμισμένη  λειτουργία του Δημόσιου Συστήματος Υγείας .  Το  όριο  αγορών , δηλαδή των λειτουργικών δαπανών , του ΕΣΥ παραμένει στα ίδια επίπεδα στο πλαίσιο του Μεσοπρόθεσμου( ΜΠΔΣ) 2015-2018 .  Αυτό που μειώνεται είναι η κρατική χρηματοδότηση προς τα νοσοκομεία και τις ΥΠΕ , που όμως αντισταθμίζεται από την ισοδύναμη αύξηση της μεταβίβασης πόρων του ΕΟΠΥΥ προς το ΕΣΥ και από τα υψηλά ταμειακά διαθέσιμα των νοσοκομείων. Αυτό που αφορά τους πολίτες και τους εργαζόμενους στο ΕΣΥ δεν είναι η ροή χρηματοδότησης και το ύψος των πληρωμών προς τους προμηθευτές , αλλά  το ύψος της δαπάνης που μπορεί να πραγματοποιηθεί , δηλαδή το κόστος των φαρμάκων, υλικών και υπηρεσιών που μπορούν  να «αγοράσουν»  οι δημόσιες δομές για να λειτουργήσουν εύρυθμα. Οι πολιτικές επιλογές για την Υγεία φαίνονται στα έξοδα , δηλαδή στις παροχές προς τους ασθενείς. Και τα έξοδα δεν μειώνονται. Όσον αφορά τα έσοδα, αυτά δεν εξαντλούνται μόνο στις επιχορηγήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό. Η κοινωνική ασφάλιση συνεισφέρει πολύ σημαντικά ποσά από το 2016 και μετά , ενώ τα ταμειακά διαθέσιμα των νοσοκομείων είναι ιδιαίτερα αυξημένα και αναμένεται να ξεπεράσουν τα 400 εκ. ευρώ στο τέλος του 2017. Άρα ούτε ελλείμματα στα νοσοκομεία πρόκειται να  δημιουργηθούν . Η ουσία του προβλήματος είναι το όντως  χαμηλό  όριο δαπανών του Συστήματος Υγείας , είτε αυτό αφορά τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας ,είτε  τον ΕΟΠΥΥ και  τη φαρμακευτική δαπάνη. Οι κλειστοί προϋπολογισμοί που μας έχουν επιβληθεί από το Μνημόνιο δεν επαρκούν για να καλύψουν με πληρότητα τις αυξημένες υγειονομικές ανάγκες της κοινωνίας στην περίοδο της κρίσης.  Παρ’ όλα αυτά,  καταφέραμε να στηρίξουμε και να αναβαθμίσουμε λειτουργικά τις δημόσιες δομές   , να προχωρήσουν προσλήψεις μόνιμου  και επικουρικού  προσωπικού, να ενισχυθούν οι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων , να αναβαθμιστεί ο ιατροτεχνολογικός τους εξοπλισμός,  να αυξηθεί η δυνατότητα του ΕΣΥ να καλύπτει περισσότερες ανάγκες υγείας  των πολιτών . Το πολιτικό σχέδιο  της καθολικής κάλυψης του πληθυσμού  ,  της στήριξης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και της λειτουργικής αναβάθμισης των δομών του , μπορεί να υλοποιηθεί και με τον προϋπολογισμό του 2018 . Όμως , το μείζον πρόβλημα του Συστήματος Υγείας που είναι το χαμηλό όριο δημόσιων δαπανών ( 5,1% του ΑΕΠ όταν  ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 7,2% )  , παραμένει. Άρα , όρος για να ανταποκριθεί το Δημόσιο Σύστημα Υγείας με επάρκεια στην αυξημένη ψυχοσωματική ευαλωτότητα και νοσηρότητα που προκαλεί η οικονομική κρίση και για να καλύψει αξιόπιστα τις σύγχρονες ανάγκες ολοκληρωμένης υγειονομικής και κοινωνικής φροντίδας  , είναι να υποχωρήσει σταδιακά η λιτότητα στην Υγεία και στο Κοινωνικό Κράτος . Το πρόταγμα της μεταμνημονιακής περιόδου είναι η χωρίς εμπόδια  υλοποίηση του πολιτικού στόχου της ισότητας στην Υγεία και στην κοινωνική προστασία.

• Ενίσχυση και αναδιοργάνωση των ΤΕΠ : πολιτική προτεραιότητα η αναβάθμιση της επείγουσας νοσοκομειακής φροντίδας

Σήμερα το 60%-80% των περιστατικών που αντιμετωπίζονται στα ΤΕΠ των νοσοκομείων θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά σε επίπεδο πρωτοβάθμιας φροντίδας. Αυτό δημιουργεί προβλήματα έγκαιρης και ποιοτικής ανταπόκρισης  των νοσοκομείων στα πραγματικά επείγοντα περιστατικά , εντείνει την εργασιακή πίεση στο προσωπικό και την ταλαιπωρία των ασθενών . Η αναδιοργάνωση των ΤΕΠ και η ενίσχυση της «πρώτης γραμμής άμυνας» του ΕΣΥ , αποτελεί ένα απολύτως αναγκαίο μεταρρυθμιστικό και πολιτικό στόχο για το  Υπουργείο Υγείας. Ήδη προωθείται η προκήρυξη περίπου 500 θέσεων μονίμων ειδικευμένων γιατρών ΕΣΥ για τα ΤΕΠ των νοσοκομείων όλης της χώρας , ενώ ταυτόχρονα έχει δρομολογηθεί η θεσμοθέτηση της εξειδίκευσης στην επείγουσα ιατρική . Έτσι υλοποιείται για 1^η φορά το διαχρονικό αίτημα των αυτόνομων ΤΕΠ που έχουν επαρκή στελέχωση με ειδικευμένους  γιατρούς και με πιστοποιημένη εμπειρία στη διαχείριση του επείγοντος , που θα συνεπικουρούνται από κατάλληλα εκπαιδευμένο νοσηλευτικό προσωπικό και από όλες τις υπόλοιπες ειδικότητες του νοσοκομείου . Η παρέμβαση αυτή πρέπει να συνοδεύεται  από τη διαρκή προσπάθεια να διαχειρίζονται αποτελεσματικά οι δομές ΠΦΥ μέρος του φάσματος των  οξέων  προβλημάτων  υγείας που εμφανίζουν οι χρονίως πάσχοντες , με βάση κατευθυντήριες οδηγίες και διαγνωστικά-θεραπευτικά πρωτόκολλα ειδικά για την ΠΦΥ. Η 24ωρη λειτουργία Κέντρων Υγείας Αστικού Τύπου που έχει ήδη ξεκινήσει( ΚΥΑΤ Ευόσμου Θεσσαλονίκης, Μονάδα Υγείας Λ.Αλεξάνδρας )  και σχεδιάζεται η διεύρυνση της , θα συμβάλλει στο «φιλτράρισμα» των περιστατικών πρωτοβάθμιου χαρακτήρα και  στην αποσυμφόρηση των νοσοκομείων .