Η ιστορία του σκύλου Στάμπι που πήρε τον βαθμό του λοχία στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο.

Το 1917 σε ένα πάρκο στο Γέτλ των ΗΠΑ ένας νεαρός αμερικανός στρατιώτης βρήκε ένα μικρό πεινασμένο κουτάβι. Το υιοθέτησε, το ονόμασε Στάμπι και το πήρε μαζί του στην μονάδα του. Το σκυλί ήταν πανέξυπνο, έμαθε να αναγνωρίζει τα σαλπίσματα κατά την έπαρση και υποστολή της σημαίας, σήκωνε κάθετα την ουρά του ενώ ακολουθούσε τους στρατιώτες στον στίβο μάχης.

Το 1918 η μονάδα πήγε στην Γαλλία για να λάβει μέρος στον πόλεμο. Το σκυλί συνήθισε τον ήχο των βλημάτων, ενώ η όσφρηση του αναγνώριζε τα χημικά αέρια και ένα βράδυ που αντιλήφθηκε επίθεση με αέρια ξύπνησε τους στρατιώτες σώζοντας τους από βέβαιο θάνατο. Ανακάλυπτε τραυματισμένους στην νεκρή ζώνη, ενώ μπορούσε να αντιληφθεί κρίσιμα δευτερόλεπτα πριν σκάσουν τα βλήματα στο έδαφος. Έμαθε να ξεχωρίζει τα Αγγλικά από τα Γερμανικά. Μια μέρα ο ευφυέστατος σκύλος ανακάλυψε Γερμανό που είχε πλησιάσει αθέατος στα Αμερικανικά χαρακώματα και τον ακινητοποίησε.  

Ο Στάμπι είχε γίνει ένα είδος βαρόμετρου της μονάδας για κάθε κίνδυνο. Του απονεμήθηκε από τους στρατιώτες ο βαθμός του λοχία και πολλά παράσημα. Τραυματίστηκε βαριά αλλά επέζησε του πολέμου. Όταν επέστρεψε με τους στρατιώτες στην πατρίδα τον περίμενε υποδοχή ήρωα. Ο Στάμπι πέθανε το 1926 και το σώμα του βαλσαμώθηκε και διατηρείται στο ινστιτούτο Σμιθσόνιαν μαζί με τα παράσημα που του απονεμήθηκαν.  

Ο Λοχίας Στάμπι με τους συναδέλφους του

Ο Στάμπι παρασημοφορείται από τον Στρατηγό Πέρσινγκ 

Μικέλης Μαφρέδας 

Σπαρτιά