Δε βρίσκεις τον Θεό με τη λογική. Είναι κεφάλαιο μεγάλο η πίστη και, όπως λέω συχνά: την πίστη και τη γνώση, τις εκτιμάς όταν δεν τις έχεις, όταν τις χάσεις.

          Δεν εννοώ καμία  συγκεκριμένη πίστη και γνώση, εννοώ ευρύτερα την έννοια που υλοποιείται στον καθένα υποκειμενικά. Γιατί η πίστη είναι υποκειμενική, είναι του καθενός μας, αρκεί αυτό που πιστεύεις να το πιστεύεις πραγματικά, να έχεις τη δύναμη να το ομολογείς.

          Λίγοι ομολογούμε τη δύναμη της πίστης του Είναι μας, ιδιαιτέρως την Ορθόδοξη Πίστη. Συγκεκριμένα, «δείχνουμε την ομολογία μας» οι περισσότεροι  ως προς την Ορθόδοξη Πίστη,  πατροπαράδοτα και καλυμμένοι μέσα στο πλήθος, όπου αυτό μας παρέχει ασφάλεια και «ανωνυμία».  Ναι, αδελφέ μου,  θα έρθουν χρόνια δύσκολα και δίσεκτα και  όπως λέει και ο ποιητής… λίγοι θα έχουν το κουράγια να ομολογήσουν της κάθε πίστης τους, όποια κι αν είναι αυτή, την ουσία της, απλά γιατί δεν την πιστεύουν, δεν τη νιώθουν,  δεν είναι κτήμα της ψυχής τους…

          Βέβαια, το κεφάλαιο, πίστη και πιστεύω, καθώς και το ομολογώ, δεν εννοώ μόνο την θρησκευτική πίστη, αλλά και την «ιδεολογική» είναι πολύ μεγάλο θέμα και θέλει πολλή συζήτηση και μελάνι.

          Σε χειρόγραφες σελίδες που χρονολογούνται το 1900 περίπου, ανυπόγραφες, γεμάτες θαύματα που αφορούν τους αγίους της Κεφαλονιάς μας, υπάρχει και αυτό το χειρόγραφο θαύμα του Αγίου Γερασίμου που φιλοξενείται σε αυτή την ανακοίνωση.

          Φανερώνει τον παλιό ταξικό τρόπο δουλειάς του αιώνα που πέρασε, την εποχιακή εργασία πολλών Κεφαλλήνων που δούλευαν κάποιους μήνες στα χωράφια της Γαστούνης και της ευρύτερης περιοχής της, καθώς και στο Ξηρόμερο της Αιτωλοακαρνανίας,  σε εργασίες θερισμού, σκαψίματος , στα καλαμπόκια, στα κριθάρια και σε όλα αυτά. Μα οι Κεφαλονίτες σέβονταν τη γιορτή του Αγίου της Νήσου τους, σέβονταν και σέβονται τον Δάσκαλο κυρ Γεράσιμο Νοταρά,  που αξιώθηκε από τη Θεία Πρόνοια να υψωθεί στα ουράνια δώματα, ως Άγιος.

Τόν πιστεύουμε,  αναγνωρίζουμε τον μεγάλον αγώνα του να κρατήσει Πίστη Ορθόδοξη και γλώσσα Ελληνική  σε χρόνια δυνάστευσης από ξένους κατακτητές, τόν σεβόμαστε και τόν λιτανεύουμε τον άγιό μας και κείνος μας στέλνει την θεία του ενέργειά, την προστασία του,  και μας οδηγεί στα Ομαλά, κάθε τόσο για να επικοινωνήσουμε μαζί του.

Πόσοι και πόσοι δεν θα κατέγραψαν θαύματα του αγίου μας, που τους συνέβησαν και  που δυστυχώς για πολλούς λόγους έμειναν κρυφά ή χάθηκαν μέσα στη φθορά του χρόνου. Ευτυχώς, κάποια βρίσκονται στην εικονογραφία του και έχουν πολύ ενδιαφέρον να μελετηθούν για να κατανοήσουμε από αυτά τη δύναμη της πίστης, που γεννά το θαύμα. 

Στη μεταγραφή του κρατήθηκε  ο συντακτικός  τρόπος γραφής και η ορθογραφία όπως έχει στο χειρόγραφο. Πιθανόν ο άγνωστος  συγγραφέας  του πολυσέλιδου χειρόγραφου, να καταγόταν από το χωριό,  Αγία Θέκλη  Παλικής… 

« Θαύμα του Αγίου Γερασίμου εις το βραχόρη.

Μύαν φοραν κατά το 1895 εργάται

κεφαλονίτες προ πάντον δαμουλιανάδες και

ρουφίστες (από το Ρίφι) εστουνπίζανε καλαμπόκια

ενός Νικοκίρη και να ξυμερόνη του Αγίου

στη 20 οκτοβρίου είχε ακόμη αυτός ο Νικοκίρης

2 αλόνια δια να στουπήση οπού η αργάτες του

είπανε αύριο αφεντικό δε δουλέβομε διότη

είναι του Αγίου Γερασίμου  και δε δουλέβομε

αυτός τους λέγη ορές πιο εράσιμο μου λέτε. θα

δουλέψετε διότη δε σας πλιρόνο και αυτά οπού

σας χρεοστό μα αύριο είναι βαριά εορτή και

στη κεφαλονιά έχομε το λείψανο του αγίου και

είναι θαυματουργός Άγιος και την Νύκτα

να ξυμερόνη του Αγίου έκαμε μία Νεροποντία

και του έσιρε τα καλαμπόκια μέσα από τα αλόνια»