Στις 13 Δεκεμβρίου 1951 ο Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών, Ληξουριώτης Άννινος Χερουβείμ, έχοντας συχνή αδελφική επιστολική επικοινωνία με τον τότε Μητροπολίτη Κεφαλληνίας, Ιερόθεο Βουή, του εκφράζει την επιθυμία του, (σύναμμα,  όπως γράφει και επιθυμία του Ληξουριώτικου λαού), να φέρει στο Ληξούρι μέρος από τη σεπτή κάρα του Αγίου Χαραλάμπη, που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή του Αγίου Στεφάνου στα Μετέωρα.

            Το αίτημα του Μητροπολίτη Άννινου Χερουβείμ με πολλή χαρά και σεβασμό προς τον Κεφαλονίτικο λαό δέχτηκε ο Κεφαλονίτης Μητροπολίτης και αφού τακτοποιήθηκαν τα σχετικά μέσω αλληλογραφίας, πραγματοποιήθηκε το γεγονός. Μέρος από τα έγγραφα αυτής της επιθυμίας και προετοιμασίας προς την Ιερά Σύνοδο, δείχνει την καλή επικοινωνία των δυο επισκόπων για να αποκτήσει το πολύτιμο ιερό λείψανο η πόλης του Ληξουρίου. «…Επειδή ο Λαός της πόλεως του Ληξουρίου και ολοκλήρου της Επαρχίας Πάλης τρέφει μεγίστην ευλάβειαν προς τον Άγιον αντιλήπτορα και προστάτην επιθυμεί να μετακομισθή η Αγία του Κάρα εκ της Ιεράς Μονής του Αγίου Στεφάνου των Μετεώρων προς προσκύνησιν και ευλογίαν αυτού. Ο Σεβ. Τρίκκης πάνυ ευχαρίστως αποδέχεται την παράκλησιν ημών ταύτην και μάλιστα προθυμοποιείται ίνα ο ίδιος συνοδεύσει τον Άγιον εις Κεφαλληνίας. Τούτου ένεκεν παρακαλούμεν ευσεβεστάτως την Ιεράν Σύνοδον, όπως χορηγήση τόσον εις τον Σεβ. Μητροπολίτην Τρίκκης, όσον και εις ημάς την προς τούτον άδειαν αυτής, ίνα ικανοποιηθή η θερμή επιθυμία των πνευματικών μου τέκνων, τουθ’ όπερ μεγάλως θα συντελέση εις την οικοδομήν των πιστών και θ’ ανυψώση το θρησκευτικόν αυτών φρόνημα μία τοιαύτη πνευματική πανήγυρις. Τούτο θα γίνει κατά τάς παραμονάς της Εορτής του Αγίου Χαραλάμπους…».
            Λίγες μέρες πριν από την εορτή του Αγίου Χαραλάμπους,  το 1952 έφτασε με πλοίο ο μητροπολίτης Άννινος Χερουβείμ με τη συνοδεία του στη Σάμη και από εκεί κατέληξε στην Ιερά Μονή του Αγίου Γερασίμου για να προσκυνήσει το ιερό σκήνωμα του Προστάτη της Νήσου μας. Έμεινε για δύο μέρες και την παραμονή της εορτής του Αγίου Χαραλάμπους, πριν αρχίσει ο εορταστικός εσπερινός έφτασε στο Ληξούρι με το πολύτιμο θησαυρό, το ιερό τεμάχιο από τη Σεπτή Κάρα του Αγίου Χαραλάμπη. Τον περίμενε πλήθος ιερέων μετά του Σεβασμιωτάτου Ιερόθεου Βουή, οι αρχές της πόλης και πολύς κόσμος. Επίσης, προπομπός οι δυο Φιλαρμονικές της πόλης, που παιάνιζαν χαρούμενα εμβατήρια. Ήταν μια επιθυμία του Ληξουριώτη Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών να φέρει το ιερό λείψανο του Αγίου Χαραλάμπους στο Ληξούρι και μάλιστα σε μια ασημένια περίτεχνη λειψανοθήκη. Ο Μητροπολίτης Άννινος Χερουβείμ ήλθε στην γενέτειρα πόλη του ύστερα από σαράντα χρόνια φέρνοντας το πολύτιμο ιερό λείψανο, μέρος της Κάρας του Αγίου Χαραλάμπους, εκπληρώνοντας μια επιθυμία του ίδιου, αλλά ενδόμυχα και του λαού της Πάλης. Η εορτή που ακολούθησε έγινε με μεγαλοπρέπεια και θρησκευτική κατάνυξη με πρωτοστάτες τους δύο Μητροπολίτες χαράσσοντας έναν θρησκευτικό σταθμό στο Ληξούρι και στο αίσθημα των Παληκησιάνων χριστιανών.
            Το απόγευμα της ίδιας ημέρας παρ’ όλη την κακοκαιρία και χιονοθύελλα που επικρατούσε στην πόλη, χοροστατούντων των δύο Μητροπολιτών πλήθος ιερέων και παρουσία των αρχών του τόπου και αγημάτων, μα πάνω απ’ όλα σύμπαντος του κόσμου απ’ όλη την Πάλη, έγινε η λιτάνευση της ιεράς εικόνας του Αγίου και του ιερού τεμαχίου από την Αγία Κάρα του.

Έπειτα από ένα μήνα, τις 8 Μαρτίου (8-3-1952) ο Ληξουριώτης Μητροπολίτης Χερουβείμ Άννινος, έχοντας πραγματοποιήσει την επιθυμία του, να φέρει τεμάχιο από την Αγία Κάρα του Αγίου Χαραλάμπους αποδήμησε εις Κύριον, ήσυχος και γαλήνιος. Ο Χερουβείμ Άννινος (1890-1952) ήταν Μητροπολίτης Παροναξίας κατά τη δεκαετία 1935-1945. Καταγόταν από το Ληξούρι της Κεφαλονιάς. Όσο ήταν Μητροπολίτης, η Ιερά Μητρόπολη Παροναξίας ενώθηκε με τη Θήρα υπό την ονομασία «Παροναξίας και Θήρας». Το 1945 μετατέθηκε στη Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών. Ήταν μια σπουδαίο προσωπικότητα που εξεδήλωσε με τρόπο δυναμικό και με ευλάβεια προς το θείο τα θρησκευτικά του καθήκοντα και οδήγησε το ποίμνιό του με την καθαρότητα των διοικητικών του ικανοτήτων και πράξεών. Ασχολήθηκε με την αγιογραφία δίνοντας ικανά δείγματα αυτής της τέχνης, καθώς και με την υμνογραφία.