«Ο Ιωάννης Μεταξάς κατά τη δική μου αντίληψη, θα τον θεωρούσα ισάξιο του Βενιζέλου γιατί με τον τρόπο ζωής του προσέφερε τα μέγιστα στην Ελλάδα, αρχίζοντας από τη στρατιωτική του θητεία που προ των Βαλκανικών Πολέμων είχε μετεκπαιδευτεί στην σχολή επιτελών του Πότσδαμ του Βερολίνου. Μάλιστα αυτό που είναι γνωστό είναι το «ουδέν άλυτον δια τον Ιωάννη Μεταξά» που είχε ειπωθεί από τον διοικητή της σχολής.
Συμμετείχε στους Βαλκανικούς Πολέμους και ιδιαίτερα στη Μάχη του Μπιζανίου, ως διευθυντής επιχειρήσεων, ενώ διατέλεσε υπασπιστής του Ελευθερίου Βενιζέλου με τον βαθμό του Ταγματάρχου. Ακολούθως συνέβαλε στην οργάνωση και την αύξηση της Ελλάδος με τα μέτρα τα οποία έλαβε κατά τη δικτατορία, περισσότερο από οποιοδήποτε σοσιαλιστή πρωθυπουργό (π.χ. οκτάωρο, ΙΚΑ, διαγραφή χρεών γεωργικού πληθυσμού, αναδιοργάνωση της γεωργίας του εφοπλισμού και κυρίως τον εξοπλισμό και τη οργάνωση του στρατού με την περίφημη γραμμή Μεταξά, στα οχυρά του Ρούπελ).

Μεγάλωσε την Ελλάδα διότι με το ιστορικό «ΟΧΙ» προς τους Ιταλούς, ένωσε μετά τον πόλεμο τα Δωδεκάνησα. Έχει καταταχθεί εις τους μεγάλους έλληνες ηγέτες από την εποχή των αρχαιοτάτων χρόνων».

- Ηγέτη θεωρεί τον Ιωάννη Μεταξά και η Χρυσή Αυγή. Ποια είναι η γνώμη σας;

«Η Χρυσή Αυγή δεν έχει καμία σχέση με τον Ιωάννη Μεταξά. Εάν μία φράση παίρνεται από τον ύμνο της νεολαίας του Μεταξά και ονομάζεται Χρυσή Αυγή, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει κάποια σχέση με τον Ιωάννη Μεταξά, όπως και το ίδιο ισχύει και για τους συνταγματάρχες της χούντας που έλεγαν ότι είναι η συνέχειά του.
Απόδειξη αυτού, είναι ότι παρότι η στρατιωτική του μόρφωση είναι γερμανοτραφής, ετέθη παρά το πλευρό των Άγγλων ολοψύχως κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν έχει καμία σχέση με τα Ναζιστικά σύμβολα. Ο Ιωάννης Μεταξάς είναι άξιος ηγέτης του Ελληνικού λαού που μαζί με αυτόν δημιούργησαν το έπους του '40 και δεν έχει καμία σχέση με τη Χρυσή Αυγή».

- Ποια είναι η ιστορία του ανδριάντα που τόσο έχει συζητηθεί στις μέρες μας;

«Η ιστορία του ξεκινάει τον Νοέμβριο του 1949. Μόλις έχει τελειώσει ο συμμοριτοπόλεμος όπως τον θεωρώ εγώ και τον απεκάλεσε ο υπουργός και αντιπρόσωπος των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Εθνη Στετίνιους ( ή κατά άλλους εμφύλιος).
Στην Κεφαλονιά τελείωσε τον Σεπτέμβρη του 1949, τότε λοιπόν γίνεται μία επιτροπή της οποίας διοργανωτής ήταν ο πατέρας μου Μαρίνος Μεταξάς, ενώ συμμετείχαν ακόμα ο Ιωάννης Μακρής δικηγόρος, Νικόλας Σιμάτος φαρμακέμπορος, Μαρίνος Φορέστης εισοδηματίας, Αφοί Κωνσταντάτοι υφασματέμποροι και Μαρίνος Αντωνάτος έμπορος, Κωσταντίνος Γεράκης τέως δήμαρχος και ετέθη υπό την προεδρία του Μητροπολίτη Κεφαλληνίας Γερμανού Ρουμπάνη.

Ο σκοπός αυτού του συλλόγου ήταν η κατασκευή και η τοποθέτηση του ανδριάντα του Ιωάννη Μεταξά στο Αργοστόλι.

Λεζάντα 1: Ο εικονιζόμενος ανδριάντας του Ιωάννη Μεταξά και ο περιβάλλων χώρος με τα κατατεθέντα στεφάνια αμέσως μετά την τελετή

Για να επιτευχθεί αυτή η προσπάθεια, απαιτούντο κάποια χρήματα τα οποία δεν ήταν δυνατόν εξευρεθούν από τους κατοίκους του νησιού, λόγω των μεγάλων καταστροφών που είχαν υποστεί κατά την κατοχή και τον πόλεμο. Τότε ο Μαρίνος Μεταξάς εισηγείται να αποταθούν σε ένα σύλλογο Κεφαλλήνων στη Νέα Υόρκη υπό την επωνυμία «Αίνος» της οποίας πρόεδρος ήταν ο Παναγής Μεταξάς , ο οποίος είχε καταγωγή από τα Μαυράτα. Αυτός το 1950 έκανε σχετικό έρανο στη Νέα Υόρκη και έστειλε το ποσό των 8.000 δολαρίων το οποίο κατατέθηκε στην Εθνική Τράπεζα για την ανέγερση του ανδριάντα, υπό την επίβλεψη του νέο Μητροπολίτη Κεφαλληνίας Ιερόθεου Βουή.

Κατά το διάστημα 1950 μέχρι το Μάιο του 1953, η υπόθεση είχε ατονήσει και τότε ο Ρουμπάνης που είχε γίνει Μητροπολίτης Μαντινείας, ο Βουλευτής του «Συναγερμού» Γεράσιμος Μεταξάς (Σούλης) και ο Μαρίνος Μεταξάς, επεσκέφθησαν τον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Παπάγο με αίτημα την ενεργοποίηση του ποσού για την δημιουργία του ανδριάντα. Ο Παπάγος αρνήθηκε με την πρόφαση ότι μετά τον εμφύλιο δεν είναι η κατάλληλη εποχή για ανδριάντες.

Εν συνεχεία τον Αύγουστο του 1953 γίνεται ο καταστροφικός σεισμός στην Κεφαλονιά, οπότε ουδεμία σκέψη για να στηθεί ο ανδριάντας.
Τα 8.000 δολάρια τα οποία ήταν σε τοκοφόρο λογαριασμό στην τράπεζα χρησιμοποιήθηκαν για την ανέγερση μαζί και με άλλες προσφορές του Μητροπολιτικού ναού και μεγάρου.

Από το 1953 μέχρι το 1967 δεν έγινε καμία κίνηση για την δημιουργία του ανδριάντα.

Ο ρόλος του Λέκκα

Στον σκληρό πυρήνα της χούντας, υπάρχει ο συνταγματάρχης Αντώνης Λέκκας, ο οποίος ανακινεί την ιδέα της δημιουργίας τοποθετήσεως του ανδριάντα στη γενέτειρα του Μεταξά, Κεφαλονιά. Ο Λέκκας είχε μεγάλο σεβασμό στον Ιωάννη Μεταξά, καθώς όφειλε σε εκείνον τις σπουδές του.

Το καλοκαίρι του 1939 ο Μεταξάς φεύγοντας από το γραφείο του στο υπουργείο Εξωτερικών και ανεβαίνοντας στο σπίτι του στην Κηφισιά με ένα όχημα της εποχής με τον οδηγό και τον συνοδό χωροφύλακα, στο ύψος του Ζηρινίου, ο νεαρός Λέκκας έπεσε μπροστά στο αυτοκίνητο του Μεταξά, το οποίο λόγω της κλίσεως του δρόμου και της μικρής ταχύτητας δεν προκάλεσε βλάβη στον νεαρό. Ο Μεταξάς βγαίνοντας από το αυτοκίνητο τον ρώτησε γιατί θέλει να τερματίσει τη ζωή του και η απάντηση ήταν "γιατί θέλω να σας δω. Είμαι παιδί ενός κτίστη και υπάρχουν και άλλα έξι αδέλφια και παρότι είμαι αριστούχος η οικογένειά μου δεν διαθέτει τα μέσα να σπουδάσω και ως εκ τούτου ήθελα να σας δω για να με βοηθήσετε να σπουδάσω". Ο Μεταξάς του απήντησε ότι "αν είσαι αριστούχος θα μπεις άνευ εξετάσεων στη σχολή των Ευελπίδων". Ο Λέκκας κατά τη διάρκεια της Χούντας, όπου διατέλεσε γενικός γραμματέας και Υπουργός Βιομηχανίας kai ήταν ο μόνος που έστελνε στρατιωτικό απόσπασμα στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου στο σπίτι του Μεταξά ει στην εντειχισμένη πλάκα που ο Μεταξάς είπε "ΟΧΙ" στους Ιταλούς (για τους νεότερους στις 3 τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου).

Λεζάντα 2: Κοιτώντας τις φωτογραφίες με τον πεθερό του Νίκο Γκούμα πρόεδρο τη ΑΕΚ

Ο Μητροπολίτης Κεφαλληνίας Προκόπιος το 1970, έχοντας υπ' όψιν του από το αρχείο της Μητροπόλεως όλες τις προηγηθείσες προσπάθειες, ήρθε σε επικοινωνία με την πρωτότοκο κόρη του Ιωάννη Μεταξά, Λουκία Μεταξά, με θέμα την ανέγερση του ανδριάντα. Η Λουκία Μεταξά τον παρέπεμψε στον Αντώνη Λέκκα, ο οποίος είχε δείξει διάθεση να βοηθήσει.

Ο Λέκκας συνέστησε στη Λουκία Μεταξά να επιλέξει τον καλλιτέχνη που θα σχεδίαζε τον ανδριάντα και αυτό ανέλαβαν την ευθύνη να το στείλουν το πρόπλασμα του ανδριάντα στην Ιταλία που μαζί με τον Γιάννη Λάζαρη (κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής μαζί τον Θέμη Μαρίνο ήταν μέλη της μυστικής αποστολής του Αρχηγείου της Μέσης Ανατολής στην Κεφαλονιά για την οργάνωση της Αντιστάσεως) στρατιωτικό ακόλουθο στη Ρώμη θα έφτιαχναν ορειχάλκινο άγαλμα σε ιταλικά χυτήρια.

Η Λουκία επέλεξε τον γλύπτη Λαμέρα, ο οποίος ίσως δεν ήταν ο καταλληλότερος, δεδομένου ότι κατά την διάρκεια της δικτατορίας Μεταξά είχε εξοριστεί. Η επιλογή εκ του φωτογραφικού υλικού που του έδωσε η Λουκία Μεταξά μπορεί να μην ήταν η καταλληλότερη και έφτιαξε αυτό το ογκώδες κατασκεύασμα με ένα μακρύ παλτό μέχρι τους αστραγάλους του. Αυτή τη φωτογραφία την είχε βγάλει ο Μεταξάς, στην Άγκυρα της Τουρκίας κατά την ετήσια συνάντηση του Βαλκανικού συμφώνου και κάτι έδειχνε ως αξιοθέατο υπό βαρύ ψύχος.

Το καλοκαίρι του 1972 έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον Μητροπολίτη Προκόπιο, να παραβρεθώ την επομένη στο studio του Λαμέρα επί της Κηφισίας, όπου θα γίνονταν τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος, ως ένδειξη τιμής στον αποθανόντα ήδη πατέρα μου.

Εκεί όπου παρίσταντο μέλη της οικογένειας του Ιωάννη Μεταξά, φίλοι και παλιοί συνεργάτες, όπως επίσης και από την Κυβέρνηση ο Ιωάννης Λαδάς και Αντώνης Λέκκας. Με την αποκάλυψη αυθορμήτως εξέφρασα στον Μητροπολίτη Προκόπιο την γνώμη μου με την εξής φράση «Το άγαλμα αυτό προσβάλει τη μνήμη του Μεταξά και το καλαισθητικό αίσθημα των Κεφαλλήνων».
Λίγο αργότερα, ο Λαδάς που άκουσε αυτό το σχόλιο ρώτησε τον Μητροπολίτη, αυτός ο νεαρός γιατρός είναι κουμουνιστής; Εις απάντηση ο Μητροπολίτης του είπε πως αυτός είναι μακρινός συγγενής και γυρίζοντας προς εμένα ο Μητροπολίτης Προκόπιος μου είπε "Άκουσε γιατρέ. Ας μπορούσαν να στείλουν σε κάθε πόλη της Ελλάδας αγάλματα του Κολοκοτρώνη και του Μεταξά και ας ήταν και κακότεχνα".

Τον Αύγουστο του 1972 το άγαλμα τοποθετήθηκε στην πλατεία του Αργοστολίου με επίσημο τελετή που παρίστατο ο στρατιωτικός διοικητής του νησιού, ο νομάρχης Γαλανόπουλος και από την κυβέρνηση ο γραμματέας του υπουργείου Δυτικής Ελλάδας Βλαχόπουλος.  Ο Νομάρχης Αιτωλοακαρνανίας Γιάννης Καλογεράτος, βαφτισιμιός του Μεταξά. Οι δύο θυγατέρες του Μεταξά Λουκία και Νανά και εγώ.

Λεζάντα 3: Στην πρώτη σειρά της φωτογραφίας απεικονίζονται οι επίσημες αρχές, οι θυγατέρες του Ιωάννη Μεταξά και ο Γεράσιμος Μεταξάς, ο οποίος είχε προσκληθεί από τον τότε Μητροπολίτη Κεφαλληνίας.Από αριστερά προς τα δεξιά: Ο Γεράσιμος Μαρίνου Μεταξάς, η νεότερη θυγατέρα του Νανά Φωκά Μεταξά, η πρωτότοκος Λουκία Ιωάννου Μεταξά, ακολουθούν οι επίσημοι προσκεκλημένοι: Ιωάννης Καλογεράτος τ. Ταγματάρχης των διαδιδάσεων του Ε.Σ. Νομάρχης Αιτωλοακαρνανίας, την εποχή εκείνη βαφτισιμιός του Μεταξά, ο εκπρόσωπος της τότε κυβέρνησης των Συνταγματαρχών (Χούντα) κ. Βλαχόπουλος Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Δυτικής Ελλάδας με έδρα την Πάτρα, ο Νομάρχης Κεφαλληνίας Γαλανόπουλος, ο αρχηγός της ΕΟΝ Πατρών (Νεολαία του Ιωάννη Μεταξά). Ακολουθεί ένας ιερεύς και τέλος ο Μητροπολίτης Κεφαλληνίας κ. Προκόπιος Μενούτης περιστοιχιζόμενος και από άλλους ιερείς μεταξύ των οποίων και ο παπα-Χιόνης.

Μετά την πτώση της χούντας και την νομιμοποίηση του Κουμουνιστικού Κόμματος, άρχισαν διάφορες εκδηλώσεις για την απομάκρυνσή του από την πλατεία. Είναι γεγονός ότι ορισμένες μητέρες που συνόδευαν τα μικρά παιδιά τους στον περίπατο της πλατείας, προσπαθούσαν να τα συνετίσουν να μην κάνουν αταξίες και να τρώνε το φαγητό τους διότι θα τους φάει ο μπαμπούλας, δείχνοντας το άγαλμα, για το ακαλαίσθητό του. Παρά τις διαδηλώσεις και οχλήσεις των αριστερών το άγαλμα παρέμεινε στη θέση του.

Το καλοκαίρι του 1977 προ των εκλογών, ο υφυπουργός Γεράσιμος Αποστολάτος συνεκάλεσε στο Νομαρχιακό Μέγαρο (τότε Νομάρχης ο Κριτσίνης) τους δημοτικούς άρχοντες (τότε δήμαρχος ο Μαρίνος Κοσμετάτος), και τους πρότεινε για λόγους ασφαλείας να μεταφερθεί ο ανδριάντας στο πάρκο του Νάπιερ, δίπλα στη στήλη των ηρωικώς πεσόντων Κεφαλλονιτών στους πολέμους.

Όλοι συμφώνησαν πλην του δημάρχου, ο οποίος είχε όλο το δικαίωμα ως περιουσιακό στοιχείο του δήμου να αρνηθεί, με το αιτιολογικό ότι τον ανδριάντα του Μεταξά τον ήθελε με στρατιωτική στολή, διότι ο Μεταξάς μεγαλούργησε τους Βαλκανικούς πολέμους και πρότεινε να κατασκευαστεί ένας νέος ανδριάντας».

Το πώς κατέβηκε...

«Το 1981 προ των εκλογών του Οκτωβρίου, ο Μίκης Θεοδωράκης με παραίνεσή του στους οπαδούς του ΚΚΕ, υποστήριξε σε ομιλία του το γκρέμισμα του ανδριάντα.
Την άποψη αυτή το ΠΑΣΟΚ την ασπάστηκε και προετοίμασε να το γκρεμίσει την ημέρα της επετείου της 28ης Οκτωβρίου του 1982 που κατά σύμπτωση ήταν και Κυριακή.

Παρά τις δικές μου προσπάθειες και τις διαβεβαιώσεις από μέρους του Ανδρέα Παπανδρέου, δια του Γεωργίου Κατσιφάρα, ότι υπάρχει τεχνικό εμπόδιο και το άγαλμα δεν θα κατέβει αν δεν παρίσταται μηχανικός του Επιμελητηρίου τον οποίο δεν διέθετε η Κεφαλονιά, δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Ισως από κακούς χειρισμούς και προκλήσεις των φανατικών του Ιωάννη Μεταξά και την επομένη Κυριακή παρά την έλλειψη εκπροσώπου του τεχνικού Επιμελητηρίου ο ανδριάντας γκρεμίστηκε. Έκανα ο ίδιος τα επόμενα χρόνια κάποιες προσπάθειας επανατοποθετήσεως σε άλλους χώρους εκτός της πλατείας με τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίες όμως απέβησαν άκαρπες».

Λεζάντα 4: Μια άλλη άποψη των παρευρισκομένων στην τελετή κατά τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Ιωάννη Μεταξά.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεράσιμος Μαρίνου Μεταξάς, ορθοπεδικός στο Ναυτικό Νοσοκομείο το 1959. Το 1960 γίνεται πανεπιστημιακός βοηθός στο Λαϊκό Νοσοκομείο και στη συνέχεια το 1962 παίρνει διδακτορική διατριβή με άριστα. Παίρνει υποτροφία για ορθοπεδική ειδικότητα από το Council of Europe στo Λονδίνο. Εν συνεχεία δουλεύει στο "Mayday" τραυματολογικό νοσοκομείο στην Αγγλία, εκεί έγινε επιμελητής για 5 χρόνια. Τον Φεβρουάριο του 1967 επιστέφει στην Ελλάδα και αναλαμβάνει επιστημονικός συνεργάτης στο Αρεταίειο. Γίνεται υφηγητής το 1975 και εν συνεχεία επίκουρος καθηγητής. Στο Αρεταίειο παρέμεινε μέχρι τα 67 του χρόνια, ως διδάσκων στο πρόγραμμα εκπαιδεύσεως των γιατρών και συνέχισε την εξάσκηση του επαγγέλματος στο Νοσοκομείο "Υγεία", έχοντας τον τίτλο του συντονιστή των ορθοπεδικών τομέων μέχρι και τις μέρες μας.
Επίσης είναι μέλος Βρετανικής Ορθοπεδικής Εταιρίας, φυσικά μέλος της Ελληνικής Χειρουργικής Ορθοπεδικής και Τραυματολογικής Εταιρίας και μέλος διεθνούς κολεγίου των χειρουργών.
Πατέρας του ήταν ο φημισμένος νευρολόγος ψυχίατρος Μαρίνος Μεταξάς, διοικητής επιστημονικός και διοικητικός διευθυντής του Βέγιου ψυχιατρείου Κεφαλονιάς από το 1933-1953.

Η σχέση με τον Μεταξά

Η σχέση με τον Ιωάννη Μεταξά, προέρχεται από την πλευρά της μητέρας του (το γένος Μεταξά). Ο πατέρας του Ιωάννη Μεταξά, Παναγής Μεταξάς έπαρχος Ιθάκης και ο προπάππους της μητέρας του, Ιάκωβος Μεταξάς, ήταν πρώτα ξαδέλφια. Ο παππούς του Λουκάς και ο Ιωάννης Μεταξάς, δεύτερα ξαδέλφια. Η μητέρα του Βικτορία Μεταξά ήταν τρίτη ανιψιά και ο Γεράσιμος Μεταξάς μικρανιψιός. Ο τελευταίος επιζών αρσενικός συγγενής με το επίθετο Μεταξάς είναι ο Γεράσιμος Μεταξάς και φυσικά και τα παιδιά του.