Συνέντευξη στο inkefalonia.gr παραχώρησε η Υποπλοίαρχος κα. Εύη Ντάμπου. Η Εύη στα 29 της χρόνια υπηρετεί στο υπό ελληνική σημαία Suezmax δεξαμενόπλοιο «Βιολάντω. Ξεκινώντας την καριέρα της ως δόκιμος το 2008 μέχρι σήμερα έχοντας το βαθμό του Υποπλοιάρχου, 11 χρόνια μετά, έχει πολλά να μοιραστεί μαζί μας σχετικά με τις προκλήσεις του ναυτικού επαγγέλματος, τις δυσκολίες, τις χαρές του αλλά και το πόσο απαιτητικό είναι για μία γυναίκα να ακολουθήσει το ναυτικό επάγγελμα. Όσο περνούν τα χρόνια, η ναυτιλία αποκτά όλο και περισσότερο «άρωμα γυναίκας» και αφήνει πλέον το δυναμικό της αποτύπωμα στον απαιτητικό χώρο της εμπορικής ναυτιλίας.

-Ποιοι οι λόγοι που σε ώθησαν να ακολουθήσεις τον κλάδο της Εμπορικής Ναυτιλίας;

O πιο σημαντικός λόγος που με έκανε να ακολουθήσω το δρόμο της θάλασσας είναι ότι προέρχομαι από μια άκρως ναυτική οικογένεια και κυρίως λόγω του πατερά μου που ήταν ναυτικός για πολλά χρόνια. Με έκανε πάντα να ονειρεύομαι και να θέλω να κάνω το επάγγελμα του. Τον έβλεπα πόσο χαρούμενος και διαφορετικός γυρνούσε από κάθε ταξίδι του και μεγάλωσα με την επιθυμία να θέλω να δω και να κάνω όσα είδε και έκανε εκείνος. Είμαι ιδιαίτερα τυχερή που τον είχα ως πρότυπο και διάλεξα και εγώ αυτό το δρόμο.

-Πώς δέχτηκε η οικογένειά σου την απόφασή σου να ακολουθήσεις αυτό το επάγγελμα, δεδομένου ότι θα λείπεις για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα;

Στην αρχή η αλήθεια είναι πως δεν ήταν και πολύ θετικοί με τη συγκεκριμένη επιλογή μου γιατί γνώριζαν τις δυσκολίες και τις ιδιαιτερότητες του επαγγέλματος . Παρόλα αυτά το δέχθηκαν και στη συνέχεια βλέποντας την αγάπη μου και την θέληση μου για την θάλασσα με ώθησαν ακόμη περισσότερο. Ακόμη και σήμερα μου δίνουν τεράστια δύναμη και υποστήριξη να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα. Σίγουρα χωρίς αυτούς δεν θα τα είχα καταφέρει.

-Ποιο έτος μπήκες στην Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού, πόσα χρόνια εργάζεσαι στην Εμπορική Ναυτιλία και από ποιες θέσεις έχεις περάσει μέχρι σήμερα;

Στην Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού μπήκα όταν ήμουν 18 χρονών. Στα τέσσερα χρόνια φοίτησης της σχολής έκανα 2 εξάμηνα εκπαιδευτικά ταξίδια σαν Δόκιμος που ήταν ίσως και τα πιο όμορφα ταξίδια γιατί είσαι μικρός και όσα βλέπεις και κάνεις είναι πραγματικά μοναδικά. Όταν αποφοίτησα από την σχολή της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού Κεφαλονιάς είχα τον βαθμό του ανθυποπλοίαρχου. Πριν 2 χρόνια περίπου πηρά την προαγωγή για την θέση του Υποπλοιάρχου, στην οποία θέση εργάζομαι και σήμερα. Συνολικά έχω 11 χρόνια στο ναυτικό επάγγελμα.

-Πόσο εύκολο ήταν να βρεις θέση εργασίας στις ναυτιλιακές εταιρείες; Διότι επικρατεί η άποψη ότι οι περισσότερες εταιρείες δεν προσλαμβάνουν γυναίκες.

Δυστυχώς, αυτή δεν είναι μια άποψη που επικρατεί αλλά είναι η αλήθεια. Το μεγαλύτερο ποσοστό των εταιριών δεν δέχεται καν αίτηση εργασίας από γυναίκες. Αυτό είναι κάτι που πάντα με στενοχωρούσε. Εγώ ήμουν αρκετά τυχερή γιατί βρήκα πολύ νωρίς μια εξαιρετικά καλή εταιρία που είχε χρόνια γυναίκες αξιωματικούς. Έτσι έδωσε και σε έμενα την ευκαιρία να ταξιδεύω στα πλοία τους όλα αυτά τα χρόνια.

-Σε τί είδους πλοία έχεις εργαστεί (φορτηγά, δεξαμενόπλοια κλπ.) και ποιες χώρες έχεις επισκεφθεί μέχρι σήμερα;

Ως δόκιμος στο ξεκίνημα μου ταξίδεψα σε φορτηγά πλοία. Στη συνεχεία ως αξιωματικός και μέχρι σήμερα εργάζομαι αποκλειστικά σε δεξαμενόπλοια και σ’ αυτά θα ήθελα να συνεχίσω. Με αυτά τα πλοία έχουμε επισκεφτεί παρά πολλές χώρες. Τα δύο πρώτα μου ταξίδια μου ξεκίνησαν αποκλειστικά από την λατινική Αμερική, όπου ήταν ένας λόγος να αγαπήσω το επάγγελμα ακόμη περισσότερο. Έχω επισκεφτεί την Ασία, την Αφρική, μεγάλο μέρος της Αμερικής και πολλά άλλα  όμορφα λιμάνια. Βέβαια, πλέον οι εγκαταστάσεις στα λιμάνια είναι ιδιαίτερα σύγχρονες και ο χρόνος παραμονής μας έχει μειωθεί αλλά και πάλι γνωρίζεις διαφορετικούς ανθρώπους και έρχεσαι κοντά με νέες κουλτούρες και πολιτισμούς.

-Τι θα συμβούλευες ένα νέο κορίτσι που σκέφτεται να εισέλθει στην Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού εν όψει των Πανελληνίων Εξετάσεων;

Η συμβουλή μου για κάθε κορίτσι που σκέφτεται να διαλέξει αυτό τον όμορφο δρόμο της ναυτιλίας είναι μόνο να έχει ενημερωθεί σωστά για αυτό το επάγγελμα, είναι ένας αρκετά ιδιαίτερος χώρος και ένα καθαρά πρακτικό επάγγελμα. Πρέπει να ξέρει πολύ καλά τί έχει να αντιμετωπίσει. Πλέον υπάρχουν ευκαιρίες για τα κορίτσια ,πολλές εταιρίες στηρίζουν και δίνουν ίσες ευκαιρίες σε αγόρια και κορίτσια. Το επάγγελμα δεν είναι κλειστό για τις γυναίκες μόνο κάποια κλειστά μυαλά έχουν παραμείνει ακόμη, αλλά για την κάθε κοπέλα που ονειρεύεται και θέλει πραγματικά να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα είναι σίγουρο πως θα τα καταφέρει. Υπάρχουν πολλές γυναίκες πρότυπο που φτάσανε στην κορυφή της ιεραρχίας και κατακτήσανε την θέση του Πλοίαρχου Α σε πολύ δύσκολες εποχές, όταν ακόμη φαινόταν απίθανο να υπάρχουν γυναίκες στα πλοία και ανοίξανε τον δρόμο για όλες εμάς.

-Τι θα συμβούλευες ένα δόκιμο στο πρώτο του ταξίδι (μπάρκο);

Το πρώτο ταξίδι για όλους μας είναι μια αναγνωριστική βόλτα στην θάλασσα και στον τομέα της ναυτιλίας. Θέλει αρκετή προσπάθεια να εγκλιματιστεί κάποιος για αρχή στην λειτουργία και στις ιδιαιτερότητες ενός πλοίου. Στο πρώτο ταξίδι, εκεί πρέπει να εστιάζουν όλοι και στο να μάθει όσα πιο πολλά μπορεί, η γνώση σε αυτή την δουλειά όπως και στις περισσότερες είναι η μεγαλύτερη δύναμη. Και να μην αφήσει κανέναν που ίσως προσπαθήσει να την απογοητεύσει. Ο καθένας που ξεκάνει σε αυτό τον χώρο πρέπει να έχει έναν ξεκάθαρο στόχο για το τι θέλει να κάνει και αυτό να κυνηγήσει.

-Περιέγραψε μας πως περνάει τη μέρα της μία γυναίκα Υποπλοίαρχος εντός και εκτός βάρδιας;

Η μέρα μου στο πλοίο ξεκάνει πολύ νωρίς με διαφορές εργασίες και τελειώνει το απόγευμα. Είναι αρκετά αυτά που έχει να κάνει κάποιος σε αυτή την θέση. Στις μέρες που είμαστε εκτός λιμανιού είναι ήρεμα σχετικά τα πράγματα. Οι καθημερινές μου ασχολίες έχουν να κάνουν κυρίως με την συντήρηση του πλοίου, την ασφάλεια και εκπαίδευση του πληρώματος και με το φορτίο που μεταφέρουμε κάθε φορά. Στον ελεύθερο μου χρόνο κυρίως διαβάζω και περνώ κάποιες ώρες με το υπόλοιπο πλήρωμα. Συνήθως ο ελεύθερος χρόνος είναι περιορισμένος όποτε περνά και πολύ γρήγορα.

-Υπάρχει η πεποίθηση ότι οι γυναίκες που σταδιοδρομούν στο Εμπορικό Ναυτικό, εγκαταλείπουν σύντομα το επάγγελμα. Αυτή η άποψη ισχύει;

Αυτή η πεποίθηση σε έναν μεγάλο βαθμό είναι αληθινή. Δυστυχώς,  ένα μειονέκτημα των γυναικών έναντι των αντρών είναι η θέληση για δημιουργία οικογενείας. Πολλές ικανές γυναίκες ξεκινάνε με έντονη επιθυμία να συνεχίσουν και να επιτύχουν στο ναυτικό επάγγελμα. Αλλά η φύση είναι ανίκητη. Έρχεται η ηλικία και η στιγμή που πρέπει να επιλέξει καριέρα ή οικογένεια και συνήθως κερδίζει το δεύτερο. Αυτό είναι το κυριότερο εμπόδιο που αναγκάζει τις γυναίκες να εγκαταλείψουν το επάγγελμα και όχι ότι είναι αδύναμες ή δεν έχουν την θέληση. Οι άντρες μπορούν να έχουν κανονικά τις οικογένειες τους και να ταξιδεύουν , απλά η γυναίκα μένει πίσω και μεγαλώνει τα παιδιά και ουσιαστικά «κρατάει» το σπίτι. Αυτό γινόταν πάντα και συνεχίζει να γίνεται. Για εμάς τις γυναίκες είναι διαφορετικά. Δεν έχει εφευρεθεί ακόμη το συλλεκτικό αυτό μοντέλο άντρα που θα δεχτεί να μείνει αυτός πίσω και να ταξιδεύει η γυναίκα του.

-Ποιες είναι οι σκέψεις σου στο άκουσμα των λέξεων συναισθηματική ζωή, οικογένεια και ναυτικός; Πόσο εύκολο είναι να συνδυαστούν όλα αυτά μαζί;

Είναι εξαιρετικά δύσκολος ο συνδυασμός οικογένειας και του να είσαι ναυτικός. Απαιτεί πολύ προσπάθεια και από τις δυο πλευρές και ισορροπίες. Εγώ μεγάλωσα με πατερά ναυτικό και ίσως δεν μου φαίνεται και τόσο δύσκολο, αλλά η αλήθεια είναι πως είναι. Τα διαστήματα που λείπουμε είναι μεγάλα και η απόσταση πολλές φορές δυσκολεύει τα πράγματα. Φυσικά όμως και γίνεται να τα συνδυάσεις αρκεί να υπάρχει θέληση. Πλέον έχουν βελτιωθεί και οι επικοινωνίες και αυτό είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Μπορούμε και κρατάμε μια πιο στενή επαφή με τις οικογένειες μας, κάτι που παλιότερα δεν υπήρχε.

-Πώς αντιδρούν τόσο οι φίλοι σου όσο και οι άνθρωποι που σε γνωρίζουν όταν τους λες ότι είσαι ναυτικός;

Οι φίλοι μου πλέον το έχουν συνηθίσει. Όσοι με ξέρουν από μικρή ήξεραν πάντα πως αυτό θα έκανα. Με στηρίζουν με κάθε τρόπο και είναι ένα κομμάτι της δύναμης μου. Έχουν μάθει ακόμη και ναυτικές ορολογίες για να μπορούμε να συνεννοούμαστε. Για μένα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου οι φίλοι και κυρίως όταν λείπω. Τώρα όσο για τους καινούργιους ανθρώπους που με γνωρίζουν, αρκετές φορές φαίνεται παράξενο το άκουσμα της λέξης ναυτικός και κυρίως στους ανθρώπους που δεν έχουν στην οικογένεια τους και στον κύκλο τους ναυτικούς. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί που δεν γνωρίζουν ότι υπάρχουν γυναίκες σε αυτό τον χώρο.

-Έχεις βιώσει κινδύνους εν ώρα εργασίας και ποια ήταν η αντίδρασή σου;

Όχι, εκτός από τον καιρό, που πολλές φορές είναι άσχημος. Μέχρι σήμερα όμως δεν έχω βιώσει κάποιο κίνδυνο και ελπίζω να μην συμβεί κάτι τέτοιο.

-Σε ποιους λόγους οφείλεται κατά τη γνώμη σου το γεγονός ότι στο ναυτικό επάγγελμα παρατηρείται πολύ χαμηλό ποσοστό γυναικών και αν πιστεύεις ότι υπάρχει η ανάλογη προβολή του ναυτικού επαγγέλματος στο γυναικείο φύλο σε σχέση με τους άνδρες.

Άντρες υπήρχαν στον χώρο της ναυτιλίας από την αρχή της σχολής. Για τις γυναίκες λειτούργησε για πρώτη φορά το 1989, δηλαδή μιλάμε για 30 χρόνια μόνο και για πολλά χρόνια ο αριθμός των γυναικών που εισάγονταν στις σχόλες ήταν ιδιαίτερα περιορισμένος. Οπότε αυτό από μόνο του μειώνει σημαντικά το ποσοστό των γυναικών . Τα τελευταία χρόνια όμως παρατηρείται αύξηση και είμαι σίγουρη πως σε λίγα χρόνια αυτός ο αριθμός θα έχει αυξηθεί σημαντικά. Επίσης υπάρχει μια στερεότυπη αντίληψη γύρω από αυτό το θέμα, πως οι γυναίκες δεν μπορούν να διοικήσουν ένα καράβι, κάτι που αποθαρρύνει πολλά κορίτσια, τα οποία ξεκινούν και στη συνέχεια δεν παλεύουν για να ανέβουν σε αυτό τον κλάδο. Η ιστορία όμως μέχρι σήμερα έχει δείξει πως οι γυναίκες μπορούν και με μεγάλη επιτυχία μάλιστα να τα καταφέρουν. Για κάθε γυναίκα που έχει ξεκάθαρο στόχο την επιτυχία της στο ναυτικό επάγγελμα, τότε δεν υπάρχει κανένα απολύτως εμπόδιο!

-Από τη συζήτησή μας διαπίστωσα ότι λατρεύεις τη θάλασσα και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής σου. Ποια είναι τα επαγγελματικά σου σχέδιά όταν θα έρθει η στιγμή να εγκαταλείψεις την μεγάλη σου αυτή αγάπη;

Η αλήθεια είναι πως ακόμη δεν το έχω σκεφτεί και πολύ αυτό γιατί τα σχεδία μου για τα επόμενα χρόνια είναι αποκλειστικά και μόνο να ταξιδεύω. Σίγουρα όμως όταν έρθει αυτή η στιγμή, θα διαλέξω να είμαι κοντά στην μεγάλη μου αγάπη, τη θάλασσα, με ένα κάπως διαφοροποιημένο τρόπο απ’ ότι σήμερα σήμερα

.