Αλήθεια από ποια «αμαύρωση, αλλοίωση και καπηλεία» του Πολυτεχνείου καλούν τους εκπαιδευτικούς, τους γονιούς και τους μαθητές να προφυλαχθούν; Αμαύρωση, αλλοίωση και καπηλεία είναι να ισχυρίζεσαι ότι υποστηρίζεις το σύνθημα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» και να κρύβεις το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ και των μονοπωλίων. Λένε ψέματα ότι τα μέτρα της τρικομματικής κυβέρνησης καταστρέφουν την κοινωνία. Τα μέτρα είναι αντεργατικά – αντιλαϊκά τη στιγμή που θησαυρίζουν οι πολυεθνικές και οι τραπεζίτες. Η πολιτική για λιγότερο ψωμί για το λαό είναι η άλλη όψη των πακτωλών των παροχών στο κεφάλαιο στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. Η φθηνότερη και πιο ευέλικτη εργατική δύναμη αποτελεί στόχο της συνθήκης του Μάαστριχτ και όλων των μετέπειτα συνθηκών της ΕΕ. Οι εξελίξεις στην παιδεία έχουν στον πυρήνα τους τη στρατηγική αντικατάστασης της γενικής παιδείας από τη δια βίου κατάρτιση και τη στροφή στις εφήμερες δεξιότητες. Πολιτική ελευθερία για το λαό δε μπορεί να υπάρξει όταν στην οικονομία ο εργάτης είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης. Υπάρχει άραγε ιστορικό παράδειγμα όπου κυβερνητικοί διαχειριστές της εξουσίας του κεφαλαίου, φιλελεύθεροι ή όποιων αποχρώσεων σοσιαλδημοκράτες, να διασφάλισαν τα δικαιώματα των εργαζομένων;

Αποκαλύπτονται, κάνοντας λόγο για «πανανθρώπινες αξίες», που προφανώς αγκαλιάζουν εργάτες και εκμεταλλευτές από κοινού. Ουδέτερες αξίες δεν υπήρξαν ούτε πρόκειται να υπάρξουν. Σαν μια τέτοια αξία παρουσιάζουν μια αφηρημένη δημοκρατία, την οποία θέλουν να προστατέψουν από τους εχθρούς της. Κόπτονται για την αστική κοινοβουλευτική εκδοχή της δικτατορίας των μονοπωλίων, στην οποίο ορκίζονται σαν γνήσιοι οπαδοί του καπιταλισμού. Αλήθεια δεν ξέρουν – δεν άκουσαν τίποτε για τα πειράματα εκδημοκρατισμού της χούντας και τη στάση των τότε οπορτουνιστών; Θέλουν να αποκοιμίσουν τους εργαζόμενους. Τους αποτρέπουν να παλέψουν για τη δική τους εξουσία και το δικό τους κράτος. Δηλαδή τους αποτρέπουν από την κατάχτηση των προϋποθέσεων για να κοινωνικοποιηθεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία. Γίνονται όσο πιο σαφείς μπορούν κάνοντας λόγο για ειρηνική αντίσταση (σαν την αυτοεξορία του Καραμανλή στο Παρίσι;). Μια λάιτ αντίσταση με ολίγη από ΜΚΟ (κοινωνική δράση), χωρίς οργανωμένο, σκληρό, ταξικό αγώνα μετατρέπει σε φληναφήματα τα περί «κοινωνίας χωρίς ταξικές ανισότητες». Ομολογούν ότι στόχος τους είναι απλώς η ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης και της τρόικας. Ή για να το πούμε διαφορετικά στόχος είναι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με την απάτη ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή πολιτική, εντός ΕΕ και με καπιταλιστική κυριαρχία στην οικονομία. Δεν είναι τυχαίο ότι ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ δήλωνε ευθαρσώς στη Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ-ΚΙ ότι είναι άκαιρη η πρόταση κατάργησης των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων.

Η ανακοίνωση της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ προσφέρει συμπεράσματα σε κάθε τίμιο αγωνιστή, σε κάθε εκπαιδευτικό, γονιό και μαθητή. Να υπερασπιστούμε τις ιστορικές παρακαταθήκες του λαού μας από την υπονόμευση, τον πολιτικό ευνουχισμό και τη διαστρέβλωση. Είναι ώρα ευθύνης για τα μεγάλα, για όλα όσα ανήκουν στο λαό και οφείλει να τα διεκδικήσει. Με το ΠΑΜΕ, μαζικά και μαχητικά, τιμούμε το Νοέμβρη.