Ηταν Οκτώβριος του 2005 όταν εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ η Αννα Μπουσδουκου. Κόρη του πασίγνωστου ηθοποιού και δασκάλου του θεάτρου Νίκου Μπουσδούκου (υπήρξε και ιδρυτικό στέλεχος του περίφημου Αμφιθεάτρου του Σπύρου Ευαγγελάτου - τον βλέπουμε στη φωτογραφία κάτω), φοιτούσε τότε ακόμα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και έφτασε στο συγκρότημα του Φαλήρου στο πλαίσιο του προγράμματος πρακτικής εξάσκησης.

Ως είθισται μπήκε αρχικά στο χώρο του ελεύθερου ρεπορτάζ και στην παραγωγή των εκπομπών – εκεί που παίρνουν το βάπτισμα του πυρός οι νεοφώτιστοι της δημοσιογραφίας. Η επικαιρότητα που είχε υψηλές απαιτήσεις, το έμφυτο ταλέντο της και η επιμονή της την οδήγησαν σύντομα πίσω από τα μικρόφωνα, ακόμη και στην παρουσίαση ραδιοφωνικού βραδινού μαγκαζίνο.

Αλλωστε έχει ή ίδια δώσει το στίγμα του επαγγελματικού της στόχου: "Σήμερα, παρά το γεγονός ότι στο επίκεντρο βρίσκονται οι οικονομικο-πολιτικές εξελίξεις (κάτι που απαιτεί πολύ περισσότερο διάβασμα, ακόμα και από την εποχή των πανελληνίων), προσπαθώ να εντοπίζω μέσω του ρεπορτάζ ανθρώπους που επιχειρούν, καινοτομούν και μας θυμίζουν και την άλλη όψη του νομίσματος." Η απόφαση του σταθμού να της αναθέσει την ολοκληρωτική παρουσίαση του ενημερωτικού μαγκαζίνο του ΣΚΑΪ τώρα -αν και αρχικά είχε ανακοινωθεί ότι θα του συμπαρουσιάζει με τους συναδέλφους του πολιτικού ρεπορτάζ Γιάννη Ντσούνο και Χρήστο Κούτρα-, προκάλεσε μεγάλη έκπληξη. Από πολλούς αποδόθηκε στον νέο διευθυντή ειδήσεων τον Σταμάτη Μαλέλη, τον άνθρωπο που έχει δημιουργήσει μερικά από τα μεγαλύτερα δημοσιογραφικά τηλεοπτικά αστέρια τις τελευταίες δεκαετίες.

Mιλώντας στο k-magazine αποκάλυψε τι της δίνει ενέργεια και δύναμη: « Να σου πω την αλήθεια, γερή δόση ενέργειας μου δίνει μια καλή συναυλία! Για να μιλήσουμε και πιο ρεαλιστικά, το γεγονός και μόνο ότι έχω δουλειά και μάλιστα τη δουλειά που αγαπώ μου δίνει την περισσότερη ενέργεια και δύναμη. Από κει και πέρα οι δικοί μου άνθρωποι. Για να το συνδέσω με τα παραπάνω επειδή η καθημερινότητα μας είναι πλέον πιο δύσκολη λόγω των συνθηκών ξεκαθαρίζει το τοπίο μεταξύ φίλων και γνωστών και αξιοποιείς πιο επιλεκτικά το χρόνο σου. Τελευταία πάντως έχω κολλήσει με το snowboard, είμαι τρεις ώρες στο βουνό και νομίζω ότι λείπω μια εβδομάδα διακοπές!»