Η... «βασίλισσα των προσφύγων» και η πιο ωραία «πρώτη κυρία της Μέσης Ανατολής», όπως την αποκαλεί ο διεθνής Τύπος, εκτός από πρότυπο στιλ και κομψότητας αποτελεί μία από τις πιο ισχυρές γυναίκες του κόσμου σύμφωνα με το περιοδικό «Forbes» και ταυτόχρονα μία δραστήρια, πολιτικά και κοινωνικά ευαισθητοποιημένη γυναίκα.

Μπήκε στο instagram το 2013 σήμερα έχει 3,3 εκατομμύρια followers. Εκεί ανεβάζει συχνά φωτογραφίες από φιλανθρωπικές επισκέψεις της, αλλά και από επίσημα ταξίδια της σε όλο τον κόσμο.

Το 2007 δημιούργησε το κανάλι της στο youtube, για να καταρρίψει τα στερεότυπα για τους μουσουλμάνους και τον αραβικό κόσμο. Στο twitter έχει 6,5 εκατομμύρια followers και περιγράφει τον εαυτό της ως «μαμά και γυναίκα με πολύ cool δουλειά».

Αυτή η πανέμορφη και ταυτόχρονα απλή γυναίκα, μπορεί να είναι εξίσου εντυπωσιακή είτε παρηγορώντας πρόσφυγες είτε συνοδεύοντας τον βασιλιά της Ιορδανίας, τον σύζυγό της. 

Και το σίγουρο είναι ότι επισκιάζει τους πάντες δίπλα της.

Πρόσφατα, με 10 εκατομμύρια followers στα social media συνολικά, η βασίλισσα Ράνια της Ιορδανίας κατέκτησε την τέταρτη θέση ανάμεσα στους παγκόσμιους ηγέτες με τους περισσότερους ακόλουθους σε facebook, twitter και instagram. Και είναι η πιο δημοφιλής γυναίκα από την Αραβία στον κόσμο.

«Τα social media άνοιξαν ένα νέο παράθυρο στη ζωή μου και με βοήθησαν να απομυθοποιήσω όσα κάνω, αποδεικνύοντας ότι όλοι ζούμε κανονικές ζωές» δήλωσε η ίδια στους Sunday Times πριν από λίγες μέρες.

Πριν από λίγους μήνες, είχε πει μιλώντας για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα της:

«Σήμερα, περισσότερα από 13 εκατομμύρια παιδιά - τα μισά από αυτά τα κορίτσια – είναι αποκλεισμένα από την εκπαίδευση. Τα κορίτσια στην Υεμένη, φοβούνται όταν βρίσκονται στο σχολείο. Πολλά κορίτσια από το Νότιο Σουδάν ζουν υπό την απειλή ότι θα πέσουν θύματα απαγωγής ενώ βρίσκονται στο σχολείο».

«Και ο φόβος αναγκάζει τα κορίτσια στη Συρία να κάνουν μάθημα μέσα στη νύχτα, μέσα σε εγκαταλελειμμένες τάξεις, μέσα σε ένα άγνωστο και αβέβαιο μέλλον. Δεν μπορώ να θυμηθώ χειρότερη και πιο σπαρακτική στιγμή για την περιοχή μου. Μια περιοχή βυθισμένη στις συγκρούσεις, όπου τα παιδιά δεν μπορούν να πάνε στο σχολείο».