Mε τον καθένα για ξεχωριστό λόγο. Αυτές οι τρεις ξεχωριστές αγάπες είναι όλες απαραίτητες για να μάθουμε πώς να αγαπάμε και να μας αγαπούν.

Ο έρωτας είναι μια κινητήριος δύναμη για όλους τους ανθρώπους. Για άλλους είναι πολύ εύκολο να ερωτευτούν, ενώ για μερικούς πολύ σπάνιο και δύσκολο. Πολλοί τον αναζητούν, άλλοι τον φοβούνται και κάποιοι τον αποφεύγουν. Πάντως, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορείς να τον ελέγξεις.

Κάποτε κάποιος είπε κάτι σοφό: «Η αγάπη είναι απλώς μια λέξη μέχρι να έρθει κάποιος και να της δώσει νόημα». Και αυτό είναι η βάση της θεωρίας που θέλει να ερωτευόμαστε τρεις φορές στη ζωή μας, με την καθεμία να εξυπηρετεί έναν πολύ διαφορετικό σκοπό, την οποία θα αναλύσουμε παρακάτω:

1. Παραμυθένια αγάπη

Συχνά ο πρώτος μας έρωτας είναι όταν είμαστε μικροί, στο σχολείο. Είναι ο ιδεατός έρωτας, όπως στα παραμύθια που διαβάζαμε όταν ήμασταν παιδιά. Τον εξιδανικεύουμε και πιστεύουμε ότι θα διαρκέσει για μια ζωή. Αυτή η αγάπη προσεγγίζει περισσότερο αυτό που θέλει η κοινωνία ή οι γονείς μας παρά τι θέλουμε εμείς. Δεν έχει σημασία αν δεν αισθανόμαστε καλά μέσα στη σχέση ή αν βρίσκουμε τον εαυτό μας να «πνίγει» τα δικά μας θέλω για να την κάνουμε να δουλέψει, γιατί βαθιά μέσα μας πιστεύουμε πως έτσι υποτίθεται ότι πρέπει να είναι η αγάπη. Ο τρόπος που φαίνεται η σχέση μας προς τα έξω είναι πιο σημαντικός από αυτό που πραγματικά νιώθουμε. Σε αυτόν τον τύπο αγάπης, το πώς μας βλέπουν οι άλλοι είναι πιο σημαντικό από το πώς αισθανόμαστε. 

2. Περίπλοκη αγάπη

Η επόμενη αγάπη, η δεύτερη, είναι η σκληρή. Αυτή είναι η αγάπη που μας διδάσκει μαθήματα για τους εαυτούς μας.  Αυτή η αγάπη φέρνει μαζί της μεγάλο πόνο. Τον πόνο της απώλειας, την εξαπάτηση και τα ψέματα. Το δεύτερο είδος αγάπης είναι το πιο δύσκολο και πιο περίπλοκο στην ζωή μας. Θεωρούμε, ότι έχουμε αποκτήσει εμπειρίες και γνώσεις από την προηγούμενη αγάπη και επιλέγουμε έναν τελείως διαφορετικό τύπο συντρόφου. Αρπάζουμε κάθε ευκαιρία να βελτιώσουμε την σχέση μας, αλλά κάθε προσπάθεια οδηγεί σε μεγαλύτερη αποτυχία. Είναι ένα πραγματικό δράμα με περιστασιακές στιγμές χαράς. Ενας φαύλος κύκλος. Για άλλη μια φορά, αδιαφορούμε για τα πραγματικά μας αισθήματα λόγω των ατελείωτων προσπαθειών να σώσουμε μια προβληματική σχέση. Με αυτόν τον τύπο αγάπης, το να προσπαθούμε να την κάνουμε να δουλέψει είναι πιο σημαντικό από το να σκεφτούμε αν όντως πρέπει να προσπαθήσουμε.Ο αγώνας δηλαδή για να κάνουμε την κατάσταση καλύτερη γίνεται πιο σημαντικός από την ίδια την κατάσταση. Είναι η αγάπη που ευχόμαστε να ήταν σωστή.