Ξεκίνησε με συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, πέρασε από τις πρώτες εκλογές του Γενάρη και τα πρώτα δείγματα γραφής της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, το συνέδριο της ΟΛΜΕ, το δημοψήφισμα, την υπογραφή του μνημονίου 3 και κλείνει με τη νέα συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που το υλοποιεί. Η παρατεταμένη ύφεση, οι πόλεμοι και η δυστυχία για τους λαούς σε συνθήκες ανάπτυξης των τεχνολογικών - παραγωγικών δυνατοτήτων δείχνουν τη χρεωκοπία του συστήματος που στηρίζεται στην ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και το σάπισμά του. Η πολιτική που είχε να αντιμετωπίσει το σωματείο και ο λαός μας ευρύτερα, παρά τις εναλλαγές στους διαχειριστές και τις όποιες διαφοροποιήσεις στα μείγματα, είχε σταθερά στο επίκεντρο την κερδοφορία του κεφαλαίου, τη μείωση του εργατικού κόστους, τις δεσμεύσεις σε ΕΕ και ΝΑΤΟ. Η ΕΛΜΕ βρέθηκε σταθερά απέναντί της, υπερασπίζοντας τα δικαιώματα των συναδέλφων, το δικαίωμα των μαθητών της εργατικής – λαϊκής οικογένειας στη μόρφωση και στη ζωή, συμβάλλοντας στη διαμόρφωση μιας συμμαχίας γονέων – εκπαιδευτικών – μαθητών στο πλευρό του ταξικού εργατικού κινήματος.

Σήμερα καλούμαστε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες που δημιουργούνται από την κυριαρχία του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού στον κλάδο, από το φόβο και την καλλιέργεια της συνευθύνης για το μνημόνιο, ώστε γρήγορα να ανασυνταχθούμε και να πολεμήσουμε αποτελεσματικά τα νέα βάρβαρα μέτρα με βασικό μέτωπο την κοινωνική ασφάλιση και το νέο σχολείο. Καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τις θεωρίες περί καπιταλιστικής ανάπτυξης που δήθεν θα δώσει στο μέλλον κάτι και στο λαό, περί παράλληλων προγραμμάτων, περί εθνικής ομοψυχίας και κλίματος ομαλότητας για την εφαρμογή των μέτρων. Τα κενά στα σχολεία, τα προβλήματα στην ειδική αγωγή, στις μεταφορές και στις υποδομές, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η επανεκκίνηση για την αξιολόγηση, τη νέα αύξηση του ωραρίου και τις καταργήσεις - συγχωνεύεις τμημάτων και σχολείων, η όξυνση του αυταρχισμού και οι προσπάθειες χειραγώγησης των μαθητών και καταστολής του έργου της ΕΛΜΕ στα σχολεία, δείχνουν ότι ο κλάδος πρέπει να ανασκουμπωθεί και να βάλει πλάτη στην ανασύνταξη του κινήματος. Να νοιώσει την ΕΛΜΕ σπίτι και αποκούμπι.

Ειδικότερα για τη χρονιά που πέρασε

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ άνοιξε όλα τα μέτωπα, δεν άφησε θέμα που να «πέσει κάτω». Ήταν διαρκής ο αγώνας για την επαναφορά των διαθέσιμων, για τα δικαιώματα των νέων εκπαιδευτικών μονίμων και αναπληρωτών, οι πρωτοβουλίες για τη σίτιση, τη στέγαση και τη μετακίνησή τους, για να σταματήσουν κατασχέσεις μισθών από τις τράπεζες, για να μην περάσουν καταργήσεις σχολείων – κατευθύνσεων και τμημάτων στο Νομό, για να λειτουργήσουν τα ειδικά σχολεία, οι δομές ειδικής αγωγής και το ΚΕΔΔΥ με το απαραίτητο προσωπικό, για να λειτουργήσει η μαθητική εστία και το εξεταστικό κέντρο των ΕΠΑΛ στην Ιθάκη, για να επουλωθούν οι πληγές των σεισμών και των πλημμυρών, για να υπάρξει ασφάλεια στις σχολικές και αθλητικές υποδομές, για να γίνει για πρώτη φορά πράξη η γεωγραφική κατανομή των σχολείων, για να μην περάσουν παραβιάσεις δημοκρατικών δικαιωμάτων – όπως η διακίνηση προσωπικών δεδομένων μέσω των σχολείων κοκ.

Ο αγώνας αυτός είχε αποτελέσματα, υπήρξαν καταχτήσεις σε κάποια από τα παραπάνω. Κι οι καταχτήσεις αυτές, όπως και εκείνα που αποτρέπονται χάρις στη δυναμική της ΕΛΜΕ, πραγματοποιούνται σε ένα δύσκολο περιβάλλον.

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ σύνδεσε τον εκπαιδευτικό αγώνα με μια σειρά άλλα λαϊκά προβλήματα του Νομού, όπως την υγεία με έμφαση στη σχολική, με απαίτηση να γίνονται εξετάσεις και να δίνονται δωρεάν πιστοποιητικά σε όλους τους μαθητές, να υπάρχουν γιατροί στα αγροτικά ιατρεία και τα κέντρα υγείας που καλύπτουν σχολεία αλλά και έκανε παρεμβάσεις στον ΕΟΠΥΥ για τις απαράδεκτες καταστάσεις που βιώνει ο κλάδος στην ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη, κατάσταση που διαρκώς χειροτερεύει.

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ συνέδραμε όλες τις κινητοποιήσεις (και πρωταγωνίστησε σε κάποιες) για το δικαίωμα σε τακτική ασφαλή ακτοπλοϊκή συγκοινωνία. Δεν έλλειψε από κανένα προσκλητήριο του ΠΑΜΕ για τα κεντρικά μέτωπα πάλης που καθορίζουν τη ζωή και το μέλλον του λαού μας και του κλάδου.

Τονίζουμε τις πρωτοβουλίες:

-      Την καμπάνια για την Παλαιστίνη στα σχολεία.

-      Την κινητοποίηση στην Αθήνα για να ληφθούν μέτρα για τους σεισμόπληκτους μαθητές και τις υποδομές των σχολείων.

-      Την προσπάθεια ανάδειξης της ιστορικής μνήμης στα σχολεία με ανακοινώσεις, παρεμβάσεις κοκ, το μέτωπο στο ρατσισμό και το φασισμό.

-      Τη διοργάνωση και λειτουργία των μαθημάτων αλληλεγγύης από την ΕΛΜΕ. Με την υπόθεση αυτή, στην οποία χρειάζεται να μπει κι άλλο κομμάτι του κλάδου, δίνουμε χέρι αλληλεγγύης, βοηθιέται η συμμαχία με γονείς – μαθητές.

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ ήρθε σε αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, τις τοπικές αρχές σε Δήμο και Περιφέρεια αλλά και με τη ΔΔΕ. Ποτέ δεν το έβαλε κάτω και υπερασπίστηκε τον κλάδο και το λαό.

Γι’ αυτό δέχτηκε επίθεση, έγινε προσπάθεια τρομοκράτησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι βρέθηκε στο στόχαστρο της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, ενώ αρχίζουν ξανά προκλήσεις στην ΕΛΜΕ από δήθεν «προοδευτικά» στελέχη της εκπαίδευσης, στο όνομα του νόμου και της τάξης. Οι δυσκολίες από τους νέους απεργοκτόνους νόμους που ετοιμάζει η κυβέρνηση και η πλουτοκρατία δεν θα μας πτοήσουν. Έχουμε αντιμετωπίσει διώξεις υπερασπιζόμενοι τον κλάδο και τους μαθητές, είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε και κάθε νέα επίθεση ενάντια στο συνδικάτο και το ρόλο του.

Μορφές δράσης και συμμετοχής του κλάδου

Το ΔΣ χρησιμοποίησε όλες τις μορφές με κλιμάκωση: Συνεντεύξεις τύπου, παραστάσεις ΔΣ, συμμετοχή σε εκδηλώσεις – ημερίδες, συσκέψεις με γονείς – μαθητές, συλλαλητήρια, απεργίες. Η συμμετοχή του κλάδου είχε διακυμάνσεις από 50% τη μεγαλύτερη απεργιακή συμμετοχή επί της προηγούμενης συγκυβέρνησης ΝΔ - -ΠΑΣΟΚ μέχρι τη συμμετοχή μόνο μελών του ΔΣ. Το ΔΣ επισημαίνει ότι είναι απαράδεκτο και αντισυνδικαλιστικό μέλη του να μη στηρίζουν τις απεργίες που έχουν αποφασισθεί. Πρόβλημα για λύση είναι η συμμετοχή στις ΓΣ που πρέπει να αποτελεί τον κύριο χώρο συζήτησης και διαμόρφωσης του σχεδιασμού από τον κλάδο. Είναι τεράστιες οι ευθύνες του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, που καλλιέργησε την ανάθεση και τη λογική ότι η λύση δεν θα δοθεί με τη ταξική πάλη αλλά με την κυβερνητική εναλλαγή. Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ βλέπει αυτοκριτικά ότι σε αρκετές περιπτώσεις συνέβαλλε στην καλλιέργεια της ανάθεσης, δρώντας για τον κλάδο χωρίς πάντα την επιμονή να είναι ο κλάδος παρών.

Λειτουργία ΔΣ

Το ΔΣ λειτούργησε τακτικά, με ημερήσια διάταξη. Υπήρχαν διακυμάνσεις στη συμμετοχή μελών, και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις χωρίς ενημέρωση. Με μεγαλύτερη ευθύνη πρέπει να δούμε τη λειτουργία, μέσα στη νέα κατάσταση και στα καθήκοντα που απορρέουν. Υπήρξε προσαρμογή καθηκόντων στο ΔΣ, λόγω συμμετοχής του Προέδρου στις βουλευτικές εκλογές. Το ΔΣ υπερασπίστηκε τη θέση ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει να έχουν δικαίωμα συμμετοχής στα πολιτικά δρώμενα χωρίς να παραιτούνται και γι’ αυτό η σύνθεση του ΔΣ όσο αφορά τον Πρόεδρο δεν άλλαξε. Αντίθετα, υπήρξε παραίτηση του ΓΓ από τη θέση του το Μάρτη, στην οποία επικαλούνταν διαφωνίες με τη γραμμή της πλειοψηφίας. Επιπλέον το ΔΣ εκτίμησε ότι για λόγους συνδικαλιστικής δεοντολογίας δεν έπρεπε να γίνει συμπλήρωση με μέλος από την πλειοψηφούσα παράταξη στη θέση συναδέλφου της τρίτης σε δύναμη παράταξης που συνταξιοδοτήθηκε και ήταν μόνος υποψήφιος στις προηγούμενες εκλογές. Είναι θεμιτό - κατά τη γνώμη του ΔΣ – σε αντίστοιχες περιπτώσεις οι συνάδελφοι να μπορούν να συμμετέχουν στις συνεδριάσεις και μετά τη συνταξιοδότησή τους μέχρι την ανάδειξη νέου ΔΣ. Έτσι, στη σύνθεση υπήρχε ένα μέλος λιγότερο από ένα διάστημα και μετά, ενώ μετά τις μεταθέσεις αντικαταστάθηκε και ένα μέλος από τη μειοψηφία.

Μέτωπα που χρειάζεται να προσέξουμε τη νέα χρονιά

1. Παρέμβαση της ΕΛΜΕ στους μαθητές, στο μορφωτικό περιεχόμενο της γνώσης. Αυτό αφορά ανακοινώσεις, σχολικής γιορτές, πρωτοβουλίες και εκδηλώσεις, projectκαι πολιτιστικά προγράμματα. Ιδιαίτερα να ανοίξουμε το θέμα των ναρκωτικών και να αξιοποιήσουμε τη δυνατότητα που μας δίνει η συμμετοχή της ΕΛΜΕ και της Ένωσης Γονέων στον «Απόπλου», αλλά και να έρθουμε σε επαφή με το ΕΣΥΝ.
2. Σταθερή επαφή με γονείς – μαθητικά συμβούλια. Πιο αποφασιστικά στις συσκέψεις στα σχολεία που βοηθάνε στη ζύμωση και στην οργάνωση της πάλης. Μπροστά στην απεργία της 12ης Νοέμβρη να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για την κάθοδο όλων των σχολείων στην απεργιακή συγκέντρωση, να αναδείξουμε την παιδεία λαϊκή υπόθεση.
3. Ειδικό μέτωπο στη Χρυσή Αυγή. Μέτωπο και στις «προοδευτικές» απόψεις να μην έχουν σχέση τα ταξικά συνδικάτα με τους μαθητές, που βάζουν βούτυρο στο ψωμί της. Να αναμετρηθούμε με τη λογική των «ίσων αποστάσεων» και των «δύο άκρων». Να αντιμετωπίσουμε το φασιστικό δηλητήριο στην ουσία του, διαπαιδαγωγώντας με τη στάση μας. Η περήφανη στάση των συναδέλφων που υλοποίησαν τη γραμμή της ΕΛΜΕ με την ανάγνωση του γράμματος στην επέτειο της δολοφονίας του Φύσσα, η απάντηση 15μελών μαθητικών συμβουλίων στη Χρυσή Αυγή και η απομόνωσή της από τους ίδιους τους μαθητές είναι τίτλος τιμής και για την εκπαιδευτική κοινότητα και παράδειγμα προς μίμηση.
4. Προτάσσουμε τοπικά τα ζητήματα των υποδομών, της αντισεισμικής – αντιπλημμυρικής θωράκισης και προστασίας.
5. Δράση για την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες. Η καμπάνια που έχουμε ανοίξει να αποκαλύπτει τις αιτίες της προσφυγιάς, την ανάγκη αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Να μην υπάρξει δυνατότητα πολιτιστική ή άλλη που να μην αξιοποιηθεί. Να βοηθηθεί σταθερά η συγκέντρωση των υλικών που έχουμε ανακοινώσει στα σχολεία.
6. Παρέμβαση για τις καθαρίστριες. Δουλεύουμε σταθερά σε αυτό το μέτωπο. Αντιμετωπίζουμε τις μειώσεις των αποδοχών τους και πρακτικά βοηθάμε σε ότι πρόβλημα αντιμετωπίζουν (πχ μαθήματα στα παιδιά τους).
7. Πολιτιστική λέσχη. Η λέσχη στην οποία δρούμε μαζί με το ΕΚΚΙ να περιλάβει πέρα από τον κινηματογράφο και το χορό, αφού συνάδελφος θα διδάξει αργεντίνικο τάνγκο.
8. Οι νέοι εκπαιδευτικοί εξακολουθούν να είναι προτεραιότητα. Συνεχίζουμε το συντονισμό με την Πρωτοβουλία Αναπληρωτών. Συμβάλουμε τοπικά σε ενιαία επιτροπή α΄βάθμιας και β΄βάθμιας.

Συνεχίζουμε αταλάντευτα με το ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ κόντρα στο κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις του και τους επιστάτες του μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Διεκδικούμε ανάπτυξη για το λαό, με άλλη εξουσία – οικονομία.

Το μέλλον δεν γράφεται από μόνο του έτσι νέτο – σκέτο αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς. Ο λαός έχει τη δύναμη, μπορεί και θα βγει νικητής, όσες δυσκολίες κι αν χρειαστεί να ξεπεράσει, όσους αγώνες κι αν χρειαστεί να κάνει.

Αργοστόλι 26/10/2015

Για το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ