Παρουσιάζοντας τη μελέτη στην επιθεώρηση Marine Policy, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι τα διαθέσιμα στοιχεία για το μέγεθος της νόμιμης και παράνομης αλιείας είναι ελλιπή. Αυτό σημαίνει ότι ο πραγματικός αριθμός των καρχαριών που σκοτώνονται κάθε χρόνο μπορεί να κυμαίνεται από τα 63 έως τα 273 εκατομμύρια.

Η μείωση των πληθυσμών δημιουργεί ανησυχίες όχι μόνο για τους ίδιους καρχαρίες αλλά και για τα οικοσυστήματα, αφού οι θηρευτές που βρίσκονται στην κορυφή της διατροφικής πυραμίδας παίζουν κρίσιμο ρυθμιστικό ρόλο.

Το πρόβλημα επιδεινώνεται από το γεγονός ότι οι καρχαρίες αναπτύσσονται και αναπαράγονται με αργούς ρυθμούς -ορισμένα είδη δεν φτάνουν σε αναπαραγωγική ηλικία πριν τα δέκα χρόνια.

Οι καρχαρίες αλιεύονται για το κρέας, το λάδι του συκωτιού τους και κυρίως για τα πτερύγιά τους, τα οποία συχνά κόβονται όταν ακόμα το ψάρι είναι ζωντανό, με το υπόλοιπο σώμα να πετάγεται ολόκληρο πίσω στη θάλασσα. Η πρακτική αυτή έχει απαγορευτεί από την ΕΕ, τον Καναδά, τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, δεν φαίνεται όμως να έχει σταματήσει, αφού η ζήτηση στην Ασία παραμένει μεγάλη.

Τα δυσοίωνα στοιχεία για τους καρχαρίες θα βρεθούν τώρα στο επίκεντρο της διεθνούς συνόδου για τη Σύμβαση CITES (Σύμβαση για το Παράνομο Εμπόριο Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας), η οποία ξεκίνησε την Κυριακή στη Μπανγκόκ με τη συμμετοχή εκπροσώπων από 177 χώρες.

Στην ατζέντα θα βρεθούν προτάσεις για την καλύτερη προστασία του σφυροκέφαλου και ακόμα τεσσάρων ειδών καρχαρία που αλιεύονται για τα πτερύγιά τους.

Μια ανάλογη πρόταση είχε πάντως απορριφθεί στην προηγούμενη σύνοδο CITES το 2010.