Στο έργο «Οι Δούλες» του Ζενέ: «Είναι ίσως από τα πιο σημαντικά έργα του 2^ου αιώνα. Έχει να κάνει με την απελευθέρωση του ανθρώπου από ότι μπορεί να τον καταπιέζει. Μέσα από μια πραγματική ιστορία που χρησιμοποίησε ο Ζενέ, παίρνοντας αφορμή από δύο δούλες που σκότωσαν την κυρά τους και την κόρη της, έκανε μία διασκευή και έφτιαξε αυτό το θεατρικό έργο, επάνω στα ζητήματα της απελευθέρωσης του ατόμου γενικότερα και ειδικότερα».

Στην επιλογή του έργου: «Αποφασίσαμε να ανεβάσουμε αυτό το έργο γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό, γιατί όπως λένε και οι κριτικοί, όλοι οι άνθρωποι που παρακολουθούν θέατρο, πρέπει τουλάχιστον μία φορά να έχουνε δει τις «Δούλες» του Ζενέ».

Στην σκηνοθεσία του έργου: «Πήραμε αυτό το έργο και το τοποθετήσαμε χρονικά στην περίοδο της Δημοκρατίας της Βαιμάρης, που διήρκησε από το 1919, έως το 1933 που ήρθε ο Χίτλερ. Θεωρείται από τους επαΐοντες ,ο χρυσός αιώνας για την Γερμανία και ειδικότερα στο Βερολίνο όπου χρησιμοποιούμε ένα χώρο του καμπαρέ ,που ήταν ακόμα πιο απενοχοποιημένη πόλη και μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο οι «Δούλες» του Ζενέ, μπορούσανε να πούνε τις αλήθειες τους. Αλλά όπως και η Δημοκρατία της Βαιμάρης δεν άντεξε με την άνοδο του Φασισμού, έτσι και οι «Δούλες» δεν αντέχουν στο τέλος για να απελευθερωθούν.

Μέσα σ αυτό το χώρο, το καμπαρέ, έχουμε ως οικοδεσπότη τον Κομπέρ, ο οποίος εξελίσσει την ιστορία με την μουσική, τα τραγούδια και τους στίχους του Κώστα Χαριτάτου. Μέσα από αυτό το στοιχείο μπορεί ο θεατής να παρακολουθήσει πολύ πιο εύκολα και κρυστάλλινα όλη αυτή την ιστορία που εξελίσσεται στις δύο αυτές Δούλες και στην κυρία τους, γιατί  εδώ έχουμε και μια ιδιόμορφη θεατρική πλοκή, έχουμε θέατρο, μέσα στο θέατρο».

Έχουμε δουλέψει πολύ επίπονα γι αυτό το έργο, όλοι οι συντελεστές  και τα υπόλοιπα μέλη του Θεατρικού Εργαστηριού τα οποία  δουλέψανε στα κοστούμια, στα σκηνικά, στην οργάνωση. Τολμώ να πω, ότι αν είναι κάποιος καλός σκηνοθέτης, δεν είναι επειδή είναι από μόνος του, αλλά επειδή έχει πολύ καλό επιτελείο. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλα τα άτομα που δουλέψανε δίπλα μου».

Στους συντελεστές του έργου :Σκηνοθεσία: Πάνος Βαρδάκος,--Μουσική: Κώστας Χαριτάτος--Τραγούδι: Ελευθερία Εdwards-Χορογραφίες: Χριστίνα Μαγουλά-Μακιγιάζ: Χριστίνα Μπέλγκρας

Παίζουν: Άλκηστη Κατσούνη – Πόπη Βιτσεντζάτου – Ελευθερία Εdwards.

Χορεύουν: Χριστίνα Μαγουλά – Αγγελική Λιπιάτου.

Τον Κώστα Χαριτάτο θα έχουμε και την τύχη να τον έχουμε και μαζί μας την Παρασκευή. Διδάσκει και στο ΤΕΙ και είναι και η τελευταία χρονιά για το τμήμα Μουσικολογίας στο Ληξούρι. Κλείνει τις πόρτες του το τμήμα , ορισμένοι ακολουθούσανε λάθος τακτικές και το χρεώνονται αυτό το πράγμα. Ο Κώστας Χαριτάτος έχει γράψει πάρα πολύ ωραία μουσική και στίχους και ελπίζω ότι ο κόσμος θα το ευχαριστηθεί, γιατί σε τελευταία ανάλυση ο στόχος είναι να ευχαριστηθεί και να κατανοήσει τα μηνύματα του έργου».

Στην διάρκεια του έργου: «Η διάρκεια του έργου είναι μία ώρα και ¾ συνεχόμενα, είμαι εναντίον των διαλλειμάτων και καλώ τον κόσμο να έρθει να το παρακολουθήσει, γιατί δεν είναι εύκολο τέτοια έργα να ανεβαίνουνε συχνά».

Στους χορηγούς του: «Ευχαριστώ τον Δήμο Αργοστολίου, την ΠΕΔΙΝ, το Ίδρυμα Σπύρου Αντύπα υπέρ της Κεφαλληνίας, τον Φίλιππο Μποσώνη και την Μαρίνα Βαρθολομάτου που μας βοήθησαν, γιατί χωρίς αυτούς, δεν θα φτάναμε σ αυτό το αποτέλεσμα που φτάσαμε».

Το  θεατρικό έργο Cabaret για Δούλες, θα ανέβει από το Θεατρικό Εργαστήρι Σύγχρονης Τέχνης Κεφαλονιάς 27 – 28 & 29 Μαΐου ώρα 9:30 μ.μ. στο Δημοτικό Θέατρο Αργοστολίου.

Ακολουθεί το ηχητικό της συνέντευξης.