Ο Νίκος Μουτσινάς μιλά αποκλειστικά στο inkefalonia
Εμείς το ζητήσαμε και με χαρά δέχτηκε να μιλήσει στο inkefalonia.gr ο πολυτάλαντος Νίκος Μουτσινάς, ο οποίος ήρθε στην Κεφαλονιά πρωταγωνιστώντας στην θεατρική παράσταση «τα βαφτίσια». Συνέντευξη στους Μαρία Μουρελάτου – Μάκη Μοσχόπουλο – Γιώργο Χαλαβαζή Χαμογελαστός και ευδιάθετος μας υποδέχτηκε στο σαλόνι του ξενοδοχείου που διέμενε στο Αργοστόλι, και φυσικά δεν αρνήθηκε να απαντήσει σε καμία από τις ερωτήσεις μας.
Όπως ήταν φυσικό οι πρώτες ερωτήσεις ήταν γύρο από την θεατρική παράσταση. Χαριτολογώντας του είπαμε ότι «Ήρθαμε για τα βαφτίσια, αλλά βαφτίσια δεν είδαμε».Αυτά ήταν απλά η αφορμή για να μαζευτεί το σοι στο σπίτι όπως γίνεται σε όλες τις ελληνικές οικογένειες, και μετά επικρατεί ένας χαμός.
- Το σενάριο το έγραψες με την Τζένη Διαγούπη, ποιος είχε την ιδέα;
«Μαζί το γράψαμε δεν μπορώ να πω ότι η ιδέα ήταν δική μου η δική της, είναι γνωστό πως η Τζένη Διαγούπη είναι χρόνια στο χώρο και έχει εμπειρίες».
- Πρώτη φορά έρχεσαι στην Κεφαλονιά;
«Για δουλειά ναι πρώτη φορά, αλλά έχω έρθει άλλες τρεις φορές για διακοπές, η μια ήταν κάποιο Πάσχα δεν θυμάμαι ποιας χρονιάς αλλά θυμάμαι ότι έκανε σεισμό και μπορώ να πω ότι φοβήθηκα και δεν θα ήθελα να ξαναζήσω κάτι τέτοιο».
- Ηθοποιός, σεναριογράφος, σκηνοθέτης, παρουσιαστής, σταντ απ κομεντί, χορευτής. Πώς τα προλαβαίνεις όλα αυτά;
«Ναι... ναι σε όλα τα έχω κάνει όλα αυτά, όλα είναι στο βιογραφικό μου αλλά δεν τα έκανα συγχρόνως, παρουσιαστής είναι η δουλειά μου τα τελευταία χρόνια. Χορό έκανα παλιότερα. Αγαπώ το θέατρο και μέσα μου νιώθω πάντα ηθοποιός».
- Τι είναι ποιο δύσκολο η τηλεόραση, το θέατρο η το σταντ απ;
«Όλα έχουν τη δυσκολία τους, θέλουν δουλειά αλλά δεν υπάρχει κάτι που ξεχωρίζω ως δυσκολότερο, δεν με φοβίζει να είμαι μπροστά στο κοινό».
- Σε ποια ηλικία κατάλαβες ότι θέλεις να γίνεις ηθοποιός;
«Από πολύ μικρός δεν θυμάμαι από πότε, προέρχομαι από καλλιτεχνική οικογένεια, ο παππούς μου ήταν ταχυδακτυλουργός και με έπαιρνε κάποιες φορές μαζί του, αλλά ποτέ δεν μου έμαθε τα κόλπα που έκανε εκτός από δυο-τρία, έχω όμως το βαλιτσάκι με τα σύνεργα που χρησιμοποιούσε στις παραστάσεις».
Είπες: «όταν έχασα τους παππούδες μου ήταν σαν να έχασα τους γονείς μου»
«Ναι... τους αγαπούσα πολύ, μέναμε κοντά αν και δεν έχει σημασία το πόσο κοντά η μακριά μένεις αλλά ήταν αυτοί που μαζί με τη μητέρα μου με μεγάλωσαν. Εμείς στην οικογένεια μου ότι κάνουμε το κάνουμε πολύ αγαπάμε πολύ, γελάμε πολύ, φωνάζουμε πολύ... τα κάνουμε όλα πολύ».
- Σαν σκηνοθέτης είσαι αυστηρός;
«Είμαι αυστηρός και τελειομανής. Εντάξει μην φανταστείς ότι σηκώνω καμιά καρέκλα και βαράω πλάτες, είμαι αυστηρός γιατί έτσι πρέπει, όπως σε όλες τις δουλειές ετσι και σε αυτή η λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά».
- Θα δούμε αλλαγές το χειμώνα;
«Κάτσε ακόμα είναι καλοκαίρι, περνάμε πολύ καλά στην περιοδεία. Είναι πρώτη φορά που κάνω κάτι τέτοιο, νιώθω σαν να είμαι σε πενταήμερη. Είμαστε καλή παρέα και αυτό νομίζω πως φαίνετε. Το έργο θα συνεχίσει να παίζει για δεύτερη σεζόν το χειμώνα στην Αθήνα. Το «Δέστε τους» θα συνεχίσει και το πολύ πολύ να γίνει κομπόδεμα».
- Σε αγχώνουν τα νούμερα τηλεθέασης;
«Με ενδιαφέρουν αλλά δεν αγχώνομαι, πρέπει όμως να τα κοιτάω».
- Γελάει ο κόσμος;
«Ναι, δεν ξέρω βέβαια αν το γέλιο είναι νευρικό ή αν οφείλετε στην παράσταση, ελπίζω το δεύτερο, αλλά σίγουρα το έχει ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά».
- Είσαι ένα διάσημο πρόσωπο, πως αντιμετωπίζεις κάποιον που σε σταματάει στο δρόμο;
«Θα έλεγα με χαμόγελο και συμπάθεια, εξάλλου όταν με πλησιάζει κάποιος χαμογελαστός, πώς μπορώ εγώ να μην ανταποδώσω;».